Κεφάλαιον 3
1 ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕ σ' αυτούς να υποτάσσονται στις αρχές και στις εξουσίες, να πειθαρχούν, να είναι έτοιμοι σε κάθε αγαθό έργο, 2 να μη βλασφημούν κανέναν, να είναι άμαχοι, συμβιβαστικοί, να δείχνουν κάθε πραότητα σε όλους τούς ανθρώπους. 3 Επειδή, ήμασταν κάποτε κι εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον. 4 Όταν, όμως, φανερώθηκε η αγαθότητα και η φιλανθρωπία τού Σωτήρα μας Θεού, 5 όχι από έργα δικαιοσύνης, που εμείς πράξαμε, αλλά σύμφωνα με το έλεός του μας έσωσε, διαμέσου λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης του Αγίου Πνεύματος, 6 το οποίο ξέχυσε επάνω μας πλούσια, διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Σωτήρα μας· 7 ώστε, αφού δικαιωθήκαμε διαμέσου τής χάρης εκείνου, να γίνουμε κληρονόμοι σύμφωνα με την ελπίδα τής αιώνιας ζωής.
8 Πιστός είναι ο λόγος· και θέλω αυτά να τα διαβεβαιώνεις, ώστε αυτοί που πίστεψαν να φροντίζουν να προϊστανται σε καλά έργα. Αυτά είναι τα καλά και ωφέλιμα στους ανθρώπους. 9 Όμως, μωρές συζητήσεις, και γενεαλογίες, και φιλονικίες, και μάχες νομικές, απόφευγέ τες· επειδή, είναι ανωφελείς και μάταιες. 10 Άνθρωπον αιρετικό, ύστερα από μια πρώτη και δεύτερη νουθεσία, άφησέ τον 11 ξέροντας ότι ο άνθρωπος αυτού του είδους έχει διαστραφεί, και αμαρτάνει, καθώς είναι αυτοκατάκριτος.
12 ΟΤΑΝ στείλω σε σένα τον Αρτεμά ή τον Τυχικό, φρόντισε νάρθεις σε μένα στη Νικόπολη· επειδή, εκεί αποφάσισα να παραχειμάσω. 13 Τον νομικό Ζηνά και τον Απολλώ πρόπεμψέ τους με επιμέλεια, για να μη τους λείπει τίποτε. 14 Ας μαθαίνουν, μάλιστα, και οι δικοί μας να προϊστανται σε καλά έργα στις ουσιαστικές ανάγκες, για να μη είναι άκαρποι. 15 Σε χαιρετούν όλοι αυτοί που είναι μαζί μου· χαιρέτησε αυτούς που μας αγαπούν μέσα στην πίστη. Η χάρη είθε να είναι μαζί με όλους σας. Αμήν.
ΠΡΟΣ ΦΙΛΗΜΟΝΑ
Κεφάλαιον 1
1 ΠΑΥΛΟΣ, δέσμιος του Ιησού Χριστού, και ο αδελφός Τιμόθεος, προς τον Φιλήμονα, τον αγαπητό και συνεργάτη μας, 2 και την αγαπητή Απφία, και τον Άρχιππο, τον συστρατιώτη μας, και την κατ' οίκο σου εκκλησία· 3 είθε να είναι χάρη σε σας και ειρήνη από τον Πατέρα μας Θεό, και τον Κύριο Ιησού Χριστό.
4 Ευχαριστώ τον Θεό μου, και σε αναφέρω πάντοτε στις προσευχές μου, 5 ακούγοντας για την αγάπη σου και την πίστη, που έχεις προς τον Κύριο Ιησού, και σε όλους τούς αγίους· 6 για να γίνει η κοινωνία τής πίστης σου ενεργός με τη φανέρωση κάθε καλού, που υπάρχει ανάμεσά σας, σε σχέση με τον Ιησού Χριστό. 7 Επειδή, έχουμε πολλή χαρά και παρηγορία για την αγάπη σου, για τον λόγο ότι τα σπλάχνα των αγίων αναπαύθηκαν εξαιτίας σου, αδελφέ.
8 Γι' αυτό, αν και εν Χριστώ έχω πολλήν παρρησία να σου επιτάσσω αυτό που πρέπει, 9 όμως, περισσότερο εξαιτίας τής αγάπης, σε παρακαλώ, τέτοιος που είμαι, ο γέροντας Παύλος, τώρα μάλιστα και φυλακισμένος εξαιτίας τού Ιησού Χριστού. 10 Σε παρακαλώ χάρη τού παιδιού μου, που το γέννησα μέσα στα δεσμά μου, χάρη τού Ονήσιμου· 11 που κάποτε ήταν σε σένα άχρηστος, τώρα όμως σε σένα και σε μένα χρήσιμος, τον οποίο στέλνω πίσω. 12 Κι εσύ, αυτόν, δηλαδή, τα σπλάχνα μου, δέξου τον. 13 Τον οποίο εγώ ήθελα να τον κρατώ κοντά μου, για να με υπηρετεί αντί για σένα στα δεσμά τού ευαγγελίου· 14 χωρίς, όμως, τη γνώμη σου δεν θέλησα να κάνω τίποτε, για να μη είναι το αγαθό σου σαν εξ ανάγκης, αλλά εθελούσια. 15 Επειδή, ίσως γι' αυτό τον αποχωρίστηκες για λίγο, για να τον απολαμβάνεις για πάντα· 16 όχι πλέον ως δούλον, αλλά περισσότερο από δούλον, αδελφόν αγαπητό, μάλιστα σε μένα, πόσο δε μάλλον σε σένα, και κατά σάρκα και εν Κυρίω. 17 Αν, λοιπόν, με έχεις κοινωνόν, δέξου τον σαν εμένα. 18 Και αν σε αδίκησε σε κάτι ή χρωστάει, λογάριαζέ το σε μένα. 19 Εγώ ο Παύλος το έγραψα με το χέρι μου, εγώ θα το πληρώσω, για να μη σου λέω ότι και τον εαυτό σου χρωστάς ακόμα σε μένα. 20 Ναι, αδελφέ, είθε να λάβω εγώ αυτή τη χάρη από σένα εν Κυρίω· ανάπαυσέ μου τα σπλάχνα εν Κυρίω. 21 Έχοντας πεποίθηση στην υπακοή σου, έγραψα σε σένα, ξέροντας ότι και περισσότερο θα κάνεις από ό,τι λέω. 22 Ταυτόχρονα, μάλιστα, ετοίμαζέ μου και κατάλυμα· επειδή, ελπίζω ότι διαμέσου των προσευχών σας θα σας χαριστώ.
