Картер Ник
105-144 Кілмайстар зборнік дэтэктываў пра Ніка Картэра
Шклоўскі Леў
105-144 Кілмайстар зборнік дэтэктываў пра Ніка Картэра
105. Спіс http://flibusta.is/b/626870/read
The List
106. Фанатыкі Аль Асада http://flibusta.is/b/608930/read
The Fanatics of Al Asad
107. Змова Змяінага Сцяга http://flibusta.is/b/609234/read
The Snake Flag Conspiracy
108. Перабежчык http://flibusta.is/b/607232/read
The Turncoat
124. Азіяцкая пастка http://flibusta.is/b/623753/read
The Asian Mantrap
125. Навальнічны ўдар у Сірыі http://flibusta.is/b/607570/read
Thunderstrike in Syria
139. Восьмы картачны статак http://flibusta.is/b/610988/read
Eighth Card Stud
140. Месца самагубства http://flibusta.is/b/628845/read
Suicide Seat
142. Вайна ў аблоках http://flibusta.is/b/607567/read
War From The Clouds
144. Сувязь з каётам http://flibusta.is/b/624460/read
The Coyote Connection
Картэр Нік
Спіс
Арыгінальная амерыканская назва:
The List
СПІС
Пераклад Льва Шклоўскага
ПЕРШЫ РАЗДЗЕЛ
Яго не было ў Чырвоным Кітаі, але немагчыма было не адчуць ягоную прысутнасць вельмі блізка. Сцены магазіна кітайскага дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, ачага мааісцкай прапаганды, былі абвешаны партрэтамі Вялікага Рулявога з лагоднай усмешкай на твары. Аднак плакаты і надпісы згубіліся ў мігатлівым барахлі, які надае Ганконгу яго мясцовы каларыт, і пешаходы, штурхаючыся па Кантон-роўд, прайшлі, нават не зірнуўшы на плакаты з вялізнымі запамінальнымі лозунгамі.
Для мяне Нью-Ёрк выглядаў правінцыйным у гэтым мурашніку мурашніку. Я не мог зрабіць ні кроку, не наткнуўшыся на кампактны натоўп, які запоўніў вуліцу, ці не азірнуўшыся на мірыяды сімпатычных маленькіх дзяўчынак, якія з'яўляюцца адным з любат Коўлуна, найбуйнага мацерыковага горада брытанскай калоніі.
Тым не менш, у тую раніцу ў мяне не было вачэй. Я збіраўся заключыць здзелку, а не адну з тых руцінных рэчаў, якія кідаюцца ў вочы. З Кантон-роўд я павярнуў у завулак на Натан-роўд, адну з галоўных вуліц горада. У мяне была сустрэча ўдалечыні ад перапоўненых кіёскаў і амерыканскіх бараў. І чалавек, якога я збіраўся сустрэць, не кахаў, каб яго прымушалі чакаць.
Згодна з файлам AХ, з якім я азнаёміўся ў Вашынгтоне, Па Чу быў самым вядомым з кітайскіх падвойных агентаў. Паколькі прагнасць была ўніверсальнай матывацыяй, недахопу ў папярэдніках не было. Але, наколькі мне вядома, амаль усе яны пакінулі гэты сьвет дзеля лепшага. Дасягнуўшы старэчага веку трыццаці чатырох гадоў, Пой Чу ўжо дасягнуў вядомага выніку. Затым ён меў час зрабіць сабе імя. Інфармацыя, якую ён прадаваў, мела рэпутацыю, па-першае, вельмі надзейнай, а па-другое, зусім сакрэтнай.
Справа, якая прынесла мне, тычылася толькі адной з гэтых звестак. І я быў гатовы заплаціць цану. Дырэктар Хоук быў вельмі ясны: дакумент, прапанаваны Пой Чу, можа дазволіць нам збіць з панталыку Пекін. Ён усё яшчэ павінен быў патрапіць у нашы рукі... Адно было само сабой зразумелым: матэрыялы, якія нас цікавілі, пакінулі Кітайскую Народную Рэспубліку. Сама па сабе гэты надзвычайны спрыт рук заслугоўваў авацый стоячы. Як мог падвойны агент гэта ажыццявіць? Я не ведаў. Насамрэч, я амаль нічога не ведаў, акрамя месца сустрэчы, якое ён мне прызначыў. Паводле яго слоў, турэцкая лазня, у якой я павінен быў яго сустрэць, была адным з самых бяспечных і адасобленых месцаў у горадзе. Гэты прытулак для эпікурэйцаў з выклікаючым успаміны імем Юэ Лан – «Les Spectres en Anger» – размяшчаўся на Темпл-стрыт, заціснутае паміж «палацам» чоп-суяй і маленькай пральні.
Перамовы павінны былі праходзіць у апарні. Калі Пой Чу звязаўся са мной у маім гатэлі, я зразумеў па ім голасу, што ўрэгуляванне ўгоды стала тэрміновым. Металічны адбітак страху прымусіў мяне адчуць, што нельга марнаваць час. Ці чулі пекінскія мандарыны пра яго падвойную гульню? Ці былі ў Пой Чу падставы меркаваць, што яго дні палічаныя? У любым выпадку ён страціў той вясёлы і ўпэўнены тон, які я ведаў яго падчас нашых папярэдніх інтэрвію.
Мне спатрэбілася крыху больш за чвэрць гадзіны, каб дабрацца да Тэмпл-стрыт. Я б вызначана ўзяў значна больш часу на паездку на таксі з-за бясконцага патоку машын, якія накіроўваюцца да Star Ferry у канцы Натан-роўд. Турысты ў гэтых аддаленых раёнах былі рэдкасцю.
Я апынуўся яе ў цэнтры, але, за выключэннем натоўпу вулічных гандляроў, здавалася, ніхто не цікавіўся мною. Адпрэчваючы шэраг прапаноў, якія вар'іраваліся ад парнаграфіі да апрацаванага опіюма, я, тым не менш, імкнуўся паспяшацца, пазбягаючы таго, каб мяне заўважылі. Але калі хтосьці мяне пільнуе, ім патрэбны час, каб зліцца з натоўпам.