Λοιπόν…, λοιπόν σήμερα είναι Χριστούγεννα! Πολύ ωραία μέρα. Πολύ ωραία μέρα, εορταστική, χαρούμενη! Τελικά πολλά κάναμε και εμείς οι μοναχικοί. Κάναμε πολλές επισκέψεις. Και να κάνετε και άλλες ως το βράδυ, να κάνετε προσευχές, επισκέψεις, τηλέφωνα, συζητήσεις. Εκεί που είστε, αυτό που μπορείτε. Εύχομαι οι μοναχικοί άνθρωποι σήμερα να έχουνε δύναμη και αντοχή. Να έχουν δύναμη, αντοχή και πίστη· πίστη στην αγάπη του Χριστού. Να είστε δυνατοί. Να είσαι δυνατός εσύ που είσαι μοναχικός και μοναχική στην ζωή σου. Μην κλαις, μην μελαγχολείς. Γιατί αυτό κρύβει έναν εγωισμό μέσα στην καρδιά σου. «Γιατί εγώ να μην έχω; Γιατί εμένα να μου φερθεί έτσι η ζωή; Γιατί;…» Αυτό το «εγώ» είναι εγωιστικό. Όχι… Έτσι θέλησε ο Θεός! Δες το ταπεινά και δυνατά. Πάρε δύναμη μέσα στην ψυχή σου. Στάσου όρθιος, στάσου όρθια! Έτσι, και οι πλούσιοι να νοιώσουν πιο πλούσιοι στην καρδιά τους και την αγάπη τους. Εκεί να γίνουν πλούσιοι. Κι όλοι μας να νοιώσουμε μαζί με αυτήν την χαρά της γιορτής… να νοιώσουμε, αδερφοί μου, και λίγη μετάνοια. Εντάξει, θα χαρούμε θα διασκεδάσουμε, θα τραγουδήσουμε, αλλά μέσα στην απέραντη αυτή χαρά των Χριστουγέννων, να νοιώσουμε και λίγη μετάνοια, να λυπηθούμε και λίγο.
Ξέρετε γιατί; Γιατί αυτήν την άγια μέρα υπάρχουν ακόμα δακρυσμένα μάτια στον κόσμο. Υπάρχουν δακρυσμένα μάτια ακόμα στην πολυκατοικία μας στην γειτονιά μας. Υπάρχουν δακρυσμένα μάτια και το ξέρεις. Το ξέρεις απέναντί σου ζει κάποιος που έχει περάσει έναν πόνο. Ξέρεις ότι απέναντί σου ζει κάποιος που έχει μια πολύ δύσκολη γυναίκα, ένα δύσκολο παιδί, που ψάχνει δουλειά. Ξέρεις ότι απέναντί σου μένει κάποιος που… τα ξέρεις αυτά. Υπάρχουν ακόμα δακρυσμένα μάτια. Και σε όλον τον κόσμο! Και να σας πω κάτι; Αν μπορούμε το βράδυ, αν μπορούμε κάποια στιγμή μοναχική — θα τη ζήσουμε όλοι σήμερα — όταν θα πάμε στο δωμάτιο μας να κοιμηθούμε, να ξεκουραστούμε και τελειώσουν όλες οι εντυπώσεις της ημέρας, όλος ο κόπος της ημέρας… (Α! Τώρα τα ακούτε και εσείς που είναι βράδυ. Γιατί, ξέρετε, η εκπομπή αναμεταδίδεται και το βράδυ. Συνήθως την Δευτέρα το βράδυ). Τώρα θα ακούσετε την εκπομπή, θα τελειώσει. Θα κοιμηθείτε κάποια στιγμή. Θα τελειώσει αυτή η μέρα. Θα μείνουμε μόνοι όλοι τελικά. Όλοι είμαστε μόνοι στον κόσμο. Και οι έγγαμοι και οι άγαμοι, και οι πολύτεκνοι. Γιατί, τελικά, καθένας κοιμάται στο κρεβάτι του με τον εαυτό του. Ο εαυτός του είναι και ο Θεός του.
