Aŭtuna fatalo
Vespero aŭtuna, muziko zumventa...
Soleco, ermita inerto...
La kapo sin klinas, la koro ne sentas
Minacon de l' bato averta.
La vivo bolanta, simile al maro
Ne ĉesas per ondoj marteli
La etan boaton, en kiu kun knaroj
Mi naĝas, portata sencele...
Sed tiu frenezo de l' mara ekstazo
Ne tuŝas la lacan animon,
En svena rigido ĝi sentas sin kvazaŭ
Infano tre juna sen timo.
En naĝo fatala senscie evitas
Ĝi lokojn de l' morta pereo,
Direkte al iu atol' ne notita,
Mirakla haven' – rifuĝejo.
Ĝi sentas ke ŝanĝos la bruan hodiaŭ
Alterna trankvila morgaŭo,
Survoje al iu finala nenio
Sen gaj' kaj sen prema malgajo.
Kalman KALOCSAY (1891-1976)
* * *
Mi estas perfidanto de altaro (я – предатель веры: «алтаря» = вероотступник: perfidi – предавать, совершать измену),
Kaj kiel herezulo sur ŝtiparo (и как еретик на костре: «наборе поленьев»: herezo – ересь, ŝtipo – полено)
Mi kuŝas nun sur via arda sin' (я лежу сейчас на твоей горячей груди: arda – раскалённый, жаркий; пылкий, страстный, sino – лоно, чрево, пучина, недра):
Turmentu min (мучай меня), bruligu min (обжигай меня: bruli – гореть), knabin' (девушка).
Per ardaj ĉenoj ligu min brakumo (жгучими цепями пусть свяжет меня объятие),
Odor' de haroj (запах волос), spiro de parfumo (аромат: «дыхание» духов)
Kiel la fum' (как дым) sufoku min ĝis sven' (пусть душат меня до беспамятства).
Mi preĝas vin (я молюсь тебе), anĝelo de Gehen' (ангел Преисподней).
Drinkigu min per kisoj en ebrion (напои меня поцелуями допьяна: «в опьянение»: drinki – пить /спиртное/, пьянствовать, ebria – пьяный),
Forprenu volon (отними волю), menson kaj konscion (разум и сознанье),
Ke el la sonĝo (чтобы из сна), plena de inkub' (полного кошмара),
Ne veku min la pento kaj la dub' (не пробудило меня раскаяние и сомнение).
* * *
Mi estas perfidanto de altaro,
Kaj kiel herezulo sur ŝtiparo
Mi kuŝas nun sur via arda sin':
Turmentu min, bruligu min, knabin'.
Per ardaj ĉenoj ligu min brakumo,