Η Ντυέλιν δεν ασχολήθηκε πάνω από ένα λεπτό με την Μπιργκίτε. Διπλώνοντας το μαντίλι της και τοποθετώντας το στη θέση του, ακούμπησε προσεκτικά την κούπα στον δίσκο κι έβαλε τα χέρια στους γοφούς της. Η έκφρασή της ήταν συννεφιασμένη. «Οι Φρουροί ήταν ανέκαθεν ο πυρήνας του στρατού του Άντορ, Ηλαίην, αλλά αυτό πια... για όνομα του Φωτός, αυτό πια είναι τρέλα! Το μόνο που θα καταφέρεις θα είναι να στραφούν όλοι εναντίον σου, από τον Ποταμό Ερινίν έως τα Όρη της Ομίχλης!»
Η Ηλαίην πάσχισε να φανεί ψύχραιμη. Αν έκανε λάθος, το Άντορ θα είχε την τύχη της Καιρχίν, θα γινόταν άλλη μια περιοχή ποτισμένη στο αίμα, όπου θα βασίλευε το χάος. Κι αυτή, φυσικά, θα πέθαινε, κάτι που μάλλον δεν άξιζε τον κόπο. Το να μην προσπαθούσε, πάλι, ήταν αδιανόητο, άσε που το αποτέλεσμα θα ήταν εξίσου ατυχές για το Άντορ. Ψύχραιμη, συγκροτημένη, ακλόνητη σαν ατσάλι. Μια βασίλισσα δεν έπρεπε σε καμιά περίπτωση να δείχνει φοβισμένη, ακόμα κι αν ήταν. Ειδικά όταν ήταν. Η μητέρα της ανέκαθεν της έλεγε να αποφεύγει κατά το δυνατόν να επεξηγεί τις αποφάσεις της. Όσο πιο συχνά ανέλυες κάτι, τόσο πιο απαραίτητες γίνονταν οι επεξηγήσεις, μέχρι που δεν είχες χρόνο για οτιδήποτε άλλο. Ο Γκάρεθ Μπράυν έλεγε πως είναι καλό να δίνεις εξηγήσεις, γιατί οι άνθρωποί σου τα καταφέρνουν καλύτερα όταν γνωρίζουν το πώς και το γιατί. Σήμερα, θα ακολουθούσε τη συμβουλή του Γκάρεθ Μπράυν. Δεν ήταν και λίγες οι νίκες στο ενεργητικό της, ακολουθώντας τις συμβουλές του.
«Έχω να αντιμετωπίσω τρεις επίσημες προκλήσεις». Ίσως ακόμα μία, ανεπίσημη. Εξανάγκασε τον εαυτό της να συναντήσει το βλέμμα της Ντυέλιν, αν και δεν υπήρχε οργή στη ματιά της. Απλώς, οι δύο γυναίκες κοιτάχτηκαν κατάματα. Ίσως η Ντυέλιν εξέλαβε το βλέμμα της Ηλαίην ως θυμωμένο, το σφίξιμο στο σαγόνι και το αναψοκοκκίνισμα στο πρόσωπο κάτι τέτοιο φανέρωναν, αλλά αυτό ήταν δικό της πρόβλημα. «Η Αρυμίλα, από μόνη της, είναι αμελητέα, αλλά ο Νάσιν έχει συμμαχήσει με τον Οίκο των Κάερεν, κι ασχέτως αν είναι στα καλά του ή όχι, η υποστήριξη του σημαίνει πως η Αρυμίλα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν. Η Νάεαν κι η Ελένια είναι φυλακισμένες, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τους οπλίτες τους. Οι άνθρωποι της Νάεαν μπορεί να αμφιταλαντεύονται και να τσακώνονται ωσότου βρουν ηγέτη, αλλά ο Τζάριντ είναι Υψηλή Έδρα των Σάραντ και θα αδράξει την ευκαιρία να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες της γυναίκας του. Ο Οίκος Μπάρυν κι ο Οίκος Άνσαρ φλερτάρουν και με τους δύο. Το καλύτερο που μπορώ να ελπίζω είναι να ταχθεί ο ένας με τους Σάραντ κι ο άλλος με τους Άρων. Στο Άντορ υπάρχουν δεκαεννέα Οίκοι, τόσο ισχυροί, ώστε οι ελάσσονες μπορούν κάλλιστα να τους ακολουθούν. Έξι είναι στραμμένοι εναντίον μου, ενώ έχω δύο με το μέρος μου». Έξι μέχρι στιγμής, δηλαδή, και το Φως μόνο ήξερε αν είχε υπέρ της κι αυτούς τους δύο! Δεν ανέφερε καν τους τρεις μεγάλους Οίκους που είχαν ταχθεί υπέρ της Ντυέλιν. Αυτούς, τουλάχιστον, τους είχε καθηλώσει η Εγκουέν στο Μουράντυ προς το παρόν.
