Выбрать главу

Και πράγματι, ο Ραντ δεν είχε προλάβει καλά-καλά να καθίσει στο Θρόνο του Δράκοντα με το Σκήπτρο του Δράκοντα στο γόνατο, όταν η Κυρά Χάρφορ μπήκε στη Μεγάλη Αίθουσα αναστατωμένη, κάτι ασυνήθιστο γι’ αυτήν. Κοιτώντας τόσο αυτόν όσο και όλους τους Αελίτες με ίση έκπληξη, είπε, «Έστειλα παντού υπηρέτες να σε βρούνε. Ήρθαν Άες Σεντάι—» Μόνο μέχρι εκεί έφτασε πριν εμφανιστούν οι Άες Σεντάι στην πλατιά είσοδο.

Ο Ραντ ένιωσε τον Λουζ Θέριν να απλώνει προς το σαϊντίν, αγγίζοντας το ανγκριάλ, όμως το έπιασε ο ίδιος ο Ραντ, κρατώντας το λυσσασμένο χείμαρρο της φωτιάς και του πάγου, της ρυπαρότητας και της γλύκας, όσο γερά κρατούσε και το απομεινάρι της Σωντσανής λόγχης.

Επτά, μουρμούρισε ζοφερά ο Λουζ Θέριν. Είπα τρεις, και έρχονται επτά. Πρέπει να φυλάγομαι. Ναι. Να φυλάγομαι.

Εγώ είπα τρεις, αντιγύρισε ο Ραντ στη φωνή. Εγώ! Ο Ραντ αλ’Θόρ! Ο Λουζ Θέριν σιώπησε, όμως το μακρινό μουρμουρητό ξανάρχισε.

Κοιτώντας μια τον Ραντ και μια τις επτά γυναίκες με τα κροσσωτά επώμιά τους, η Κυρά Χάρφορ αποφάσισε ότι εδώ δεν ήταν μέρος γι’ αυτήν. Η πρώτη γονυκλισία της απευθύνθηκε στις Άες Σεντάι, η δεύτερη στον Ραντ, και προχώρησε με πιστευτή ηρεμία σε μια άκρη της πόρτας. Όταν οι Άες Σεντάι πέρασαν μέσα, σχηματίζοντας μια γραμμή μπροστά του η μια δίπλα στην άλλη, η Κυρά Χάρφορ ξεγλίστρησε πίσω τους με μια μικρή μόνο δόση βιασύνης.

Σε κάθε μια από τις τρεις επισκέψεις της η Μεράνα είχε φέρει διαφορετικές Άες Σεντάι, και ο Ραντ τις αναγνώριζε όλες εκτός από μία· από τη Φήλντριν Χαρέλα στα δεξιά, με μυριάδες λεπτές κοτσιδούλες δουλεμένες με χρωματιστές χάντρες, ως τη σωματώδη Βαλίντε Ναθένος στα δεξιά με το λευκό κροσσωτό επώμιο της και το λευκό φόρεμα. Όλες είχαν βάλει τα χρώματα του Άτζα τους. Ήξερε ποια πρέπει να ήταν εκείνη την οποία δεν γνώριζε. Η καφέρυθρη επιδερμίδα της σήμαινε ότι η όλο χάρη και ομορφιά γυναίκα με το αστραφτερό σκουροκαφέ μεταξωτό φόρεμα ήταν η Ντεμίρα Έριφ, η Καφέ αδελφή για την οποία η Μιν είχε αναφέρει πως είχε κρεβατωθεί. Αλλά να που στεκόταν στο κέντρο της σειράς, ένα βήμα μπροστά από τις υπόλοιπες, ενώ η Μεράνα στεκόταν ανάμεσα στη Φήλντριν και την παχουλή, στρογγυλοπρόσωπη Ραφέλα Κίνταλ, η οποία έδειχνε ακόμα πιο σοβαρή σήμερα απ’ όσο την άλλη φορά που την είχε δει μαζί με τη Μεράνα πριν έξι μέρες. Όλες είχαν πολύ σοβαρό ύφος.

