Выбрать главу

Γενιά, η: Όρος που χρησιμοποιείται από τους Σωντσάν για να υποδείξει την ευγενική καταγωγή. Μπορεί κάποιος να κατακτήσει αυτόν τον τίτλο, αλλά μπορεί και να γεννηθεί με αυτόν. Εναλλακτικά, ο όρος συναντάται κι ως Το Αίμα.

Γυρισμός, Ο: Δες Κορίν.

Εντοπισμός: (1) Η ικανότητα να χρησιμοποιείς τη Μία Δύναμη για να κάνεις διάγνωση της φυσικής κατάστασης και της αρρώστιας. (2) Η ικανότητα να ανακαλύπτεις αποθέματα μετάλλων κι ορυκτών με τη χρήση της Μίας Δύναμης. Πρόκειται περί ικανότητας χαμένης για τις Άες Σεντάι, εξ ου κι η ονομασία της σχετίστηκε με μία άλλη ικανότητα.

Ιεραρχία των Θαλασσινών: Οι Άθα’αν Μιέρε, οι Θαλασσινοί, κυβερνώνται από την Κυρά των Πλοίων των Άθαν’ Μιέρε, την οποία βοηθάει η Ανεμοσκόπος της Κυράς των Πλοίων, όπως επίσης και ο Κύριος των Λεπίδων. Πιο κάτω στην ιεραρχία είναι οι Κυρές των Κυμάτων, καθεμία εκ των οποίων έχει τη βοήθεια της Ανεμοσκόπου της καθώς και του Κυρίου των Σπαθιών. Πιο κάτω ακόμα είναι οι Κυρές των Πανιών (καπετάνισσες των πλοίων) της φυλής, καθεμία εκ των οποίων έχει τη βοήθεια της Ανεμοσκόπου της και του Κυρίου των Φορτίων. Η Ανεμοσκόπος της Κυράς των Πλοίων έχει εξουσία πάνω σε όλες τις Ανεμοσκόπους στην φυλή των Κυρών των Κυμάτων, η οποία αντίστοιχα έχει εξουσία πάνω σε όλες τις Ανεμοσκόπους της φυλής. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Κύριος των Λεπίδων έχει εξουσία πάνω στους Κυρίους των Σπαθιών, κι αυτοί, με τη σειρά τους, πάνω στους Κύριους των Φορτίων των φυλών τους. Το αξίωμα δεν είναι κληρονομικό για τους Θαλασσινούς. Η Κυρά των Πλοίων εκλέγεται δια βίου από τις Πρώτες Δώδεκα των Άθα’αν Μιέρε, τις δώδεκα αρχαιότερες Κυρές των Κυμάτων των φυλών. Μια Κυρά των Κυμάτων της φυλής εκλέγεται από τις δώδεκα αρχαιότερες Κυρές των Πανιών της φυλής της, οι οποίες αποκαλούνται απλά οι Πρώτες Δώδεκα, ένας όρος που χρησιμοποιείται επίσης για να προσδιορίσει τις πρεσβύτερες Κυράδες των Πανιών απανταχού. Μπορεί όμως και να αντικατασταθεί, αν οι Πρώτες Δώδεκα ψηφίσουν κάτι τέτοιο. Η αλήθεια είναι πως οποιοσδήποτε, εκτός από την Κυρά των Πλοίων, μπορεί να υποβιβαστεί ακόμα και στο αξίωμα του απλού ναύτη του καταστρώματος για αδικοπραγία, δειλία ή διάφορα άλλα εγκλήματα. Επίσης, μια Ανεμοσκόπος σε μια Κυρά των Κυμάτων ή σε μια Κυρά των Πλοίων που πεθαίνει, θα πρέπει αναγκαστικά να τεθεί στην υπηρεσία μιας γυναίκας κατώτερης τάξης, κάτι που σημαίνει ότι υποβιβάζεται και το δικό της αξίωμα. Η Ανεμοσκόπος της Κυράς των Πλοίων έχει εξουσία πάνω σε όλες τις Ανεμοσκόπους κι η Ανεμοσκόπος της φυλής της Κυράς των Κυμάτων έχει εξουσία πάνω σε όλες τις Ανεμοσκόπους της φυλής της. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Κύριος των Λεπίδων έχει εξουσία πάνω σε όλους τους Κυρίους των Σπαθιών και τους Κύριους των Φορτίων, ενώ ο Κύριος των Σπαθιών πάνω στον Κύρια των Φορτίων της φυλής του.

Ισάρα: Η πρώτη Βασίλισσα του Άντορ (994-1020 ΕΕ περίπου). Με τον θάνατο του Άρτουρ του Γερακόφτερου, η Ισάρα έπεισε τον άντρα της, έναν από τους πιο εξέχοντες στρατηγούς του Γερακόφτερου, να εγκαταλείψει την πολιορκία της Ταρ Βάλον και να τη συνοδεύσει στο Κάεμλυν με όσο το δυνατόν περισσότερους στρατιώτες μπορούσε να αποσπάσει από το στράτευμα. Εκεί που άλλοι πάσχισαν να πάρουν στα χέρια τους ολόκληρη την αυτοκρατορία του Γερακόφτερου και απέτυχαν, η Ισάρα διεκδίκησε ένα μικρό μέρος και πέτυχε. Σήμερα, σχεδόν κάθε αριστοκρατικός Οίκος στο Άντορ έχει συγγένεια εξ αίματος με την Ισάρα, ενώ το δικαίωμα να διεκδικήσει τον Θρόνο του Λιονταριού εξαρτάται τόσο από την άμεση καταγωγή του από τη Βασίλισσα όσο και από τον αριθμό των ενδιάμεσων κρίκων και την εξ αγχιστείας συγγένεια.

Κόρες της Σιωπής: Στη διάρκεια της ιστορίας του Λευκού Πύργου (περισσότερα από τρεις χιλιάδες χρόνια) υπήρξαν γυναίκες που απορρίφθηκαν, αλλά δεν αποδέχθηκαν τη μοίρα τους και προσπάθησαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να σχηματίσουν ομάδες. Οι ομάδες αυτές —ή, τουλάχιστον, οι περισσότερες— διαλύθηκαν από τις δυνάμεις του Λευκού Πύργου, από τον οποίο τιμωρήθηκαν παραδειγματικά και δημοσίως, έτσι ώστε η τιμωρία τους να αποτελέσει μάθημα για όλους. Η τελευταία από τις ομάδες που διαλύθηκαν αυτοαποκαλούνταν Οι Κόρες της Σιωπής (794-798 ΚΠ). Οι Κόρες αποτελούνταν από δύο Αποδεχθείσες που είχαν εκδιωχθεί από τον Πύργο κι από είκοσι τρεις άλλες γυναίκες που συγκέντρωσαν κι εκπαίδευσαν. Όλες τους στάλθηκαν πίσω, στην Ταρ Βάλον, όπου και τιμωρήθηκαν, ενώ οι είκοσι τρεις καταγράφτηκαν στο βιβλίο των μαθητευομένων. Μόνο μία κατάφερε να φορέσει το επώμιο. Δες επίσης Σόι, το.