Öz qohum-qardaşım oldular yağı,
Ey on iki imam, Əliynən Nağı,
Piltə tək ayırdın çıradan məni.
YAZIFDI
Qadir mövlam yazıları yazanda,
Gözəlin qaşını qara yazıfdı,
Aləm bilir yoxdan Allah bezardı,
Ləzzəti, hörməti vara yazıfdı.
Ay ariflər, bir söz deyim inanın,
Qanı batmaz eşq oduna yananın,
Mərd iyidnən ala gözlü sonanın,
Hərəsini bir diyara yazıfdı.
Yenə doxsan dərdim yetişdi yüzə,
Sinəm yaralanıb dözəmmir-dözə,
Bu yazıx Zeynavı bir dilbilməzə,
Mən fağıra bir beçarə yazıfdı.
DAĞLAR
158
Yarım gedib yaylaxları gəzməyə;
Amanat eləyirəm sizlərə, dağlar,
Buxağına lalə, nərgiz düzməyə,
Tər dəstə bağlasın qızlar, a dağlar.
Qoy oylasın yaylaqların oylasa,
Xəncəl alıb qara bağım teyləsə,
Hər kəs mənnən yara yaman söyləsə,
Fələk də yurdun düzlər, a dağlar.
Varmı gəlin-qızın, soyuq bulağın,
Kəsmə şərvəndini qaymax dodağın,
Üç aylarla saxladığın qonağın,
Zeynəb yollarını gözlər, a dağlar.
SƏFƏR BOLUSLU
Səfər Nəsir oğlu Həsənov (Səfər Boluslu) 1923-cü ildə
Goranboy rayonunun Cinli Boluslu kəndində anadan olmuşdur.
Səfər Boluslu Moskvada Timiryazev adına Kənd Təsərrüfatı
Akademiyasını bitirmiş və uzun müddət bir sıra rayonlarda öz
sahəsi üzrə fəaliyyət göstərmişdir. Ədəbiyyata olan xüsusi
maraq və həvəsi isə onu şair kimi məşhurlaşdırmışdır. Səfər
Boluslu 1981-ci ildə dünyasını dəyişmişdir.
AZƏRBAYCAN XƏRITƏSI
Gəl sənə şerimlə xəritə verim,
Get Azərbaycanı gəz, özün danış.
Günəşli ölkəmə gözlərinlə bax,
Sonra ayrılığa döz, özün danış.
159
Xram körpüsünü elə ki, keçdin,
Olmasın qəlbində nə kədər, nə kin.
Çox qonaqpərvərik, nə utan, çəkin,
Axtarsan tapmazsan, yüz özün danış.
Atını yavaş sür Qazağa qədər,
Şairlər yurduna yaxşı sal nəzər,
Hər şeyə qiymət ver, dolanma hədər,
Baxmaqla doymazsan, gəz, özün danış.
Ağstafa, Zəyəm, Tovuzda dayan,
Gələr görüşünə aşıqlarından,
Sevgidən, dostluğun etibarından,
Gör nə dillər tökür saz, özün danış.
Şəmkirdə çaxır iç, çıx Daşkəsənə,
Nə istəsən verər o mə'dən sənə,
Hər qarış torpağı gövhər, dürdanə,
İnanmırsan, götür qaz, özün danış.
Dəstəfur, Gədəbəy, bir yanı Xanlar,
Hər daşın, bulağın öz tarixi var.
Göygölü görəndə eyləmə iqrar,
Edir asimana naz, özün danış.
Keçəndə az dayan Dağkəsəməndə,
Bir ahu gözüylə salam de məndən.
Ötəndə üzüm dər dağ-dərəsindən,
Salxımı əlinlə üz, özün danış.
Dolan Kəlbəcəri, ötüş Laçına,
Gözün qaralmasa, gəl məni qına.
Könlünü bağlasan dağlar qızına,
Zülfünə gül-çiçək düz, özün danış.
160
Dilican dərəsini ziyarət eylə,
Vaqifdən şe'r de, Vurğundan söylə,
Göyəzən dağını tut şirin dilə,
Məxmər çəmənliyi gəz, özün danış.
Qırxbulaq, Qazan çay, Gorusa da bax,
Nəbidən, Həcərdən tutarsan sorax.
Bir gecə Şuşada qalarsan qonaq,
Qızartsın kababı köz, özün danış.
Yaxşı nəzər yetir Milə, Muğana,
Şöhrəti sığmayır ulu cahana,
Əli Bayramlıdan əyil Salyana,
Qoy o səhralarda iz, özün danış.
Kürdəmir, Şamaxı, Lahıc elləri,
Hürküt Babadağda vəhşi kəlləri,
Qutqaşen, Vartaşen sıx meşələri,
Şəkidə bir toyda süz, özün danış.
