edirlər. Sonra da yıxılıb yatırlar.
Səhər açılır. Üzünüzə səhərlər xeyirliyə açılsın. Genə
püşk atırlar. Bu dəfə də növbə gəlib çıxır Meşəseyrəldənə.
Meşəseyrəldən yoldaşlarını ova yolluyub başlıyır biş-düş
eləməyə. Eləmə tənbəllik, bir qazan yemək hazırlıyıb gedir
dincəlməyə. Elə təzəcə yuxuya getmək istəyir ki, bir gurultu
eşidib oyanır. Nə görsə yaxşıdır. Görür bir heybətli, bir yekə
dev durub qabağında. Ta heç səsini də çıxardanmır. Dev buna
da elə bir sillə çəkir ki, Meşəseyrəldən tirtap uzanır yerə.
Elə ki, yavaş-yavaş şər qarışır, Məhəmmədgil qayıdırlar
komaya. Ha o tərəf bu tərəfə boylanırlar Meşəseyrəldəni
görmürlər. Çarəsiz qalıb komaya gəlirlər. Görürlər ki,
Meşəseyrəldən yaman ah-uf eliyir. Məhəmməd qabağa gəlib
soruşur:
- Ay qardaş, de görüm nolub? Yoxsa sən də azarrıyıbsan?
Meşəseyrəldən dərdini danışmağa utanır. Başlıyır yalan
söyləməyə. Guya ki dişi ağrıyır. Məhəmməd ta heç nə demir.
Yenə kirmişcə gətirdiyi ovu bişirib yoldaşlarının qabağına
qoyur. İştahnan yeyib Allaha şükr eliyirlər. Sonra da kəlləni
atıb yatırlar. Səhər açılan kimi yenə püşk atırlar. Deyirlər görək
bu dəfə komada kim qalası olacaq. Püşk gəlib Kəldöyüşdürənə
çıxır. Kəldöyüşdürən onnarı yola salıb başlıyır yemək
bişirməyə. Elə ki, yeməyi hazırlayır, görür yaman yorulub.
Deyir qoy bir az gözümün acısını alım. Gedib uzanır. Təzəcə
yuxuya getmək istəyəndə bir gurultu, bir nərilti qopur ki, gəl
görəsən. Kəldöyüşdürən qanrılıb səsə boylanır. Nə görsə
yaxşıdır. Görür qabağında heybətli bir dev dayanıb.
Kəldöyüşdürən səsini də çıxardanmır. Dev ona nətər şillə
qoyursa, Kəldöyüşdürən bəridən ayna dığırranır. Ta gerisinnən
xəbəri olmur. Bir də gözünü açır ki, yeməkdən əsər-əlamət
yoxdur. Üstəlik qazan da ağzı üstədir. Kəldöyüşdürən qalır
41
vurnuxa-vurnuxa. Öz-özünə deyir, yaxşısı budur qoy özümü
xəstəliyə vurum.
Nə başınızı ağrıdım. Genə şər qarışır. Məhəmmədgil
qayıdıb gəlirlər. Baxırlar heç qabaqlarına çıxan yoxdu. Tez
komaya girirlər. Bu dəfə də Kəldöyüşdürəni ah-uf eliyən
görürlər. Məhəmməd soruşur:
- Ay qardaş, de görüm saa nolub?
Kəldöyüşdürən başlıyır yalan danışmağa. Deyir qarnıma
bir sancı dolub ki, gəl görəsən. Nətər sancılandımsa, az qaldım
göyə dırmaşam. Ta biş-düş də eliyəmməmişəm.
Məhəmməd Kəldöyüşdürənə də heç nə demir. Genə
kirmişcə gətirdikləri ovdan yemək hazırlayır. Hamısı yeyib
Allaha şükr edirlər. Səhərin açılmasını gözləyirlər. Elə ki, səhər
açılır. Başlıyırlar püşk atmağa. Bu dəfə növbə gəlib çıxır
Böyükbəyə. Böyükbəy evdə qalası olur. O da gedib bir xeyli
odun gətirir. Ocaq qalıyıb, yemək asır. Elə ki yemək hazır olur,
o da yoldaşları kimi deyir qoy bir az dincəlim. Böyükbəy
uzanıb yatır. Ta bilmir nə qədər yatıb. Bir də gözünü açır ki,
qabağında eybəcər bir dev dayanıb. Böyükbəy nətər qorxursa,
başlıyır udqunmağa. Dev yaxınlaşıb Böyükbəyə də şillə çəkir.
Böyükbəyin gözlərindən yaloy qalxır. Sərələnir yerə. Dev
gedib yeməyi yeyir. Genə qazanı ağzıüstə çevirib əkilir.
