baxarsan, camaat nə eləyirsə, sən də ondan eləyərsən. Hər
şey sənə agah olar.
185
Çoban sürünü arxaca salıb tez məscidə gedir.
Ömründə birinci dəfə məsciddə olduğu üçün burada
gördüklərinə çox təəccüblə baxır. Baxıb görür ki, bir dəstə
adam gah diz üstə çökür, gah yeri öpür, gah üzünü yuxarı
tutur, gah da əyilib qalxır. Bir uzunsaqqallı kişi də lap
qabaqda dayanıb uca səslə deyir:
- Allahü-Əkbər!.. Allahü-Əkbər!.. Allahü-Əkbər!..
Çoban ibadət edən, namaz qılan adamların başının
üstündən hoppana-hoppana lap qabağa gəlir. Hamıdan
qabaqda, axundun geri yanında dayanıb ibadətə başlayır.
Kim nə cür hərəkət edirsə o, dərhal həmin hərəkəti təkrar
edir. Arxadakı adamlar çobanın yersiz hərəkətlərindən,
ələlxsus hamının başı üstündən hoppanaraq qabağa
keçməsindən bərk qəzəblənsələr də, namazın xatirinə heç
nə deyə bilmirlər. Çoban aşağı əyiləndə birdən arxadakı
adamlardan biri onun ətinin yumşaq yerindən tutub bərk
sıxır. Ağrıdan çobanın gözləri böyüsə də cıqqırını
çıxartmir. Bunu namazın ümumi qaydası kimi qəbul edir.
O da əlini uzadıb ondan qabaqda dayanmış axundun
ətinin yumşaq yerindən tutur var gücü ilə sıxır. Axund
özündə dəhşətli bir ağrı hiss etsə də Allahın kəlamını
yarımçıq kəsə bilmir. Öz dualarına, ibadətinə davam edir.
«Əlləzinə» sözünü eşidən çoban deyir:
- Əşi, əzməsin, əzməyim də…
SƏNİ YEMƏYƏCƏK Kİ
Günlərin bir günü bir gəncəlinin evinə qonaq gəlir.
Qonaq məhləyə girir. Məhlədə bir sərt it varıymış. Ev
yiyəsi eyvandan qonağa nə qədər deyirsə içəri gəl, it aman
vermir. Qonaq da qorxusundan irəli yeriyə bilmir. Ev
186
yiyəsi eyvandan itə bərk təpinir. Amma yenə it qonağı
irəli buraxmır. Bu dəfə ev yiyəsi itə acıqlanır:
- Ə, nə hürüyürsən, bir aman versənə. Qonaqdır
dana, qoysana gəlsin, səni yeməyəcək ki …
İNDİ BİLDİN?
Bir kişinin qızına elçi gəlir. Kişi mətləbdən halı olan
kimi bircə kəlmə ilə öz sözünü deyir:
- Mənim qızm həm lal, həm kar, həm də topaldır.
Elçilər bildirirlər ki, qızın hər nə qədər eybi olsa,
onlar üçün qəbuldur. Hər iki tərəf razılığa gəlir. Nişan, toy
başa çatır. Qaynana təzə gəlinin başıaşağı, ağıllı, gözəl,
zirək olduğunu görür. Odur ki, bir gün qudasına üzünü
tutur:
- Bura bax, a qohum, bəs sən deyirdin qızın laldı,
kardı, topaldı?
Qızın atası cavab verir:
- Mən o sözü başqa mənada demişəm. Yəni mənim
qızım heç vaxt yanında danışılan sirri başqalarına verməz,
hər söhbətə qulaq asmaz, qapı-qapı gəzməyi də xoşlamaz.
İndi bildin, belə deməyimin səbəbini?..
BOSTANA DÖNÜB
Keçmişdə bir bəy var imiş. Qapısına ağlı kəsməyən
adam gələndə nökərini göndərərmiş ki, get denən ağam
xəstədi. Bir gün yenə bəyin qapısı döyülür.Bəy tez nökəri
187
göndərir ki, get denən ağam xəstədi. Qonaq da üzlü qonaq
imiş. Qırsaqqız olur ki, ağanın xəstəliyi nədir?
Nökər özünü itirir, başlayır kəkələməyə:
- Ağam uzanıb yerə. Başı şişib qarpız boyda olub.
