Η Κόρη με τα αφράτα μάγουλα ξεπήδησε από μια κολόνα τόσο ξαφνικά που τα αυτιά του Λόιαλ πετάχτηκαν ψηλά. Η Μιν φάνηκε να προσέχει για πρώτη φορά τον Ογκιρανό, όπως και τον Πέριν· ξαφνιάστηκε.
«Τζαλάνι», είπε ο Ραντ, «πες στη Ναντέρα ότι θα πάω στη Μεγάλη Αίθουσα, όπου σε λίγο περιμένω τις Άες Σεντάι».
Εκείνη προσπάθησε να κρατήσει την ήρεμη έκφρασή της, όμως η αρχή ενός ικανοποιημένου χαμόγελου έκανε τα μάγουλα της να φανούν ακόμα πιο παχουλά. «Η Μπεράλνα πήγε κιόλας να ειδοποιήσει τη Ναντέρα, Καρ’α’κάρν». Τα αυτιά του Λόιαλ συσπάστηκαν από έκπληξη ακούγοντας τον τίτλο.
«Τότε μπορείς να πεις τη Σούλιν να πάρει το σακάκι μου και με συναντήσει στα αποδυτήρια πίσω από τη Μεγάλη Αίθουσα; Και το Σκήπτρο του Δράκοντα».
Το χαμόγελο της Τζαλάνι πλάτυνε κι άλλο. «Η Σούλιν ήδη έφυγε τρέχοντας σαν γκριζομύτης λαγός που κάθισε σε αγκαθωτό σεγκάντε».
«Σ’ αυτή την περίπτωση», είπε ο Ραντ, «φέρει το άλογο μου στη Μεγάλη Αίθουσα». Η νεαρή Κόρη έμεινε χάσκοντας, ειδικά όταν ο Πέριν και ο Λόιαλ διπλώθηκαν στα δύο από τα γέλια.
Η γροθιά της Μιν στα παΐδια του Ραντ τον έκανε να μουγκρίσει. «Δεν είναι ώρα για γέλια, χοντροκέφαλε βοσκέ! Η Μέριλιλ και οι άλλες έβαζαν τα επώμιά τους λες και φορούσαν αρματωσιά. Άκουσέ με τώρα. Θα στέκομαι σε μια μεριά, πίσω από τις κολόνες, έτσι που εσύ να με βλέπεις αλλά αυτές όχι, κι αν δω κάτι, θα σου κάνω σινιάλο».
«Θα μείνεις εδώ με τον Λόιαλ και τον Πέριν», της είπε. «Δεν ξέρω τι είδους σινιάλο θα έκανες που να μπορώ να το καταλάβω, και αν σε δουν, τότε θα καταλάβουν ότι με προειδοποίησες». Εκείνη τον κοίταξε με τις γροθιές στους γοφούς, ρίχνοντάς του ένα άγριο βλέμμα μέσα από τις βλεφαρίδες της, μουτρωμένα και πεισματικά. «Μιν;»
Προς έκπληξή του, αυτή αναστέναξε και είπε, «Μάλιστα, Ραντ», με άκρα ταπεινότητα. Αυτή η συμπεριφορά εκ μέρους της του γέννησε υποψίες, όπως και αν προερχόταν από την Ηλαίην ή την Αβιέντα, αλλά δεν προλάβαινε να το ψάξει αν ήθελε να βρεθεί στη Μεγάλη Αίθουσα πριν τη Μεράνα. Ένευσε και ευχήθηκε το πρόσωπό του να μην πρόδιδε την αβεβαιότητα που ένιωθε.
Ενώ αναρωτιόταν μήπως έπρεπε να είχε ζητήσει από τον Πέριν και τον Λόιαλ να την κρατήσουν εκεί —η Μιν θα το λάτρευε αυτό— προχωρούσε βιαστικά προς τα αποδυτήρια πίσω από τη Μεγάλη Αίθουσα με τη Τζαλάνι κατά πόδας να μουρμουρίζει μήπως ήταν αστείο εκείνο που είχε πει για το άλογο. Η Σούλιν ήταν ήδη εκεί με ένα χρυσοκέντητο κόκκινο σακάκι και το Σκήπτρο του Δράκοντα· γρύλισε επιδοκιμαστικά για την αιχμή του, αν και αναμφιβόλως θα το έβρισκε πιο πρέπον αν έλειπαν η πρασινόλευκη φούντα και τα σμιλεύματα και αν είχε κοντάρι στο σωστό μήκος. Ο Ραντ ψηλάφισε για να δει αν το ανγκριάλ ήταν στην τσέπη. Ήταν πράγματι εκεί, και η ανάσα του έγινε πιο ήρεμη, αν και ο Λουζ Θέριν ακόμα λαχάνιαζε από αγωνία.
Όταν ο Ραντ άφησε τα αποδυτήρια με τα λιοντάρια στις ταπισερί και βγήκε βιαστικά στη Μεγάλη Αίθουσα, ανακάλυψε πως όλοι ήταν γοργοί όσο η Σούλιν. Ο Μπάελ ορθωνόταν πανύψηλος σε μια πλευρά του βάθρου με τα χέρια σταυρωμένα, και η Μελαίν στην άλλη, σιάζοντας γαλήνια το σκούρο επώμιο της. Περίπου εκατό Κόρες ήταν παραταγμένες σε σειρές ως την είσοδο, πεσμένες στο ένα γόνατο, κάτω από το προσεκτικό βλέμμα της Ναντέρα, κρατώντας λόγχες και στρογγυλές ασπιδούλες, τόξα από κέρατο σε θήκες στην πλάτη και γεμάτες φαρέτρες στους γοφούς. Μόνο τα μάτια τους φαίνονταν πάνω από τα μαύρα πέπλα. Η Τζαλάνι έτρεξε να μπει σε μια σειρά. Πίσω τους ανάμεσα στις χοντρές κολόνες ήταν ένα πλήθος Αελίτες, άνδρες και Κόρες, μολονότι αυτοί δεν φαίνονταν οπλισμένοι, με εξαίρεση τα μαχαίρια τους με τη βαριά λεπίδα. Υπήρχαν όμως κάποια βλοσυρά πρόσωπα. Αποκλείεται να απολάμβαναν όλοι την ιδέα της αναμέτρησης με Άες Σεντάι, αλλά όχι από το φόβο της Δύναμης. Ό,τι και να έλεγαν τώρα η Μελαίν και οι άλλες Σοφές για τις Άες Σεντάι, οι περισσότεροι Αελίτες είχαν βαθιά ριζωμένη στο μυαλό την αρχαία αποτυχία του Άελ να υπηρετήσει σωστά τις Άες Σεντάι.
Φυσικά δεν ήταν εκεί ο Μπασίρε —βρισκόταν σε ένα στρατόπεδο εκπαίδευσης μαζί με τη γυναίκα του— αλλά ούτε και οι Αντορινοί ευγενείς που είχαν μαζευτεί κοπάδι στο Παλάτι. Ο Ραντ ήταν σίγουρος ότι η Νάεαν και η Ελένια και ο Λιρ και όλος αυτός ο συρφετός είχε μάθει γι’ αυτή τη συγκέντρωση από την πρώτη στιγμή. Δεν έχαναν ποτέ ακρόαση ενώπιον του θρόνου παρά μόνο όταν τους έδιωχνε ο Ραντ. Η απουσία τους δεν μπορούσε παρά να σημαίνει ότι πηγαίνοντας προς τη Μεγάλη Αίθουσα, είχαν μάθει και το λόγο, κι αυτό σήμαινε πως οι Άες Σεντάι ήταν ήδη στο Παλάτι.