«Γιατί να μην μείνω;» είπε ο Λόιαλ. «Πράγματι, είσαι πιο δυνατός τα’βίρεν απ’ όσο πίστευα, αλλά είσαι ακόμα φίλος μου. Ελπίζω να είσαι ακόμα φίλος μου». Τα αυτιά του συσπάστηκαν με αβεβαιότητα.
«Είμαι», είπε ο Ραντ. «Για όσο είναι ασφαλές να είσαι κοντά μου, ακόμα και μετά». Το χαμόγελο του Ογκιρανού ήταν τόσο πλατύ, που έμοιαζε να χωρίζει το κεφάλι του στα δύο.
«Θα μείνω κι εγώ», είπε ο Πέριν. Η φωνή του είχε ένα τόνο που έδειχνε καρτερικότητα, ή αποδοχή. «Ο Τροχός μας υφαίνει σφιχτά στο Σχήμα, Ραντ. Ποιος θα το πίστευε, τότε στο Πεδίο του Έμοντ;»
Οι Σιναρανοί μαζεύονταν γύρω του. Προς έκπληξη του Ραντ, όλοι έπεσαν στα γόνατα. Όλοι τους τον παρακολουθούσαν με το βλέμμα.
«Θέλουμε να ορκιστούμε πίστη σε σένα», είπε ο Ούνο. Οι άλλοι που γονάτιζαν πλάι του ένευσαν.
«Έχετε ορκιστεί στον Ίνγκταρ και τον Άρχοντα Άγκελμαρ», διαμαρτυρήθηκε ο Ραντ. «Ο Ίνγκταρ πέθανε γενναία, Ούνο. Πέθανε για να γλιτώσουμε οι υπόλοιποι με το Κέρας». Δεν χρειαζόταν να πει στον Ούνο, ή σε οποιονδήποτε άλλο, τα υπόλοιπα. Ήλπισε ότι ο Ίνγκταρ είχε ξαναβρεί το Φως. «Πείτε το στον Άρχοντα Άγκελμαρ, όταν φτάσετε στο Φαλ Ντάρα».
«Έχει λεχθεί», είπε ο μονόφθαλμος, διαλέγοντας προσεκτικά τα λόγια του, «ότι, όταν ο Δράκοντας ξαναγεννηθεί, θα σπάσει κάθε όρκο, θα κόψει όλα τα δεσμά. Τώρα τίποτα δεν μας κρατά. Θέλουμε να ορκιστούμε σε σένα». Τράβηξε το σπαθί του και το ακούμπησε μπροστά του, με τη λαβή προς τον Ραντ, και οι άλλοι Σιναρανοί έκαναν το ίδιο.
«Πολέμησες τον Σκοτεινό», είπε ο Μασέμα. Ο Μασέμα, που τον μισούσε. Ο Μασέμα, που τον κοίταζε σαν να ’βλεπε ένα όραμα του Φωτός. «Σε είδα, Άρχοντα Δράκοντα. Είδα. Είμαι δικός σου, ως το θάνατο». Τα μαύρα μάτια του έλαμπαν με ζήλο.
«Πρέπει να διαλέξεις, Ραντ», είπε η Μουαραίν. «Ο κόσμος θα τσακιστεί, είτε τον τσακίσεις εσύ, είτε όχι. Η Τάρμον Γκάι’ντον θα έρθει, κι αυτό από μόνο του θα διαλύσει τον κόσμο. Ακόμα θα κρύβεσαι απ’ αυτό που είσαι, και θα αφήσεις τον κόσμο να φτάσει στην Τελευταία Μάχη ανυπεράσπιστος; Διάλεξε».
Όλοι τον παρακολουθούσαν, όλοι περίμεναν. Ο θάνατος είναι ελαφρύτερος από πούπουλο, το καθήκον βαρύτερο από βουνό. Πήρε την απόφασή του.