Böyükbəy o vaxt özünə gəlir ki, hava qaralıb. Tez cumur
qazana sarı, görür yemək nə gəzir. Devi yadına salıb yaman
utanır. Öz-özünə deyir, yaxşı döyül. Bu biabırçılığı gərək ört-
basdır eliyəm.
Qoy Böyükbəy burda qalsın. Sizə kimdən xəbər verim
Məhəmməddən. Məhəmməd bu dəfə elə çox ovnan qayıdır ki,
gəl görəsən. Komaya yaxınlaşanda görür, genə qabaq-larına
çıxan yoxdur. Tez özünü içəri salır.
Elə yerdəcə Böyükbəyin zarıdığını görür. Məhəmməd
soruşur:
- Ay qardaş, bir de görüm saa nolub?
Böyükbəy himə bəndmiş kimi dillənir:
42
- Eh ay qardaş, durdum ki, yemək hazırlayım. Gördüm
dünya başıma hərlənir. Özümü nətər içəri saldımsa, xəbərim
olmuyub. Başladı bədənim yanmağa. Qızdırmadan gözümü də
açammadım. İndi-indi özümə gəlirəm.
Məhəmməd buna qulaq asıb deyir:
- Qardaş, eyb etməz. Adam xəstələnər də, sağalar da. Biz
nə günə qalmışıq. Bu saat özüm yemək hazırlıyaram. Oturub
ağız ləzzətiynən yeyərik.
Beləcə Məhəmməd təzə ovdan kabab çəkir. Hamısı
oturub iştahnan yemək yeyirlər. Allaha şükr edib gedirlər
yatmağa. Məhəmmədin gözünə yuxu getmir ki, getmir. Elə hey
öz-özünə deyir, görəsən bu nə məsələdir. Hamını xəstəlik
birdənmi tutdu. Qoy bir səhər açılsın, özüm bilirəm
neyniyəcəm.
Səhər komada Məhəmməd qalası olur. Hamı gedənnən
sonra Məhəmməd çox götür-qoy eliyir. Axır ki, ayağa durub
yemək hazırlayır. Yemək də nə yemək olur ha. Elə qazanın
ağzını araladığını görür. Ətrafa elə gözəl iy yayılır ki, gəl
görəsən. Nə başınızı ağrıdım. Məhəmməd qazanı qırağa qoyub
başlıyır komanı dörd dolanmağa. Gözünə bir inni-cinni dəymir
ki, dəymir. Görür yaman yuxusu gəlir. Ta özünü saxlıyammır.
Tez barmağını yarıb içinə duz basır. Qılıncını da yanına qoyub
vurur özünü yuxuculluğa. Aradan bir xeyli keçmiş yer başlıyır
silkələnməyə. Məhəmməd gözünü azca aralayıb qapıya baxır.
Nə görsə yaxşıdı? Görür qabağında elə heybətli, elə nəhəng
dev durub ki, az qalır adamın zəhri yarılsın. Məhəmməd özünü
itirmir. Özün tülkülüyə vurub devin yaxınlaşmasını gözlüyür.
Dev yaxınlaşan kimi sıçrayıb qılıncı götürür. Devin başından
elə bir zərbə vurur ki, o boyda dev ikiyə bölünür. Tez gedib
həyətdə yekə bir çala qazır. Devi aparıb basdırır. Üstünü də
torpaxlayıb başlıyır yoldaşlarını gözləməyə. Yoldaşları əlləri
ətəklərindən uzun gəlib çıxırlar. Sən demə, biri bir sərçə də
vuranmayıb. Məhəmməd ta heç bir söz demir. Kirmişcə gətirib
qazanı qoyur qabaqlarına. Bunlar bir-birlərinə baxıb dinmirlər.
43
Oturub yeməklərini yeyirlər. Ürəklərində də fikirləşirlər ki,
görəsən nə yaxşı dev Məhəmmədə xətər yetirməyib.
Soruşmağa da qorxurlar. Məhəmməd onnara göz qoyub
başlıyır gülməyə. Yoldaşları səbəbini soruşanda deyir səbəbini
sabah bilərsiz.
Nə başınızı ağrıdım, beləcə hamısı yıxılıb yatıllar. Elə ki,
səhər açılır. Üzünüzə bütün səhərlər xeyirliyə açılsın.
Məhəmməd yoldaşlarını ova yola salıb genə komada qalır. Bu
səfər yemək bişirmir. Onsuz da bişiriləsi ov yoxuydu. Qılıncı
yanına qoyub başlıyır inni-cinni güdməyə.
Məhəmməd güdməyində olsun. Sizə kimdən xəbər verim,