23 Σε χαιρετούν ο Επαφράς, ο συναιχμάλωτός μου εν Χριστώ Ιησού, 24 ο Μάρκος, ο Αρίσταρχος, ο Δημάς, ο Λουκάς, οι συνεργάτες μου. 25 Η χάρη τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού είθε να είναι μαζί με το πνεύμα σας. Αμήν.
ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ
Κεφάλαιον 1
1 Ο ΘΕΟΣ, τον παλιό καιρό, αφού, πολλές φορές και με πολλούς τρόπους, μίλησε στους πατέρες μας διαμέσου των προφητών, σ' αυτές τις έσχατες ημέρες μίλησε σε μας διαμέσου τού Υιού, 2 τον οποίο έθεσε κληρονόμο των πάντων, διαμέσου τού οποίου έκανε και τους αιώνες· 3 αυτός, που είναι το απαύγασμα της δόξας και ο χαρακτήρας τής υπόστασής του, και βαστάζει τα πάντα με τον λόγο τής δύναμής του, αφού διαμέσου τού εαυτού του έκανε καθαρισμό των αμαρτιών μας, κάθησε στα δεξιά τής μεγαλοσύνης στα υψηλά· 4 τόσο πολύ ανώτερος έγινε από τους αγγέλους, όσο εξοχότερο απ' αυτούς κληρονόμησε όνομα.
5 Επειδή, σε ποιον από τους αγγέλους είπε ποτέ: «Εσύ είσαι Υιός μου, εγώ σήμερα σε γέννησα;». Και πάλι: «Εγώ θα είμαι σ' αυτόν Πατέρας, κι αυτός θα είναι σε μένα Υιός;». 6 Και όταν πάλι εισαγάγει τον πρωτότοκο στην οικουμένη, λέει: «Και ας προσκυνήσουν σ' αυτόν όλοι οι άγγελοι του Θεού». 7 Και για μεν τους αγγέλους λέει: «Αυτός που κάνει τους αγγέλους του πνεύματα, και τους λειτουργούς του φλόγα φωτιάς». 8 Για τον Υιό, όμως, λέει: «Ο θρόνος σου, ω Θεέ, είναι στον αιώνα τού αιώνα· σκήπτρο ευθύτητας είναι το σκήπτρο τής βασιλείας σου. 9 Αγάπησες δικαιοσύνη, και μίσησες ανομία· γι' αυτό, ο Θεός, ο Θεός σου, σε έχρισε με λάδι αγαλλίασης περισσότερο από τους μετόχους σου». 10 Κι: «Εσύ, Κύριε, καταρχάς, θεμελίωσες τη γη, και οι ουρανοί είναι έργα των χεριών σου. 11 Αυτοί θα απολεστούν, εσύ όμως παραμένεις· και όλοι θα παλιώσουν σαν ιμάτιο, 12 και θα τους τυλίξεις σαν περικάλυμμα, και θα αλλαχτούν· εσύ, όμως, είσαι ο ίδιος, και τα χρόνια σου δεν θα εκλείψουν». 13 Μάλιστα, προς ποιον από τους αγγέλους είπε ποτέ: «Κάθησε από τα δεξιά μου, μέχρις ότου βάλω τους εχθρούς σου ως υποπόδιο των ποδιών σου;». 14 Δεν είναι όλοι λειτουργικά πνεύματα, που αποστέλλονται προς υπηρεσία, για εκείνους που πρόκειται να κληρονομήσουν σωτηρία;
Κεφάλαιον 2
1 Γι' αυτό, εμείς πρέπει να προσέχουμε περισσότερο σε όσα ακούσαμε, για να μη ξεπέσουμε ποτέ. 2 Επειδή, αν ο λόγος που μιλήθηκε διαμέσου αγγέλων έγινε βέβαιος, και κάθε παράβαση και παρακοή έλαβε δίκαιη ανταπόδοση, 3 πώς εμείς θα ξεφύγουμε, αν αμελήσουμε μια τόσο μεγάλη σωτηρία; Η οποία, αφού άρχισε να διακηρύσσεται διαμέσου τού Κυρίου, βεβαιώθηκε σε μας από εκείνους που άκουσαν· 4 και ο Θεός έδινε επιπρόσθετη μαρτυρία με σημεία και τέρατα, και με διάφορα θαύματα, και με διανομές τού Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με τη θέλησή του.