Ayaqları elə bil ki, lap yemişdi. Rəngi badımcan kimi
qaralıb. Əlləri…
Bunu eşidən qonaq qəhqəhə çəkir:
- Əşi, taa denən ağam bostana dönüb. Vay dədəm,
vay!..
QISA, KOSA, MUSA
Bir kənddə üç qardaş varmış. Bu qardaşların da var-
yox bircə atı varmış. Bir gün bu at itir. Qardaşlar oturub
fikirləşirlər:
- Ayə, üç qardaşın var-yox bir atı ola. O da itə? Bizə
ayıbdır ki, bir atı saxlaya bilmirik. Yox, mütləq atı
tapmalıyıq.
Onlar atı axtarmağa başlayırlar. Birdən baxıb
görürlər uzaqdan bir adam gəlir. Qardaşlardan biri deyir
elə atı bu oğurlamış olar.
Böyük qardaş deyir:
- Ayə, bunun boyu qısadır.
Ortancıl qardaş deyir:
- Əgər onun boyu qısadırsa, onda bığı da kosadır.
Kiçik qardaş deyir:
- Əgər onun boyu qısa, bığı kosadırsa, onda adı
Musadır.
Qardaşlar belə hesab edirlər ki, əgər onların
fikirləşdikləri düz çıxsa, deməli, atı doğrudan da bu adam
oğurlayıb. Bir azdan həmin adam onların yanına çatır.
Qardaşlar baxıb görürlər ki, dedikləri əlamətlərin hamısı
bu adamda var. Tez soruşurlar:
- Ayə, sənin adın Musadırmı?
188
O cavab verir:
- Bəli, mən Musayam.
Bunu eşidən kimi qardaşlar onun yaxasından
yapışırlar ki, bizim atımızı sən oğurlamısan. Tez ol bizim
atımızı ver.
Musa nə qədər and-aman eləyir ki, at-zad görməyib.
Heç onun bu işdən xəbəri yoxdur. Qardaşlar inanmır ki,
inanmır. Kişini tutub qazının yanına gətirirlər. Əhvalatı
danışırlar.
Qazı soruşur:
- Axı siz hardan bilirsiniz ki, atı bu adam oğurlayıb?
Qardaşlar cavab verirlər ki, biz biliciyik və hər şeyi
bilirik.
Qazı deyir:
- Onda gəlin bir şərt kəsək. Siz çıxın çölə. Mən
ovcumda bir şey gizlədəcəm. Onu tapa bilsəniz, deməli
dediklərinizin hamısı doğrudur.
Qardaşlar çölə çıxırlar. Bir azdan qayıdırlar. Qazı
soruşur:
- Tapın görüm, mənim ovcumdakı nədir?
Böyük qardaş deyir:
- Kişinin əlindəki onun varıdır.
Ortancıl qardaş deyir:
- Əgər o, kişinin varıdırsa, deməli rəngi sarıdır.
Kiçik qardaş deyir:
- Kişinin əlindəki onun varıdırsa, rəngi də sarıdırsa,
deməli o, darıdır.
Qazı ovcunu açır. Baxıb görürlər ki, doğrudan da
onun gizlətdiyi darı imiş. Qazı qardaşların bilici olduğuna
tam inanır və belə hesab edir ki, onlar at oğurlayanı
düzgün tapıblar. Odur ki, Musaya təpinərək deyir:
- Tez ol get, onların atını tap, ver özlərinə.
189
BAKIDAN GƏTİRDƏRİK
Gəncədəki bədii özfəaliyyət kollektivlərindən biri
konsertə hazırlaşırmış. Birdən şəhər mədəniyyət şöbəsinin
müdiri içəri girir. Uşaqlardan soruşur:
- Vəziyyət nətəridir, ə?
Uşaqlar yerbəyerdən deyirlər ki, nə qədər çalırıqsa,
rezonans vermir.
Müdir kefini pozmur:
- Ə, vermir, heç verməsin, təşkil eləyib Bakıdan
gətirdərik.
BİR MANATIN DƏRDİNDƏN
Dəllək bir mərdimazarın başını qırxırmış. Birdən
oğlu içəri girib pul istəyir:
- Ay dədə, mənə bir manat ver, konfet alacam.
Dəllək yanıb –yaxılır:
- Ə, köpək oğlu, mən bir manatın dərdindən
qabağımda it qırxıram, sən də gəlib məndən bir manat
istəyirsən?
FİL HƏKİMİ
Biri çox xərc-xəsərrətnən uzaq bir ölkədən fil