Выбрать главу

Η Βέριν με το πόδι της έσβησε έναν τροχό που είχε σχεδιάσει στο χώμα. Στη θέση του χάραξε δυο μικρές ευθείες, που ενώνονταν στη μια άκρη. «Ο Ίνγκταρ και ο Χούριν. Και ο Ματ, καθώς μπορεί να αισθανθεί το εγχειρίδιο, αν το πλησιάσει αρκετά κοντά. Θέλεις να πας, έτσι δεν είναι, Ματ;»

Ο Ματ έμοιαζε να είναι σε δίλημμα, όμως ένευσε σπασμωδικά. «Πρέπει, δεν πρέπει; Πρέπει να βρω το εγχειρίδιο».

Μια τρίτη γραμμή σχημάτισε αποτύπωμα πουλιού. Η Βέριν κοίταξε λοξά τον Ραντ.

«Θα πάω», είπε εκείνος. «Γι’ αυτό ήρθα». Ένα παράξενο φως φάνηκε στα μάτια της Άες Σεντάι, ένα βλέμμα κατανόησης, που τον έκανε να ταραχτεί. «Για να βοηθήσω τον Ματ να βρει το εγχειρίδιο», είπε κοφτά, «και τον Ίνγκταρ να βρει το Κέρας». Και τον Φάιν, πρόσθεσε από μέσα του. Πρέπει να βρω τον Φάιν, αν δεν είναι κιόλας πολύ αργά.

Η Βέριν χάραξε και τέταρτη γραμμή, μετατρέποντας το αποτύπωμα του πουλιού σε στραβό αστέρι. «Και ποιος άλλος;» είπε με απαλή φωνή. Κράτησε μετέωρο το κλαρί.

«Εγώ», είπε ο Πέριν μια στιγμή πριν απαντήσει ο Λόιαλ, «Νομίζω πως κι εγώ θα ήθελα να πάω», και ο Ούνο και οι άλλοι Σιναρανοί άρχισαν να φωνάζουν για να συμμετάσχουν κι αυτοί.

«Ο Πέριν μίλησε πρώτος», είπε η Βέριν, σαν να ξεκαθάριζε αυτό την κατάσταση. Πρόσθεσε την πέμπτη γραμμή, και τις έκλεισε όλες μέσα σε κύκλο. Ο Ραντ ένιωσε τις τρίχες του σβέρκου του να σηκώνονται· ήταν ο ίδιος τροχός που είχε σβήσει πριν. «Πέντε πηγαίνουν καλπάζοντας», μουρμούρισε η Βέριν.

«Στ’ αλήθεια θα ήθελα να δω το Φάλμε», είπε ο Λόιαλ. «Ποτέ δεν είδα τον Ωκεανό Άρυθ. Εκτός αυτού, μπορώ να κουβαλήσω το κιβώτιο, αν το Κέρας είναι ακόμα εκεί μέσα».

«Καλύτερα να στείλεις κι εμένα μαζί, Άρχοντά μου», είπε ο Ούνο. «Εσύ και ο Άρχοντας Ραντ θα χρειαστείτε ένα σπαθί ακόμα στα νώτα σας, αν πάνε να σας σταματήσουν αυτοί οι καμένοι οι Σωντσάν». Οι υπόλοιποι στρατιώτες συμφώνησαν μαζί του.

«Μην είστε ανόητοι», τους έκοψε η Βέριν. Το βλέμμα της τους έκανε όλους να σιωπήσουν. «Δεν μπορείτε να πάτε όλοι. Όση αδιαφορία και να δείχνουν οι Σωντσάν στους ξένους, σίγουρα θα προσέξουν είκοσι στρατιώτες, και δεν μοιάζετε με τίποτα άλλο, ακόμα και χωρίς αρματωσιά. Και μ’ έναν-δυο από σας δεν αλλάζει τίποτα. Πέντε είναι αρκετά λίγοι και μπορούν να μπουν χωρίς να τραβήξουν την προσοχή, και αρμόζει οι τρεις να είναι οι τρεις τα’βίρεν ανάμεσά μας. Όχι, Λόιαλ, πρέπει κι εσύ να μείνεις πίσω. Δεν υπάρχουν Ογκιρανοί στο Τόμαν Χεντ. Θα τραβούσες περισσότερα βλέμματα από όλους τους άλλους μαζί».

«Κι εσύ;» ρώτησε ο Ραντ.

Η Βέριν κούνησε το κεφάλι. «Ξεχνάς τις νταμέην». Το στόμα της στράβωσε μ’ αηδία προφέροντας τη λέξη. «Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσα να σας βοηθήσω θα ήταν αν διαβίβαζα τη Δύναμη, κι αυτό δεν θα βοηθούσε καθόλου, αν έφερνα αυτές τις γυναίκες πάνω σας. Ακόμα κι αν δεν είναι αρκετά κοντά για να δουν, ίσως μπορούν να νιώσουν μια γυναίκα —ή έναν άνδρα— να διαβιβάζει, εκτός αν φρόντιζε να διαβιβάσει ελάχιστη από τη Δύναμη». Δεν κοίταξε τον Ραντ· αυτού του φάνηκε επιδεικτικό το ότι δεν τον κοίταζε, ενώ ξαφνικά ο Ματ και ο Πέριν έστρεψαν με προσήλωση το βλέμμα στα πόδια τους.

«Άνδρας», ξεφύσηξε ο Ίνγκταρ. «Βέριν, γιατί να μπλέκουμε κι άλλο τα πράγματα; Είναι αρκετά μπλεγμένα χωρίς να φανταζόμαστε άνδρες να διαβιβάζουν. Αλλά θα ήταν καλό να ήσουν εκεί. Αν σε χρειαστούμε—»

«Όχι, εσείς οι πέντε πρέπει να πάτε μόνοι». Το πόδι της έτριψε τον τροχό που ήταν σχεδιασμένος στο χώμα, σβήνοντάς τον εν μέρει. «Πέντε πηγαίνουν καλπάζοντας».

Για μια στιγμή φάνηκε ότι ο Ίνγκταρ θα ξαναρωτούσε, αλλά, βλέποντας το σταθερό βλέμμα της, σήκωσε τους ώμους και στράφηκε στον Χούριν. «Πόσο θα κάνουμε για να φτάσουμε στο Φάλμε;»

Ο μυριστής έξυσε το κεφάλι του. «Αν φεύγαμε τώρα και πηγαίναμε με τ’ άλογα όλη τη νύχτα, θα φτάναμε αύριο με το ξημέρωμα».

«Αυτό θα κάνουμε λοιπόν. Δεν χάνω άλλο χρόνο. Σελώστε όλοι τα άλογά σας. Ούνο, θέλω να φέρεις τους άλλους πίσω μας, αλλά πρόσεξε μην σας δουν, και μην αφήσεις κανέναν...»

Ο Ραντ κοίταξε το σχέδιο του τροχού, καθώς ο Ίνγκταρ έδινε οδηγίες. Τώρα ο τροχός ήταν σπασμένος, με τέσσερις μόνο ακτίνες. Για κάποιον λόγο, αυτό τον έκανε να ανατριχιάσει. Κατάλαβε ότι η Βέριν τον κοίταζε, με τα μαύρα μάτια της να λάμπουν καρφωμένα πάνω του σαν πουλιού. Δυσκολεύτηκε να πάρει το βλέμμα του για να αρχίσει να μαζεύει τα πράγματά του.

Είναι της φαντασίας σου, σκέφτηκε εκνευρισμένα. Η Βέριν δεν μπορεί να κάνει τίποτα, αν δεν είναι εκεί.