Για μια στιγμή κοντοστάθηκαν, κοιτώντας τον απαθώς, αγνοώντας τους Αελίτες, και ύστερα προχώρησαν μπροστά, πρώτα η Ντεμίρα, ύστερα η Σήνιντ και η Ραφέλα, μετά η Μεράνα και η Μασούρι, σχηματίζοντας μια αιχμή βέλους που σημάδευε τον Ραντ. Ο Ραντ δεν χρειάστηκε το αμυδρό γαργάλημα στο δέρμα του για να καταλάβει ότι είχαν αγκαλιάσει το σαϊντάρ. Με κάθε βήμα, κάθε γυναίκα φαινόταν πολύ ψηλότερη απ’ όσο πριν.

Νομίζουν ότι θα εντυπωσιαστώ με τον Καθρέφτη της Αχλής; Το απορημένο γέλιο του Λουζ Θέριν έσβησε μέσα σε τρελά πνιχτά γέλια. Ο Ραντ δεν χρειαζόταν την εξήγησή του· είχε δει κάποτε τη Μουαραίν να κάνει κάτι ανάλογο. Κι ο Ασμόντιαν επίσης το ονόμαζε Καθρέφτη της Αχλής, κι επίσης Ψευδαίσθηση.

Η Μελαίν κούνησε ενοχλημένη το επώμιο της και ξεφύσηξε δυνατά, όμως ο Μπάιν ξαφνικά πήρε έκφραση σαν να αντιμετώπιζε ολομόναχος μια επέλαση εκατοντάδων. Θα στεκόταν να την αντιμετωπίσει, αλλά δεν περίμενε να είναι η έκβαση ευχάριστη. Και μερικές Κόρες επίσης κουνήθηκαν ώσπου η Ναντέρα τις αγριοκοίταξε πάνω από το πέπλο της, κάτι που δεν σταμάτησε το μαλακό ήχο των ποδιών που ανασάλευαν από τους Αελίτες ανάμεσα στις κολόνες.

Η Ντεμίρα Έριφ άρχισε να μιλά, και ήταν ολοφάνερο ότι για κι εδώ χρησιμοποιούσε τη διαβίβαση. Δεν φώναξε, όμως η φωνή της γέμισε τη Μεγάλη Αίθουσα, μοιάζοντας να έρχεται από παντού. «Υπό τις συνθήκες αυτές, αποφασίστηκε να μιλήσω για όλες. Δεν έχουμε κακό σκοπό για σένα σήμερα, όμως τους περιορισμοί που αποδεχτήκαμε πριν, ούτως ώστε να νιώθεις ασφαλής, τώρα πρέπει να τους απορρίψουμε. Προφανώς δεν έμαθες ποτέ να δείχνεις το σεβασμό που δικαιούνται οι Άες Σεντάι. Πρέπει να τον μάθεις τώρα. Επομένως θα ερχόμαστε και θα φεύγουμε όποτε θέλουμε, και από δική μας επιλογή στο μέλλον θα σε πληροφορούμε όταν θα θέλουμε να σου μιλήσουμε. Οι Αελίτες ανιχνευτές σου γύρω από πανδοχείο μας πρέπει να απομακρυνθούν, κι από δω και πέρα ούτε θα μας παρατηρεί, ούτε θα μας ακολουθεί κανείς. Κάθε μελλοντική προσβολή σε βάρος της αξιοπρέπειάς μας θα τιμωρηθεί, αν και αυτοί τους οποίους θα τιμωρήσουμε είναι σαν παιδιά και υπεύθυνος για τον πόνο τους θα είσαι εσύ. Έτσι πρέπει να γίνει. Έτσι θα γίνει. Μάθε ότι είμαστε Άες Σεντάι».