Ταλέντα: Ικανότητες χρήσης της Μίας Δύναμης σε συγκεκριμένους τομείς. Το πιο γνωστό, βεβαίως, είναι η Θεραπεία. Μερικά, όπως το Ταξίδεμα, η ικανότητα να μετακινηθείς από το ένα μέρος στο άλλο δίχως να διασχίσεις τον ενδιάμεσο χώρο, έχουν χαθεί. Άλλα, όπως η Πρόβλεψη (η ικανότητα να προβλέπεις μελλοντικά συμβάντα αλλά με γενικό τρόπο) τώρα βρίσκονται σπανίως, σχεδόν ποτέ. Ένα άλλο ταλέντο που θεωρείτο χαμένο είναι το Ονείρεμα, που συμπεριλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την ερμηνεία των ονείρων της Ονειρεύτριας για να προβλεφθούν μελλοντικά γεγονότα πιο συγκεκριμένα απ’ όσο με την Πρόβλεψη. Μερικές Ονειρεύτριες είχαν την ικανότητα να εισέρχονται στον Τελ’αράν’ριοντ, τον Κόσμο των Ονείρων και (λέγεται) ακόμα και σε όνειρα άλλων. Η τελευταία γνωστή Ονειρεύτρια ήταν η Κοριάνιν Νεντέαλ, που πέθανε το 526 ΚΠ.
Τα’μάραλ’άιλεν: Στην Παλιά Γλώσσα, «Ιστός του Πεπρωμένου». Μια μεγάλη αλλαγή στο Σχήμα μιας Εποχής, η οποία επικεντρώνεται σε έναν ή περισσότερους ανθρώπους που είναι τα’βίρεν. Δες επίσης Σχήμα της Εποχής· τα’βίρεν.
Τανρήαλ, Άρτουρ Πέντραγκ: Δες Γερακόφτερος, Άρτουρ.
Ταξίδια τον Τζάιμ τον Γοργοπόδαρου: Ένα πολύ γνωστό βιβλίο ταξιδιωτικών ιστοριών και παρατηρήσεων ενός διακεκριμένου Μαλκιρινού συγγραφέα και ταξιδευτή. Το βιβλίο τυπώθηκε πρώτη φορά το 968 ΚΠ και έκτοτε ανατυπώνεται συνεχώς. Ο Τζάιν ο Γοργοπόδαρος εξαφανίστηκε λίγο μετά τον Πόλεμο των Αελιτών και θεωρείται από τους περισσότερους νεκρός.
Ταξιδιώτες: Δες Τουάθα’αν.
Τάρμον Γκάι’ντον: Η Τελευταία Μάχη. Δες επίσης Δράκοντα, Προφητείες του· Κέρας του Βαλίρ.
Τέκνα του Φωτός: Μια κοινωνία με αυστηρές ασκητικές πεποιθήσεις, αφιερωμένη στην ήττα του Σκοτεινού και την καταστροφή όλων των Σκοτεινόφιλων. Ιδρύθηκε κατά τον Εκατονταετή Πόλεμο από τον Λόθαιρ Μάντελαρ, με σκοπό τον προσηλυτισμό ατόμων εναντίον των Σκοτεινόφιλων που ολοένα πλήθαιναν. Εξελίχθηκε κατά τον πόλεμο και έγινε μια καθαρά στρατιωτική οργάνωση. Έχουν εξαιρετικά άκαμπτες πεποιθήσεις και είναι βέβαιοι ότι μόνο τα Τέκνα ξέρουν την αλήθεια και το σωστό. Μισούν τις Άες Σεντάι, θεωρώντας Σκοτεινόφιλους αυτές και όσους τις υποστηρίζουν ή είναι φίλοι τους. Είναι γνωστοί χλευαστικά ως Λευκομανδίτες. Το έμβλημά τους είναι ένας λευκός ήλιος σε άσπρο φόντο. Δες επίσης Εξεταστές.
Τέλαμον, Λουζ Θέριν: Δες Δράκοντας.
Τελ’αράν’ριοντ: Στην Παλιά Γλώσσα, ο «Αθέατος Κόσμος» ή «Κόσμος των Ονείρων». Ένας κόσμος που τον βλέπεις κλεφτά στα όνειρα, που οι αρχαίοι πίστευαν ότι διαποτίζει και περιβάλλει όλους τους άλλους πιθανούς κόσμους. Αντίθετα από τα άλλα όνειρα, αυτό που συμβαίνει στα ζωντανά όντα στον Κόσμο των Ονείρων είναι πραγματικό· μια πληγή που θα δεχτείς εκεί, θα υπάρχει ακόμα όταν ξυπνήσεις κι όποιος πεθαίνει εκεί, δεν ξυπνά καθόλου.
τερ’ανγκριάλ: Απομεινάρι της Εποχής των Θρύλων, που χρησιμοποιεί τη Μία Δύναμη. Αντίθετα από τα ανγκριάλ και τα σα’ανγκριάλ, κάθε τερ’ανγκριάλ κατασκευάστηκε με σκοπό να κάνει κάτι συγκεκριμένο. Παραδείγματος χάριν, ένα κάνει δεσμευτικούς τους όρκους που δίνονται με αυτό. Κάποια χρησιμοποιούνται από τις Άες Σεντάι, όμως η αρχική χρησιμότητα πολλών άλλων είναι άγνωστη. Μερικά σκοτώνουν τη γυναίκα που τα χρησιμοποιεί, ή καταστρέφουν την ικανότητά της να διαβιβάζει. Δες επίσης ανγκριάλ· σα’ανγκριάλ.
Τηρήτρια των Χρονικών: Δεύτερη σε εξουσία μετά την Έδρα της Άμερλιν μεταξύ των Άες Σεντάι, με το ρόλο, επίσης, της γραμματέως της Αμερλιν. Εκλέγεται ισοβίως από την Αίθουσα του Πύργου και ανήκει συνήθως στο ίδιο Άτζα με την Άμερλιν. Δες επίσης Έδρα της Αμερλιν Άτζα.
Τιγκραίν: Ως Κόρη-Διάδοχος του Άντορ, παντρεύτηκε τον Τάρινγκεηλ Ντέημοντρεντ και έφερε στον κόσμο το γιο του, τον Γκαλάντεντριντ. Η εξαφάνισή της το 972 ΚΠ, λίγο μετά την εξαφάνιση του αδελφού της Λουκ στη Μάστιγα, οδήγησε στην αναταραχή του Άντορ που ονομάστηκε Διαδοχή και προκάλεσε τα γεγονότα της Καιρχίν, που τελικά επέφεραν τον Πόλεμο των Αελιτών. Το έμβλημά της ήταν ένα γυναικείο χέρι, που πιάνει ένα αγκαθωτό κλαδί τριανταφυλλιάς με άσπρο μπουμπούκι.
τομάρι: Μια μονάδα εμβαδού για μέτρηση γης, ίση με εκατό βήματα επί εκατό βήματα.
Τουάθα’αν: Ένας περιπλανώμενος λαός, γνωστός επίσης και ως «Μάστορες» και «Ταξιδιώτες». Ζουν σε άμαξες βαμμένες με φανταχτερά χρώματα και ακολουθούν μια απολύτως φιλειρηνική φιλοσοφία, που λέγεται Οδός του Φύλλου. Ό,τι διορθώνουν οι Μάστορες συνήθως δουλεύει καλύτερα κι από καινούριο. Είναι από τους λίγους που μπορούν να διασχίσουν την Ερημιά του Άελ απείραχτοι, επειδή οι Αελίτες αποφεύγουν κάθε επαφή μαζί τους.