«Παίξε μου», του είπε, γελώντας με αγαλλίαση, ή ίσως κατάπληξη, και φυσικά βολεύτηκε στα γόνατά του ενώ εκείνος προσπαθούσε χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία να βγάλει κάποιο αναγνωρίσιμο σκοπό. Σ’ αυτή τη στάση μπήκαν και τους βρήκαν οι Άες Σεντάι, η Άμυς και η Μπάιρ και η Σορίλεα και πάνω από μια ντουζίνα άλλες. Η Μιν έσπευσε να σηκωθεί κοκκινίζοντας, σιάζοντας το σακάκι της με τρόπο που θα ’λεγε κανείς ότι οι δυο τους πάλευαν.
Η Μπάιρ και η Σορίλεα βρέθηκαν στο πλευρό του πριν αυτός προλάβει να βγάλει λέξη.
«Κοίτα αριστερά», πρόσταξε η Σορίλεα, σηκώνοντάς του το αριστερό βλέφαρο και πλησιάζοντας το τραχύ πρόσωπό της κοντά στο δικό του. «Κοίτα δεξιά».
«Ο σφυγμός σου είναι γρήγορος», μουρμούρισε η Μπάιρ, πιέζοντας με τα κοκαλιάρικα δάχτυλά της το πλάι του λαιμού του.
Όπως φαινόταν, η Νταντέρα είχε στείλει μια Κόρη να τρέξει μόλις είχαν λυγίσει τα γόνατά του. Φαινόταν επίσης ότι η Σούλιν είχε ξεδιαλέξει το μικρό στρατό από Σοφές που ήθελαν να χιμήξουν στο Παλάτι, αφήνοντας μόνο αυτή τη μικρότερη ορδή. Και τέλος, φαινόταν πως, παρά τη Σορίλεα, όλες ήθελαν να εξετάσουν τον Καρ’α’κάρν. Όταν ξεμπέρδεψαν αυτές μαζί του, τη θέση της Σορίλεα την πήρε η Άμυς, τη θέση της Μπάιρ η Κολίντα, μια ξερακιανή με γκρίζα διαπεραστικά μάτια, που ήταν σχεδόν μεσήλικη αλλά είχε τη δυνατή προσωπικότητα της Σορίλεα. Μα το ίδιο είχε και η Άμυς, φυσικά, όπως και πολλές άλλες Σοφές. Τον ψηλάφισαν, τον σκούντηξαν, τον κοίταξαν, τον είπαν πεισματάρη όταν αρνήθηκε να χοροπηδήσει πάνω-κάτω. Στ’ αλήθεια νόμιζαν πως θα το έκανε επειδή του το είχαν ζητήσει.
Όσο οι Σοφές περιλάβαιναν τον Ραντ με τη σειρά τους, η Μιν δεν είχε περάσει απαρατήρητη· οι υπόλοιπες την περικύκλωσαν κάνοντας εκατό ερωτήσεις, όλες για τις θεάσεις της. Τα μάτια της πλάτυναν, τόσο πολύ που σχεδόν μπορούσε να κοιτάξει ταυτόχρονα τις Σοφές και τον Ραντ, σαν να αναρωτιόταν μήπως διάβαζαν το μυαλό της. Η Άμυς και η Μπάιρ της εξήγησαν —η Μελαίν δεν είχε μπορέσει να κρατήσει κρυφό το νέο για τις κόρες της— και αντί τα μάτια της να πλατύνουν κι άλλο, πράγμα αδύνατο, τώρα γούρλωσαν τόσο που έλεγες ότι θα έπεφταν. Ακόμα και η Σορίλεα φαινόταν να αποδέχεται την άποψη της Μελαίν ότι η ικανότητα της Μιν την έκανε κατά κάποιον τρόπο ίση μαζί τους, μα αφού οι Σοφές ήταν αυτό που ήταν —όπως και οι Άες Σεντάι ήταν αυτό που ήταν— η Μιν αναγκάστηκε να επαναλάβει τα πάντα σχεδόν τόσες φορές όσες Σοφές υπήρχαν εκεί, επειδή εκείνες που καταγίνονταν με τον Ραντ ήθελαν να είναι σίγουρες πως δεν είχαν χάσει κάτι.
Όταν η Σορίλεα και οι άλλες κατέληξαν απρόθυμα στο συμπέρασμα πως το μόνο που χρειαζόταν ο Ραντ ήταν ανάπαυση και αναχώρησαν διατάζοντάς τον να αναπαυθεί, η Μιν βολεύτηκε πάλι στα γόνατά του. «Μιλάνε στα όνειρα;» είπε, κουνώντας το κεφάλι της. «Φαντάζει αδύνατο, σαν κάτι βγαλμένο από τα παραμύθια». Μια ρυτίδα φάνηκε στο μέτωπό της. «Πόσων χρόνων νομίζεις πως είναι η Σορίλεα; Άσε πια εκείνη την Κολίντα. Είδα — Όχι. Όχι, δεν έχει σχέση με σένα. Ίσως να με πείραξε η ζέστη». Μια ζαβολιάρικη σπίθα άναψε στα μάτια της, και η Μιν έγειρε αργά, σμίγοντας τα χείλη της για ένα φιλί. «Αν κάνεις έτσι», είπε, όταν τα χείλη της σχεδόν άγγιζαν τα δικά του, «ίσως είναι καλύτερα. Στο τελευταίο κομμάτι ήταν κάτι σημεία που σχεδόν θύμιζαν τον “Πετεινό στη Συκιά”». Ο Ραντ στην αρχή δεν το αντιλήφθηκε, έτσι που τα μάτια της γέμιζαν τα δικά του, κι όταν το κατάλαβε, σίγουρα το πρόσωπό του πρέπει να ήταν σπουδαίο θέαμα γιατί η Μιν έπεσε στο στήθος του γελώντας.
Λίγη ώρα αργότερα έφτασε ένα σημείωμα από την Κόιρεν, που ρωτούσε για την υγεία του, ευχόταν να μην ήταν άρρωστος, και ζητούσε να τον δει μαζί με δύο αδελφές της· του πρόσφερε Θεραπεία, σε περίπτωση που το επιθυμούσε. Ο Λουζ Θέριν ανασάλεψε σαν να ξεσηκωνόταν από τον ύπνο όσο διάβαζε ο Ραντ, όμως το αόριστο, δυσαρεστημένο μουρμουρητό του δεν συγκρινόταν με την οργή που είχε επιδείξει στο Κάεμλυν, και φάνηκε να ξανακοιμάται όταν ο Ραντ άφησε κάτω το σύντομο γράμμα.
Ήταν έντονη η αντίθεση με τη συμπεριφορά της Μεράνα. Και υπενθύμιση ότι δεν συνέβαινε τίποτα στο Παλάτι του Ήλιου το μεσημέρι που να μην το έχει μάθει η Κόιρεν ως το ηλιοβασίλεμα, αν όχι νωρίτερα. Της έστειλε ένα ευγενικό ευχαριστώ για τις ευχές της και μια ευγενική άρνηση. Είτε στο κρεβάτι είτε όρθιος, ένιωθε κουρασμένος και ήθελε να δουλεύει το μυαλό του όταν θα αντιμετώπιζε Άες Σεντάι. Ήταν ένας από τους λόγους.