50
Έπειτα
Με πλοία και με άλογα, οι ιστορίες εξαπλώθηκαν, με άμαξες εμπόρων και με πεζούς, ειπώθηκαν και ξαναειπώθηκαν, αλλάζοντας, αλλά κατά βάθος πάντα όμοιες, ως το Άραντ Ντόμαν και το Τάραμπον και ακόμα παραπέρα, ιστορίες για σημάδια και οιωνούς στον ουρανό πάνω από το Φάλμε. Και κάποιοι διακήρυξαν ότι ήταν στο πλευρό του Δράκοντα, και κάποιοι άλλοι τους χτύπησαν και δέχτηκαν χτυπήματα με τη σειρά τους.
Κι άλλες ιστορίες διαδόθηκαν, για μια φάλαγγα, που είχε ξεκινήσει από τον δύοντα ήλιο και διέσχιζε την Πεδιάδα Άλμοθ. Εκατό Μεθορίτες, έλεγαν. Όχι, χίλιοι. Όχι, χίλιοι ήρωες, που γύρισαν από τον τάφο για να απαντήσουν στο κάλεσμα του Κέρατος του Βαλίρ. Δέκα χιλιάδες. Είχαν κατατροπώσει μια ολόκληρη λεγεώνα των Τέκνων του Φωτός. Είχαν ξαναρίξει στη θάλασσα τις στρατιές του Άρτουρ του Γερακόφτερου που είχαν επιστρέψει. Ήταν οι στρατιές του Άρτουρ του Γερακόφτερου που είχαν επιστρέψει. Κάλπαζαν προς τα βουνά, προς την αυγή.
Όμως ένα πράγμα ήταν ίδιο σε κάθε ιστορία. Επικεφαλής τους ήταν ένας άνδρας που το πρόσωπο του είχε φανεί στον ουρανό πάνω από το Φάλμε, και κάλπαζαν κάτω από το λάβαρο του Ξαναγεννημένου Δράκοντα.
Και οι άνθρωποι αναφώνησαν προς τον Δημιουργό, λέγοντας, Ω Φως των Ουρανών, Φως του Κόσμου, ας γεννηθεί από το βουνό ο Επαγγελθείς, όπως λένε οι προφητείες, όπως τις Εποχές τις περασμένες και τις Εποχές τις μελλούμενες. Ας τραγουδήσει ο Πρίγκιπας του Πρωινού στη γη, για να θεριέψουν τα φυτά και να γεννηθούν αμνοί στις κοιλάδες. Το χέρι του Άρχοντα της Αυγής ας μας προστατέψει από το Σκότος και το μεγάλο σπαθί της δικαιοσύνης ας μας υπερασπιστεί. Ας ξανακαλπάσει ο Δράκοντας στους ανέμους του χρόνου.
Γλωσσάριο
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΕΣ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ. Από το Τσάκισμα του Κόσμου, τρία συστήματα χρονολόγησης χρησιμοποιούνται ευρέως. Το πρώτο κατέγραφε τα χρόνια Μετά το Τσάκισμα του Κόσμου (ΜΤ). Εφόσον εκείνοι οι καιροί και όσοι ακολούθησαν ήταν χρόνια σχεδόν απόλυτου χάους, και αφού αυτό το ημερολόγιο υιοθετήθηκε εκατό ολόκληρα χρόνια μετά το τέλος του Τσακίσματος, η αρχή του προσδιορίστηκε αυθαίρετα. Στο τέλος των Πολέμων των Τρόλοκ, πολλά αρχεία είχαν χαθεί, τόσα που υπήρχαν διαφωνίες για το ακριβές έτος με το παλιό σύστημα. Έτσι θεσπίστηκε καινούριο ημερολόγιο, το οποίο χρονολογούσε από το τέλος των Πολέμων και τιμούσε την υποτιθέμενη απελευθέρωση του κόσμου από την απειλή των Τρόλοκ. Αυτό το ημερολόγιο, το δεύτερο, κατέγραφε κάθε χρονιά ως Ελεύθερο Έτος (ΕΕ). Μετά τις καταστροφές, τους θανάτους και τον όλεθρο που προκάλεσε ο Εκατονταετής Πόλεμος, εμφανίστηκε και τρίτο ημερολόγιο. Τώρα χρησιμοποιείται το τρίτο ημερολόγιο, της Καινούριας Περιόδου (ΚΠ).