Όταν, λοιπόν, μείνουμε μόνοι, αυτήν την μέρα, αν στάξει ένα δάκρυ από τα μάτια μας τέτοια χαρούμενη μέρα, ένα δάκρυ μετανοίας, νομίζω ο Χριστός θα το πάρει. Αυτό το δάκρυ δεν θα χαθεί. Θα το πάρει και ξέρετε τι θα το κάνει; Αυτήν την όμορφη μέρα και αυτήν την όμορφη νύχτα, θα το κάνει ένα αστέρι!.. Θα το κάνει αστέρι να ζεστάνει την κρύα γη μας και θα λάμπει αυτό το αστέρι στον ουρανό του κόσμου. Γιατί θα είναι δάκρυ αγάπης! Ας προσευχηθούμε απόψε το βράδυ, με μεγάλη χαρά που γεννήθηκε ο Χριστός και με μεγάλη λύπη, γιατί ακόμα δεν χωρέσαμε την γέννηση του Χριστού στην καρδιά μας. Και θα ενώσει ο Χριστός το δικό μας το δάκρυ με τα δικά Του τα παιδικά δάκρυα, τα βρεφικά δάκρυα. Αλλά και τώρα δεν ξέρω αν ο Κύριος, δεν στάζουν δάκρυα από τα μάτια Του. Γιατί, γιατί ακόμα δεν έχει γίνει πραγματικότητα αυτό που λέει: «Δόξα έν υψίστοις Θεώ καί επί γής ειρήνη, έν ανδρώποις ευδοκία». Γεννήθηκε ο Χριστός, δοξάσανε οι Άγγελοι το Θεό, αλλά στη γη μας δεν ήρθε ακόμα η ειρήνη. Ο Κύριος μάς δίνει την ειρήνη. Όσοι Τον θέλουμε, όσοι απλώνουμε το χέρι μας και Τον αγγίζουμε και Τον δεχόμαστε μέσα μας, όσοι κοινωνήσαμε και όσοι θα κοινωνήσουμε αυτές τις μέρες τον Χριστό μας, έχουμε τον Κύριο και την ειρήνη Του μέσα μας. Αλλά δεν έχει απλωθεί αυτή η ειρήνη παντού. Υπάρχουν ακόμα ψυχές που δεν έχουν δεχτεί το Χριστό. Υπάρχουν ακόμα ψυχές που νοιώθουν θλίψη, μοναξιά, κενό, λύπη. Για αυτές τις ψυχές λοιπόν, να στάξει από τα μάτια μας, — τέτοια… ναι, τέτοια χαρμόσυνη μέρα· δεν πειράζει, — όταν είμαστε μόνοι, ένα δάκρυ αγάπης καλοσύνης, ζεστασιάς! Ένα δάκρυ που θα πάει να απαλύνει τον πόνο των άλλων.
Λοιπόν, αδελφοί μου, αδελφή μου και αδερφέ μου μοναχικέ, εσύ που είσαι μόνος, να θυμάσαι: δεν είσαι μόνος! Κοντά στο κρεβάτι σου, στο δωμάτιό σου, στο κελί σου υπάρχει ο Χριστός Γι' Αυτόν ζεις, για σένα ήρθε στον κόσμο σήμερα! Να σε παρηγορήσει! Χρόνια πολλά! Και, αν δεν φάγατε ακόμα, καλή σας όρεξη! με την γλυκιά χαρά των Χριστουγέννων στην καρδιά σας, στο βλέμμα σας, στην ψυχή σας. Έτσι που να γεμίζει το σπίτι σας με την ευτυχία των Χριστουγέννων· και την αγάπη του μεγάλου Θεού, που έγινε τόσο μικρό βρέφος, για να μπορούμε να Το πλησιάσουμε, να Του πούμε τον πόνο μας, την θλίψη μας, και να παρηγορηθούμε από τα τρυφερά Του χεράκια, που θα μας ευλογήσουν σήμερα, και σε όλη μας την ζωή!..
