ADAM YOX, ALİM ELƏDİ
Özündən razı, lovğa və savadsız iki alim Nizami
Gəncəvinin heykəlinin yanından ötüb keçirmiş. Onlardan
biri heykələ tərəf baxıb deyir:
-Bizi də bu kişi adam elədi.
Onların arxasınca gələn və hər iki «alimi» yaxşı
tanıyan bir ağsaqqal bu sözləri eşidib deyir:
-Nizami rəhmətlik sizi adam yox, alim elədi.
HAQQIN VAR
Bir kişin çox sevdiyi bir iti varmış. Bir gün bu it
milisin papağını götürüb qaçır. Milis bir güc-bəla ilə gəlib
papağını tapır. İt yiyəsini çağırtdırıb əhvalatı ona danışır.
Sonra da itə bir təpik vurur.
195
Bunu görən it yiyəsi deyir:
-Vur, vur, lap əlinin içindən gəlir. Vur, vallah, sən
indi bu itin ətini dişinə çəksən də haqqın var.
ÖMRÜMÜN AXIRINA KİMİ
Bir qarışqa bir fil ilə evlənibmiş. Günlərin bir günü
fil ölür. Qarışqa başlayır ağlamağa, şivən qoparmağa.
Yaxınlaşıb təsəlli verirlər ki, əşi, ağlama, ölüb-ölüb, canın
sağ olsun.
Qarışqa deyir:
- Mən başıdaşlı bunu ağlamıram ki… Mən öz
günümə ağlayıram. Gərək ömrümün axırına kimi qəbir
qazam.
AXTARARSAN BİZLƏRİ …
Bir kişi pinəçilik öyrənir. Di gəl ki, işlətməyə hacatı
olmur. Gedir çoxdan pinəçilik eləyən dostunun yanına.
Xoş-beşdən sonra gözünün altından bizlərə baxır,
istəməyə də üzü gəlmir. Başlayır zümzümə eləməyə:
Axtararsan bizləri,
Tapa bilməzsən bizləri,
Onda söymə bizləri.
Oxuya-oxuya özünə lazım olan bizləri çırpışdırır.
Dostu heç nə başa düşmür. Bu çıxıb gedəndən sonra
iynəni, bizi yerində tapmır. Pinəçi barmağını dişləyir: «…
Deməli, dostum mənnən halallıq alırmış».
196
NƏ BOYUN OLURSAN?
Bir ağsaqqal raykom katibinin yanına gedib deyir:
- Yoldaş katib, rüşvət rayonu başına götürüb.
Katib əlini ağsaqqalın çiyninə qoyur. Deyir:
- Ağsaqqal, nə boyun olursan, bu rayondan rüşvəti
tamam yığışdırım?
ÇAY ƏHVALATI
Gəncəbasarın QarApirimli kəndində Əmrah adında
bir kişi varıymış. Bu kişi kəndin yüzbaşısı imiş. Bir gün
Ağasbəyliyə dostu Həsənin üstünə çapar göndərir. Deyir:
- Dostuma deyin filan gündə Əmrah kişi başının
dəstəsiynən çay qonaqlığına gələcək.
Çarar çatır Ağasbəyli kəndinə. Sözü yiyəsinə yetirir.
Həsən kişi çağırır arvadı Sayalını. Deyir bəs belə, hazırlıq
gör. Qonaqlar gəlir.
Vaxt- vədə tamam olur. Qonaqlar tökülüşür. Sayalı
öz-özünə deyir: «Yox, mən bu işi yoxlamalıyam, görüm
bu Əmrah necə çay içəndi ki, o boyda yolu basa-basa çay
içməyə gəlir».
Qonaqlar keçir öyə. Mütəkkələrə dirsəklənirlər.
Qəlyan çəkib, ordan-burdan söz salırlar. Sayalı məhlənin
ortasında samavar qaynadır. Çayı qəsdən iki çaynikdə
dəmləyir. Çaynikin birinə bir ovuc arpa tökür. Arpalı
çaydan süzüb qoyur qonaqların qabağına. Qapının
arAsından baxır. Əmrah kişi stəkanı əlinə götürüb iyləyir.