Ένευσε προς ένα κοντινό της κάθισμα κι η Ντυέλιν κάθισε, τακτοποιώντας προσεκτικά τη φούστα της. Η συννεφιασμένη έκφραση είχε χαθεί από το πρόσωπο της μεγαλύτερης γυναίκας. Κοίταξε την Ηλαίην εξεταστικά, χωρίς να προδώσει το παραμικρό αναφορικά με τις απορίες ή τα συμπεράσματα που είχε βγάλει. «Όλα αυτά τα γνωρίζω τόσο καλά όσο κι εσύ, Ηλαίην, αλλά ο Λούαν κι η Ελόριεν θα θέσουν τους Οίκους τους με το μέρος σου, όπως επίσης κι ο Αμπέλε, είμαι σίγουρη». Η ένταση της φωνής της ήταν μετρημένη, αλλά όσο μιλούσε, τόσο πιο πολύ ενθουσιαζόταν. «Θα υπάρξουν κι άλλοι Οίκοι που θα κοιτάξουν το συμφέρον τους, εκτός αν τους φοβίσεις και πράξουν παράλογα. Μα το Φως, Ηλαίην, εδώ δεν πρόκειται για Διαδοχή. Μία Τράκαντ διαδέχεται μία άλλη Τράκαντ, όχι έναν άλλο Οίκο. Αλλά ακόμα και για Διαδοχή να επρόκειτο, σπάνια καταλήγει σε ανοιχτή μάχη! Αν κάνεις τους Φρουρούς ολόκληρο στρατό, ρισκάρεις τα πάντα».
Η Ηλαίην τίναξε πίσω το κεφάλι της, αλλά στο γέλιο της δεν υπήρχε ίχνος ευθυμίας. Έμοιαζε περισσότερο με βροντή. «Ρίσκαρα τα πάντα τη μέρα που επέστρεψα, Ντυέλιν. Λες ότι ο Νοργουέλυν κι ο Τρεμέιν θα ταχθούν με το μέρος μου, μαζί με τον Πένταρ; Πολύ ωραία, έτσι έχω πέντε υπέρ μου κι έξι κατά. Όμως, δεν νομίζω πως οι υπόλοιποι Οίκοι θα "κοιτάξουν το συμφέρον τους", όπως το έθεσες. Αν κάποιος από αυτούς ενεργήσει προτού το Στέμμα του Ρόδου γίνει δικό μου, θα το κάνει για να στραφεί εναντίον μου, όχι υπέρ μου». Με λίγη τύχη, όλοι αυτοί οι αριστοκράτες κι οι αριστοκράτισσες θα απέφευγαν να συνάψουν σχέσεις με τα φιλαράκια του Άρχοντα Γκάεμπριλ, αλλά δεν της άρεσε να εξαρτάται από την τύχη. Δεν ήταν Ματ Κώθον. Μα το Φως, ο περισσότερος κόσμος ήταν σίγουρος πως ο Ραντ είχε σκοτώσει τη μητέρα της, αλλά ελάχιστοι πίστευαν πως ο «Άρχοντας Γκάεμπριλ» ήταν ένας από τους Αποδιωγμένους. Μπορεί να της έπαιρνε μια ζωή να επανορθώσει τη ζημιά που είχε κάνει στο Άντορ ο Ράχβιν, ακόμα κι αν κατάφερνε να επιβιώσει όσο οι γυναίκες του Σογιού! Μερικοί Οίκοι θα απέφευγαν να την υποστηρίξουν εξαιτίας των προσβολών που είχε διαπράξει ο Γκάεμπριλ στο όνομα της Μοργκέις, ενώ άλλοι επειδή ο Ραντ είχε πει πως σκόπευε να της «παραδώσει» τον θρόνο. Τον αγαπούσε όσο τίποτα άλλο αλλά, ανάθεμά τον, ήταν ανάγκη να εκφραστεί έτσι; Έστω κι αν αυτό φρέναρε την Ντυέλιν. Κι ο πιο άθλιος μικροκτηματίας του Άντορ θα φορτωνόταν στον ώμο το δρεπάνι του, για να απαλλάξει τον Θρόνο του Λιονταριού από μια μαριονέτα!