Χρόνια πολλά, αγαπητοί ακροατές και ακροάτριες της Πειραϊκής Εκκλησίας! Καλή αντάμωση στην επόμενη εκπομπή! Ο Θεός της Αγάπης, και της παρακλήσεως, να είναι μαζί μας. Χαίρετε!
Γύρισα από το Άγιο Όρος
«… πήγα κι εγώ πέρυσι στο Άγιο Όρος, κι όταν φιλούσα την εικόνα της Παναγίας, δεν ξέρω γιατί, αλλά μου ερχόταν να κλάψω».
Τ.Μ. Λαμία (e-mail)
Πήγα λίγες μέρες πάλι στο Άγιο Όρος. Έλειψα λίγες μέρες. Τέσσερις-πέντε μέρες ήταν· και πήγα λίγο να καθαρίσει το μυαλό μου. Πήγα λίγο να ησυχάσω, πήγα λίγο να ηρεμήσω. Πήγα λίγο να ξεκουραστώ, να βρω λίγο τον εαυτό μου, ν' αγγίξω λίγο πάλι το Θεό μου! Και γύρισα τώρα. Σκέφτηκα να μην σου πω κάποιο συνηθισμένο θέμα, αλλά να σου πω κάποια νέα φρέσκα που έχω. Φρέσκιες αναμνήσεις, φρέσκιες εντυπώσεις, από το μικρό αυτό ταξιδάκι και προσκύνημα στο Άγιο Όρος. Θέλεις;
Θα σου πω μερικά πράγματα που μου έκαναν εντύπωση. Και λέω, τι ωραία που ήταν αυτές οι μέρες χωρίς τηλέφωνο, χωρίς θγπ3ϊΙ, χωρίς τηλεόραση, ειδήσεις, ραδιόφωνο, περιοδικά, εφημερίδες. Χωρίς τίποτα απ' όλα αυτά! Καθαρίζει το μυαλό μας. Καθάρισε το μυαλό μου για λίγες μέρες. Ηρέμησε η ψυχή μου για λίγες μέρες. Τι ωραίο πράγμα είναι αυτό! Αυτή η αποτοξίνωση! Και καταλαβαίνεις ότι, τελικά, δε ζούμε φυσιολογική ζωή εδώ πέρα στον κόσμο. Κοίταξε τώρα, μη ζηλεύεις που τ' ακούς· και λένε μερικοί: «Εσύ μπορείς και τα κάνεις». Δεν είναι και εύκολο. Εννοείται, ότι και εμείς παίρνουμε την άδειά μας, αφήνουμε πίσω υποχρεώσεις, αφήνουμε πίσω ανθρώπους που έχουν ανάγκη, αλλά δε γίνεται… Δε γίνεται να διαλυθείς σ' αυτό τον κόσμο. Έχεις ανάγκη από ξεκούραση· και έχουμε ανάγκη όλοι να βρούμε λίγο χρόνο.
Άλλος που μπορεί να πάει στο Άγιο Όρος άλλος να πάει στο εξοχικό του να ηρεμήσει, άλλος να πάει σ' ένα προσκύνημα άλλο, να γαληνέψει. Ο Κύριος ο Ίδιος όταν οι μαθητές Του γύρισαν από μια αποστολική περιοδεία που τους είχε στείλει, τους είπε: «Δεύτε καί υμείς αναπαύεσθε ολίγον». Ελάτε λίγο να ξεκουραστείτε τώρα. Το έχει ανάγκη αυτό ο άνθρωπος και όταν αυτό το ζήσεις καταλαβαίνεις το πόσο αφύσικη έχει γίνει η ζωή μας μέσα στις πόλεις! Πόσο άρρωστο είναι το μυαλό μας! Ένας συνεχής καταιγισμός ειδήσεων, γεγονότων, πληροφοριών… Τρελαινόμαστε και δεν το καταλαβαίνουμε. Και όχι μόνο αυτό. Την έχουμε ανάγκη αυτήν την τρέλα, νιώθουμε ότι δεν μπορούμε χωρίς αυτή την τρέλα!