Zaqatala, Eldar, Samuxdan Kürə,
Qayıqla birbaşa Mingəçevirə,
Ağdaş, Göyçay, Yevlax, çıx Mirbəşirə,
Əmin ol deyirəm, düz özün danış.
Dağlıq Qarabağdan en Qarabağa,
Ədəblə deyərlər xoş gəldin, qağa,
Astara, Lənkəran, Kürboyu sağa,
Bacarsan Arazda üz, özün danış.
Bakı, Sumqayıtı gəz qayıdanda,
Xudat, Xaçmaz, Dərbənd yolunda,
Badamlıda su iç, ol Naxçıvanda,
Götür yemək üçün duz, özün danış.
161
Goranboy, Ağcakənd əbədi bahar,
Şairli, şe'rli, cananlı diyar,
Gəncədə başına yığılar dostlar,
Qoş orda yadigar söz, özün danış.
Qaranlıq düşməmiş gəl Naftalana,
Ora şəfa verir milyon insana.
Cinli-Bolusluda mehman ol mənə,
Gör nə mehribanıq biz, özün danış.
Məclisdə Səfəri unutma barı,
Yetir qəlbindəki xoş arzuları.
Vətəndə gördüyün neməti, varı,
Mübarək əlinlə yaz, özün danış.
BƏH-BƏH
Bahar bayramında, bizim bağlarda
Bülbüllər bəzəndi budağa bəh-bəh.
Boşalır badələr, dolur badələr,
Bu badəyə bəh-bəh, bu bağa bəh-bəh.
Bax bizə boylanır bir boyu bəstə,
Belə bir balanı bacarsan bəslə,
Bədir buludlanıb bununla bəhsdə,
Brilyant batıbdı buxağa, bəh-bəh.
Büllura bənzəyir boğaz, buxağı,
Boluslu bilmədi, baxtıbayağı,
Bərk bağlanmamışdı bostanı, bağı,
Bəyaz bədənlidir bu hala bəh-bəh.
TƏCNIS
162
Əlindəki badə xoşuma gəlir,
Sevindim, o badə gözəl əldədir.
Cavanlıq günlərim huşuma gəlir,
Sevdiyim o gözəl, gözəl əldədir.
Mən bir dağam, yanımdasan dərə sən,
Hanı elə gözəl meyvə dərəsən?
Qiymət vermə, hər ağıla, dərə sən,
Öz ürəyim indi gözəl əldədir.
Görməmişəm heç düz ola yar andı,
Səfər niyə ellər üçün yarandı,
İlhamım var qayaları yarandı,
Neynəyim ki, gedib gözəl əldədir.
KÜSDÜM
Canımı canından çox sevən canan,
Gördüm ki, məhbusam, gəlmədi, küsdüm.
Hər gecə qoynunda saxlardı mehman,
Dar gündə yadına salmadı, küsdüm.
Hanı vəfasızın verdiyi ilqar,
Məhəbbət oduna nədən qondu xar?
Mənə ilham verən o nazlı nigar,
Pərişan halımı sormadı, küsdüm.
Əmib məst olardım dildən, dodaqdan,
Çox zaman keçməyib hələ o vaxtdan,
Sevgi nə tez qanad çaldı budaqdan,
Əhdinə vəfalı çıxmadı, küsdüm.
Mən ona şeirdən bağladım çələng,
Bilmədi dərdimi vəfasız mələk,
163
Kimdi onu sevən bir də Səfər tək,
Ürək tellərimi bilmədi, küsdüm.
AŞIQ MİKAYIL AZAFLI
Zeynalov Mikayıl Cabbar oğlu 1924-cü ildə Tovuzun
Azaflı kəndində dünyaya gəlmişdir. Keşməkeşli həyat yolu
keçən el aşığı aşıq şerinin ən mürəkkəb şəkillərində yüksək
sənətkarlıq nümunələri yaratmışdır.
Aşıq Mikayıl Azaflı onlarla şəyirdin ustadı olmuş və
onlara aşıq sənətinin sirlərini öyrətmişdir.
İstedadlı sənətkar Azaflı Mikayıl 1990-cı ildə dünyasını
dəyişmişdir.
OYANMADI
Qəlbi daş, qəm ürəyini
Oyanmadı, oyanmadı.
Qəlbi daş qəmi rəyini,
Oyanmadı, oyanmadı.
Yandı canım, o da yandı,
Yandı canım, oda yandı,
Yandı canım, o dayandı,
O yanmadı, o yanmadı.
Azaflı oyatdı-yatdı,
Azaflı oy atdı, yatdı.
Azaflı, o yatdı, yatdı,
Oyanmadı, oyanmadı
YATIBDI