Выбрать главу

Bonan matenon, - elbalbutis mi.

Bonan matenon, - ĝentile, kaj iom tra nazo respondis li, atente sorbante sangon de la mentono.

Kio pri vi? Ĉu mi povas helpi?

Malgravaĵo, - diris li. - Seĝo falis...

Li ĝentile kliniĝis kaj, preteririnte min, ne- haste eliris el la domo.

Mi akompanis lin per la rigardo kun tre malagrabla sento, kaj kiam mi denove turniĝis al la pordo, antaŭ mi staris onklino Vajna. Ŝi staris ĉe la pordo, gracie apogante sin je la fos- to, pureta, rozkolora, aroma, kaj rigardis min tiel kvazaŭ mi estis general-kolonelo Tuur aŭ, minimume, stab-majoro Pol.

Bonan matenon, frua birdeto, - elkolom- bumis ŝi. - Sed mi aŭdas kiu ja konversacias en la domo en tiu horo?

Mi ne kuraĝis maltrankviligi vin, - diris mi mondume tremetante, kaj pense hurlante pro doloro en la ŝultro. - Bonan matenon, kaj per- mesu enmanigi al vi...

Kiel ĉarme! Tuj videblas vera ĝentlemano.

General- kolonelo Tuur diradis ke vera ĝentle- mano neniam neniun igas atendi. Neniam. Neni- un...

Ĉi tie mi rimarkis ke Si malrapide, sed sufiĉe decide deSovas min de sia pordo. En Sia salono estis mallume, la kurtenoj, Sajne, estis mallevi- taj, kaj en la vestiblon penetris odoro de io dolĉa.

Sed vere vi ne devis tiel hasti... - Ŝi fin- fine elmoviĝis je la oportunan pozicion, kaj per flua neglekta movo fermis la pordon.- Tamen vi devas esti certa, ke mi scipovas aprezi vian atentemon... Vuzi ankoraŭ dormas, kaj mi devas jam prepari na Len en la lernejon, do pardonu min... Parenteze, sur via verando troviĝas freSaj ĵurnaloj.

Mi dankas vin, - diris mi retropaSante.

Se vi havos sufiĉe da toleremo, mi invitas vin post la horeto je taso da kremo.

Bedaŭrinde mi devos foriri, - diris mi, kaj adiaŭis.

La ĵurnaloj estis sesopaj. Du lokaj, ilustritaj, dikaj kiel almanako, unu ĉefurba, du luksaj ĉiusemajnaĵoj, kaj ial arablingva «El Gunija». Na «El Gunija» mi demetis, kaj la aliajn mi trarigardis, postmanĝante la novaĵojn per sand- viĉoj kaj posttrinkante per varma kakao.

En Bolivio la registara armeo okupis, post persistaj bataloj, urbon Rejes, la ribeluloj estas forpuSitaj post rivero Beni.

En Moskvo, en internacia kongreso de atom- fizikistoj Ĥaggerton kaj Najtigalov informis pri projekto de industria instalaĵo por akiro de kon- traŭmaterio.

Tretjakov-artgalerio venis na Leopoldvil, ofi- ciala malfermo okazos morgaŭ.

De bazo «Malnovoriento» (Plutono) en zonon de absolute libera flugo estis lanĉita vica serio da senpilotaj instalaĵoj. Kun du aparatoj, el la kvaro, la komunikado estas portempe perdita.

Ĝenerala sekretario de UNO prezentis al generalisimo Oreljanos oficialan noton, en kiu li avertis ke en okazo de ankoraŭfoja uzo de atomaj grenadoj per la ekstremistoj, en Eldo- radon estos enigitaj policaj fortoj de UNO.

Ĉe elfluo de rivero Kvando (Centra Angolo) arkeologia ekspedicio de Scienca akedemio de OAR trovis restaĵojn de ciklopaj konstruaĵoj kre- itaj, kiel oni supozas, delonge antaŭ glacia epoko.

Grupo da fakuloj el kunigita centro de es- ploroj pri subelementaj strukturoj aprezas rez- ervojn da energio, kiujn posedas homaro, je su- fiĉaj por tri miliardoj da jaroj.

Kosma fako de Unesko informas ke relativa kresko da loĝantaro de eksterteraj bazoj kaj skoltejoj proksimiĝas al tiu de tera loĝantaro.

Estro de angla delegacio en UNO elpaŝis de nomo de potenc-regnoj kun projekto pri plena malarmigo, eĉ perforta, de ankoraŭ armitaj re- gionoj de la terglobo...

Informojn pri tio kiu levis kiom da kilo- gramoj kaj kiu kiom da pilkoj enruligis en kies golejojn mi ne legis. El lokaj informoj min ekin- teresis la tri.

