Idoj de Orfeo

Историческая проза

Автор: Bulthuis H. J.

Язык: русский

Год: 1923

Добавил: Admin 6 Сен 22

Проверил: Admin 6 Сен 22

Формат: FB2 (300 Kb) RTF (311 Kb) TXT (296 Kb) HTML (303 Kb)

Currently 0/5

Рейтинг: 0/5 (Всего голосов: 0)

Аннотация

Idoj de Orfeo estas 542-paĝa romano, originale Esperante verkita de Hendrik Bulthuis kaj eldonita en 1923.[1][2] Ĝi estis "Kronita verko de la Akademio", kaj troviĝas sur la "Baza legolisto" de William Auld.
Sur insulo loĝas nur unu familio, gepatroj kun knabeto. Foje alnaĝas nuda viro Johano, al kiu dum banado fornaĝis lia ŝipo. La gepatroj lin vestas kaj gastigas unu monaton, dum kiu li rakontas al la knabo fabelojn kaj priskribas kontinentajn urbojn. Post lia foriro la knabo forkuras el la hejmo sur boato, sed ŝtormo lin forportas sur la maron, kie lin savas granda ŝipo. Neniu komprenas lian lingvon. Lia zorganto fariĝis la kuiristo Ivano, kiu prenis lin kune trarigardi rusan urbon, al kiu ili enhaveniĝis. Ivano ebriiĝis, estis arestita kaj la knabo malespere promenis tra la nekonata urbo. En tombejo, kiun li opiniis ĝardeno, li ekdormis en mortintejo. Post kelkaj tagoj li tie estis trovita, kiam oni alportis ĉerkon kun morta knabo - la malfeliĉaj gepatroj komprenis la troviton kiel donacon de la ĉielo anstataŭ la mortinta infano kaj adoptis lin. Baldaŭ ili konstatis, ke la knabo havas grandan muzikan talenton, instruis lin pri violonado kaj li fariĝas granda majstro.
https://eo.wikipedia.org/wiki/Idoj_de_Orfeo