O saat başlayır at kimi kişnəməyə. Sayalı barmağını
197
dişləyir. Tez çayları yığışdırır. O biri çaynikdən süzüb
gətirir. Əmrah kişi yenə stəkanı başına qaldırır. Bu dəfə
«bəh-bəh» deyir. Sayalı görür ki, hə, bu kişi həqiqətən çay
içən adam imiş.
BİR EŞŞƏYİ OLAN
İki həmşəri rastlaşır. Biri o birindən soruşur:
- Qardaş, vətəndə nə var, nə yox?
Deyir:
- Bir eşşəyi olan
Madar- küdar dolaney.
İki eşşəyi olan
Quyruğundan bal əmey.
Üç eşşəyi olan
Xannan bacanaq oley.
YEDDİ BACANAQ
Yeddi bacanaq yolnan gedirmiş. Birdən bunlardan
biri deyir:
- Bir adam olaydı, söhbət eliyərdik.
BAĞRIN DAŞDIMI
Bir qız gəlin köçür. Toy günü baxır ki, qaynatası
kababdan çəkir, yeyir. Çəkir, yeyir. Gəlin ac imiş. Baxır,
baxır. Axırda dözə bilmir, deyir:
- Bağrın daşdımı, a Möhləş kişi! Demirsənmi bəlkə
birinin tamahı keçər.
198
GÜLÜ KİŞİ İTİNƏ YAXIN DURMUR
Goranboyun Qaradağlı kəndindən olan Gülü kişi
gəlir Gəncə bazarına. İti də yanındaymış. İt andır bir
kişini yağ dolu qarnını yırtır. Yağ axır. Kişi qışqırır:
- Ay bu itin yiyəsi! Ay bu itin yiyəsi! Gəl cəriməni
ver!
Gülü kişi görür işlər şuluqdur. Bu da başlayır iti
döyməyə. O vaxtdan bəri öz malına yiyəlik eləməyənə
deyirlər:
- Gülü kişi itinə yaxın durmur.
TƏKİ YAXŞI YEMƏK OLSUN
Bir gün Gülü kişinin aldadırlar. Deyirlər ki, səni
Hazırəhmədliyə qonaq çağırıblar. Bir də yalandan
canıyananlıq eləyirlər:
- A kişi, yol çox uzaqdı, nətəri gedib çıxacaqsan?
Gülü kişi kefini pozmur:
- Təki yaxşı yemək olsun. Hazırəhmədli budu
buradır.
ALLAHIN İKİ ADI
Deyir bir çirkin kişinin çox gözəl arvadı var imiş.
Bir gün bunlara bir qonaq gəlir. Arvada deyir:
- Ay bacı, sən ki, belə gözəlsən. Bu bədheybət
kişiynən nətəri oturursan?
Arvad deyir:
- Ay qardaş, sən yəqin müsəlman deyilsən.
Bilmirsənmi Allahın bir adı Səbrdi, o biri adı Şükr. Mən
199
bu kişinin kifirliyinə baxıb səbr eləyirəm, öz gözəlliyimə
baxıb şükr eləyirəm.
SAĞ TƏRƏFDƏKİ MƏNƏM
Biri əsgərlikdə eşşəknən şəkil çəkdirir. Yollayır
atasına. Altından da yazır:
- Dədə, sağ tərəfdəki mənəm.
ÜÇ BACI
Bir kişinin üç qızı var idi. Bir gün bunlara elçi
gəlir. Kişi deyir:
- Hərəniz bir çaydan çay qaynadın. Kim tez
qaynatsa, onu verəcəm ərə.
Qızlar üçü də başlayır çay qaynatmağa. Böyüknən
ortancıl tez-tez qapağı qaldırıb baxır. Görsün çay qaynadı
ya yox. Kiçik qız bir tərəfdə oturur. Hamıdan tez onun
çayı qaynayır.
200
201
202
NAĞILLAR
FATMA
Biri varıydı, biri yoxuydu Fatma adında bir qız
varıydı. İraq sizin üzünüzdən, bir gün Fatmanın anası
öldü. Bunlar bir qardaş, bir bacı yetim qaldılar. Dədələri
gedib təzə arvad aldı. Analıq bu yetimlərə göz verdi, işıq
vermədi. Allahdan qorxmayan külli – kafirdi. Analıq
Allahından döndü. Kişiyə dedi:
- Ya bu yetimləri buradan genit, ya da mən səndə