La urba ĵurnalo «Vivĝojo» publikigis: «Ĉi- nokte grupo da malbonintenculoj denove efek- tivigis, per privata aviadilo, atakon sur placon «Stelo», plenan per ripozantaj civitanoj. La huliganoj aplikis kelkajn mitralpafadojn, kaj deĵetis dek unu gasajn bombojn. Rezulte de okazinta paniko kelkaj viroj kaj inoj ekestis se- rioze kripligitaj. Normala ripozo de centoj da ordinaraj homoj estis difektita per sensignifa grupeto da banditemaj, pardonu, intelektuloj, ĉe evidenta nenifarado de la polico. Prezidanto de komunumo «Je Antikva Bona Patrujo, Kontraŭ Malutilaj Influoj» deklaris al nia raportisto ke la komunumo intencas preni aferon pri defendo de meritita ripozo de civitanoj en siajn manojn. La prezidanto nedusence komprenigis kiu ĝuste, laŭ popola opinio, estas fonto de malutila infek- tado, b a n d i t i s m a d o , kaj de armita huliganismo...»

La ĵurnalo, sur la dek-naŭa paĝo, dediĉis strion al artikolo de «eminenta reprezentanto de plej nova folozofio, laŭreato de Regnaj premioj, doktoro Opir». La artikolo nomiĝis «Mondo sen zorgoj». Doktoro Opir per belaj vortoj, kaj tre konvinke, pruvis ĉiopovecon de scienco, vokis al optimismo, brulmarkis mornajn skeptikulojn-ni- grigulojn, kaj invitis «esti kiel infanoj». Apartan rolon en formado de moderna (tio estas senzor- ga) homo li dediĉis al metodoj de onda psikotekniko. «Elmemoru kiun superban ŝarĝon da vigleco kaj bona humoro donas al vi luma, feliĉa, ĝoja sonĝo!» - eksklamaciis la reprezen- tanto de la plej nova filozofio. - «Ja ne hazarde dormo, estiel rimedo por kuraci multajn psikia- triajn malsanojn, estas konata jam pli ol cento da jaroj. Ĉiuj ni iom malsanas: ni malsanas pro niaj zorgoj, nin atakas ĉiutagaĵoj, nin agacas kvankam maloftaj, sed ie-tie ankoraŭ kon- serviĝintaj malordaĵoj, neeviteblaj problemoj in- ter individuoj, normala sana seksa nekon- tentiĝo, kaj malkontento pri si, tiel propra al ĉiu civitano... Sed same al aroma badusan, kiu forlavas vojaĝan polvon de laciĝinta korpo, ĝoja sonĝo lavas kaj purigas laciĝintan animon. Kaj nun ni timas plu neniujn zorgojn kaj malordojn. Ni scias: venos horo, kaj nevidebla radiado de sonĝgenerilo, kiun mi kune kun la popolo inkli- nas nomi per karesa nomo «droŝko», resanigos nin, plenigos per optimismo, redonos al ni ĝojan senton de estado».

Plue doktoro Opir klarigis ke droŝko estas absolute sendanĝera en fizika kaj psika sencoj, ke atakoj de malbondeziruloj, kiuj vidas en droŝko similecon al narkotaĵoj kaj demagoge babilas pri «dormanta homaro», elvokas en ni ne nur pezan perplekson, sed ankaŭ civitanajn sentojn, kiuj estas danĝeraj al tiuj ĉi malbon- deziruloj.

Konklude doktoro Opir deklaris ke feliĉa sonĝo estas plej bona speco da ripozo, neklare aludis je tio ke droŝko estas plej bona rimedo kontraŭ alkoholismo kaj narkotismo, kaj insiste konvinkis ne konfuzi droŝkon kun aliaj (ne aprobitaj per medicino) ond-efikiloj.

Ĉiusemajnaĵo «Oraj tagoj» informis pri tio ke el Stata muzeo estas Stelita valora pentraĵo, apartenata, laŭ opinio de profesiuloj, al peniko de Rafaelo. La ĉiusemajnaĵo atentigis koncerna- jn instancojn ke tiu ĉi krima ago estas jam tria dum pasintaj kvar monatoj de tiu ĉi jaro, kaj ke ĝis nun estis trovita eĉ ne unu el la Stelitaj ar- taĵoj.

En ĉiusemajnaĵoj, fakte, estis nenio leginda. Mi malatente trarigardis ilin, kaj ili impresis min plej premiĝe. Ilin plenigis afliktaj spritaĵoj, sen- talentaj karikaturoj, inter kiuj aparte brilis, per sia specifa stulteco serioj «Sen vortoj», bi- ografioj de iuj malbrilaj personoj, salivaj skizoj el vivo de diversaj tavoloj de la loĝantaro, teru- raj cikloj da fotografaĵoj «Via edzo en la labore- jo kaj hejme», senfinaj utilaj konsiloj kiel okupi siajn manojn kaj dum tio, gardu Dio, ne mal- trankviligi la kapon; pasiaj idiotaj atakoj kon- traŭ drinkado, huliganismo kaj malĉastemo, jam konataj al mi alvokoj partopreni en rondetoj kaj ĥoroj. Estis tie memoroj de partoprenantoj en «tumulteto», kaj en batalo kontraŭ gangsteris- mo, prezentitaj en literatura prilaboro de iuj azenoj, senigitaj de konscienco kaj literatura gusto; beletristaj ekzercoj de evidentaj skrib- maniuloj kun larmoj kaj turmentoj, kun heroaĵoj, kun majesta estinto kaj dolĉa estonto; senĉesaj krucvortenigmoj, ĉenaj vortenigmoj, rebusoj kaj enigmaj bildetoj... Mi ĵetis tiun ĉi amason da makulaturo en la angulon.