Από την πέτρα, ο Ραντ είχε την ευκαιρία να δει πόσο μακριά είχαν φτάσει τα ταξίδια στρατολόγησης του Τάιμ. Ο Τζάχαρ Ναρίσμα, στον οποίο ο Τάιμ του είχε επιστήσει την προσοχή, ο νεαρός με το σπίθα, είχε μαύρα μάτια μεγάλα σαν κοριτσιού, χλωμό πρόσωπο όλο πεποίθηση, και μαλλιά χτενισμένα σε δύο μακριές πλεξούδες με ασημένια καμπανάκια στις άκρες τους. Ο Τάιμ είχε πει ότι καταγόταν από το Άραφελ, όμως ο Ραντ είδε έναν άλλο που είχε ξυρισμένο κεφάλι και κότσο στην κορυφή όπως συνήθιζαν στο Σίναρ, και δυο με τα διάφανα πέπλα που φορούσαν συχνά τόσο άνδρες όσο και γυναίκες στο Τάραμπον. Υπήρχαν άνδρες με γερτά μάτια από τη Σαλδαία και κοντούληδες ξανθοί από την Καιρχίν. Ένας ηλικιωμένος είχε λαδωμένο γενάκι, κομμένο να σχηματίζει μύτη, όπως έκαναν οι Δακρυνοί άρχοντες, κάτι που σίγουρα δεν ήταν, όπως έδειχνε το ρυτιδιασμένο, τραχύ πρόσωπό του, ενώ υπήρχαν το λιγότερο τρεις με γενειάδα που άφηνε το πάνω χείλος γυμνό. Ο Ραντ έλπισε να μην είχε προσελκύσει ο Τάιμ την προσοχή του Σαμαήλ στρατολογώντας κόσμο από το Ίλιαν. Περίμενε κυρίως νεότερους άνδρες, όμως τα δροσερά πρόσωπα του Έμπεν και του Φέντγουιν αντισταθμίζονταν από κεφάλια φαλακρά ή γκριζομάλλικα, κι υπήρχαν άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας από τον Ντάμερ. Τώρα που το σκεφτόταν, όμως, δεν υπήρχε λόγος να μην υπάρχουν εξίσου πολλοί παππούδες όσοι κι αγόρια που μπορούσαν να διδαχθούν.
Δεν ήξερε να βγάζει λόγους, αλλά είχε αφιερώσει πολλή σκέψη σ’ αυτό που ήθελε να πει. Όχι στο πρώτο σκέλος, όμως αυτό θα τελείωνε πιο γρήγορα, με λίγη τύχη. «Μάλλον θα έχετε ακούσει ιστορίες για το ότι ο Πύργος... ο Λευκός Πύργος... έχει διαιρεθεί. Είναι αλήθεια. Υπάρχουν κάποιες εξεγερθείσες Άες Σεντάι που ίσως αποφασίσουν να με ακολουθήσουν, κι έχουν στείλει αντιπροσωπεία. Εννιά Άες Σεντάι, που τώρα βρίσκονται στο Κάεμλυν και περιμένουν πότε θα τους κάνω την τιμή να τις δεχθώ. Όταν λοιπόν ακούτε για Άες Σεντάι στο Κάεμλυν, μην πιστεύετε φήμες. Ξέρετε για ποιο λόγο βρίσκονται εδώ, και γελάστε κατάμουτρα σε όποιον σας μεταφέρει τη φήμη».
Καμία αντίδραση. Απλώς στέκονταν και τον κοίταζαν, σχεδόν χωρίς να βλεφαρίζουν. Ο Τάιμ είχε μια άκρως σαρκαστική έκφραση. Αγγίζοντας το μεγάλο πουγκί που είχε στην τσέπη, ο Ραντ συνέχισε με το σκέλος για το οποίο είχε μοχθήσει.
«Χρειάζεστε ένα όνομα. Στην Παλιά Γλώσσα, Άες Σεντάι σημαίνει Υπηρέτες Όλων, ή κάτι παρόμοιο. Η Παλιά Γλώσσα δεν μεταφράζεται εύκολα». Ο ίδιος προσωπικά ήξερε λίγες μόνο λέξεις, λίγες από τον Ασμόντιαν, κάποιες από τη Μουαραίν, λίγες που του είχαν μείνει από τον Λουζ Θέριν. Ο Μπασίρε όμως του είχε δώσει αυτό που ήθελε. «Μια άλλη λέξη στην Παλιά Γλώσσα είναι άσα’μαν. Σημαίνει κηδεμόνας, ή κηδεμόνες. Ή υπερασπιστές, μπορεί και κανά-δυο πράγματα ακόμα· όπως είπα, η Παλιά Γλώσσα είναι πολύμορφη. Κηδεμόνας όμως νομίζω είναι το καλύτερο. Δεν αποκαλούσαν άσα’μαν κάποιον που υπερασπιζόταν έναν άδικο σκοπό, και ποτέ κάποιον που ήταν από τη μεριά του κακού. Ο άσα’μαν ήταν ο άνθρωπος που υπερασπιζόταν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη και το σωστό για όλους. Ένας κηδεμόνας που δεν κατέθετε τα όπλα ακόμα κι όταν είχε χαθεί κάθε ελπίδα». Μα το Φως, η ελπίδα θα χανόταν όταν ερχόταν η Τάρμον Γκάι’ντον, αν όχι νωρίτερα. «Αυτό ήρθατε να γίνετε. Όταν ολοκληρώσετε την εκπαίδευσή σας, θα είστε Άσα’μαν».
Τα μουρμουρητά ήχησαν σαν θρόισμα φύλλων στην αύρα, καθώς οι μαθητές επαναλάμβαναν το όνομα, όμως έσβησαν γρήγορα. Πρόσωπα όλο προσοχή τον κοίταξαν· είδε να τεντώνουν τα αυτιά τους για τα επόμενα λόγια του. Τουλάχιστον έτσι ήταν καλύτερα από πριν. Το υφασμάτινο πουγκί κουδούνισε ελαφρά καθώς το έβγαζε από την τσέπη του σακακιού του.
«Οι Άες Σεντάι αρχίζουν από μαθητευόμενες, ύστερα γίνονται Αποδεχθείσες, και τελικά πλήρεις Άες Σεντάι. Θα έχετε κι εσείς διαβαθμίσεις, αλλά όχι σαν τις δικές τους. Ανάμεσά μας, δεν θα διώχνουμε και δεν θα πετάμε έξω κανέναν». Να έδιωχνε κάποιον; Μα το Φως, αν κάποιος μπορούσε να διαβιβάζει έστω κι ελάχιστα, ο Ραντ θα έκανε το παν για να τον κρατήσει, εκτός του να τον έδενε χειροπόδαρα. «Όταν πρωτοέρχεται κάποιος στον Μαύρο Πύργο...» Δεν του άρεσε αυτό το όνομα. «...θα λέγεται στρατιώτης, επειδή στρατιώτης γίνεται όταν έρχεται σε μας, κι αυτό γίνατε όλοι σας, στρατιώτης που θα πολεμά τη Σκιά, κι όχι μόνο τη Σκιά αλλά κι όποιον αντιστέκεται στη δικαιοσύνη ή καταπιέζει τους αδύναμους. Όταν ένας στρατιώτης φτάνει σ’ ένα συγκεκριμένο στάδιο των ικανοτήτων του, θα λέγεται Αφοσιωμένος, και θα φορά αυτό». Έβγαλε από το πουγκί ένα από τα σήματα που είχε κατασκευάσει ο αργυροχόος, ένα μικρό λαμπερό ασημένιο σπαθί, τέλεια φτιαγμένο με μακριά λαβή και λοξά κιγιόν κι ελαφρώς κυρτή λεπίδα. «Τάιμ».