Οπλίτες: Στρατιώτες που έχουν ορκιστεί υπακοή και αφοσίωση σε έναν συγκεκριμένο άρχοντα ή αρχόντισσα.
Ουράνιες Πυγμές: Ψιλά οπλισμένο και θωρακισμένο πεζικό των Σωντσάν, που ρίχνεται στη μάχη ιππεύοντας τα ιπτάμενα πλάσματα που αποκαλούνται το’ράκεν. Όλοι, άντρες και γυναίκες, είναι μικροκαμωμένοι, επειδή υπάρχουν όρια στο βάρος που μπορεί να κουβαλήσει ένα το’ράκεν σε συγκεκριμένη απόσταση. Θεωρούνται πολύ σκληροί πολεμιστές και χρησιμοποιούνται κυρίως για επιδρομές, αιφνιδιαστικές επιθέσεις στα νώτα του εχθρού και για την άμεση μεταφορά στρατιωτών σε καίρια σημεία.
Πλεχτός Κύκλος, Ο: Οι ηγέτιδες του Σογιού. Εφ’ όσον κανένα μέλος του Σογιού δεν γνωρίζει τον τρόπο ιεραρχίας των Άες Σεντάι —η γνώση μεταβιβάζεται μόνο αν μια Αποδεχθείσα επιτύχει στη δοκιμασία για το επώμιο— δεν δίνουν μεγάλο βάρος τόσο στην χαλιναγώγηση της Δύναμης όσο στην ηλικία, με τις μεγαλύτερες γυναίκες να υπερτερούν αισθητά των νεότερων. Ο Πλεχτός Κύκλος (ένας τίτλος που, όπως και το Σόι, επιλέχθηκε επειδή ακούγεται ακίνδυνος), αποτελείται από τις δεκατρείς γηραιότερες γυναίκες του Σογιού, που κατοικούν στο Έμπου Νταρ, με τη γηραιότερη να κατέχει τον τίτλο της Πρεσβύτερης. Σύμφωνα με τους κανόνες, όλες τους πρέπει να αποσυρθούν όταν έρθει η ώρα, αλλά όσο εξακολουθούν να είναι κάτοικοι του Έμπου Νταρ, έχουν απόλυτη εξουσία πάνω στο Σόι, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που θα τις ζήλευε ακόμα και μια Έδρα της Άμερλιν. Δες επίσης Το Σόι.
Πρόδρομοι, οι: Δες Χαϊλέν.
Σέί’μοσίεβ: Στην Παλιά Γλώσσα σημαίνει «χαμηλωμένο βλέμμα» ή «αποκαρδιωμένο βλέμμα». Μεταξύ των Σωντσάν, το να πεις ότι κάποιος έγινε σέι’μοσίεβ σημαίνει «χάθηκε». Δες επίσης σέι’τάερ.
Προφήτης, Ο: Επίσημος, είναι ο Προφήτης του Άρχοντα Δράκοντα. Κάποτε, ήταν γνωστός ως Μασέμα Ντάγκαρ, Σιναρανός στρατιώτης, κι όταν έγινε μάρτυρας μιας αποκάλυψης, έκρινε πως του είχε ανατεθεί να διαδώσει τον λόγο της Αναγέννησης του Δράκοντα. Πιστεύει πως τίποτα —απολύτως τίποτα!— δεν είναι σημαντικότερο από την αποδοχή του Αναγεννημένου Δράκοντα ως ενσάρκωσης του Φωτός και από την προετοιμασία για το κέλευσμά του. Αυτός κι οι ακόλουθοί του είναι αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να αναγκάσουν τον κόσμο να ψάλει τη δόξα του Αναγεννημένου Δράκοντα. Απαρνούμενος κάθε όνομα εκτός από το «Προφήτης», έσπειρε το χάος στο μεγαλύτερο μέρος της Γκεάλνταν και της Αμαδισία, μεγάλες περιοχές των οποίων ελέγχει.
Σέι’τάερ: Στην Παλιά Γλώσσα σημαίνει «ευθύ βλέμμα» ή «ήρεμο βλέμμα». Μεταξύ των Σωντσάν, ο όρος χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει την αγνότητα και την αξιοπρέπεια κάποιου, καθώς και την ικανότητά του να κοιτάζει κατάματα. Είναι δυνατόν να «είσαι» ή να «γεννηθείς» σέι’τάερ, υπό την έννοια ότι είσαι αγνός και αξιοπρεπής από γεννησιμιού σου, αλλά μπορείς και να «αποκτήσεις» ή να «χάσεις» αυτόν τον τίτλο. Δες επίσης σέι’μοσίεβ.
Σεν αν Κάλχαρ: Στην Παλιά Γλώσσα σημαίνει «Η Ομάδα του Κόκκινου Χεριού». (1) Μία θρυλική ομάδα ηρώων που ανδραγάθησαν και τελικά πέθαναν προστατεύοντας τη Μανέθερεν, όταν η περιοχή καταστράφηκε στη διάρκεια των Πολέμων των Τρόλοκ. (2) Στρατιωτικός σχηματισμός που επινοήθηκε σχεδόν τυχαία από τον Ματ Κώθον κι οργανώθηκε στα πρότυπα των στρατιωτικών δυνάμεων σε μια χρονική στιγμή που θεωρείται η κορύφωση της στρατιωτικής τέχνης, την εποχή του Άρτουρ του Γερακόφτερου, δηλαδή, και στους αιώνες που προηγήθηκαν.
Σο’τζίν: Η πλησιέστερη μετάφραση από την Παλιά Γλώσσα θα το απέδιδε ως «να υψώσεις το ανάστημά σου ανάμεσα στους ευτελείς», αν και μερικοί το μεταφράζουν ως «ο ουρανός κι η πεδιάδα», ανάμεσα στ’ άλλα. Ο όρος σο’τζιν χρησιμοποιείται μεταξύ των Σωντσάν για να περιγράψει τις κληρονομικά ανώτερες τάξεις των υπηρετών, οι οποίοι, στην ουσία, δεν είναι παρά ντα’κοβάλε, ιδιοκτησία κάποιου δηλαδή, κατέχουν ωστόσο θέσεις εξουσίας και συχνά ισχύος. Ακόμα κι η Γενιά δεν έχει πολλές δοσοληψίες με τους σο’τζίν της Αυτοκρατορικής Οικογένειας, ενώ στους σο’τζίν της Αυτοκράτειρας απευθύνονται ως ίσοι προς ίσους. Δες επίσης Γενιά, η, και ντα’κοβάλε.
Σόι, Το: Ακόμα και κατά την διάρκεια των Πολέμων των Τρόλοκ, πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια πριν (1000-1350 ΜΤ, περίπου), ο Λευκός Πύργος εξακολουθούσε την τακτική του, δηλαδή να αποπέμπει γυναίκες που αποτύγχαναν να αντεπεξέλθουν στις απαιτησείς νου. Μια ομάδα από αυτές τις γυναίκες, φοβούμενες να επιστρέψουν σπίτι τους καταμεσής του πολέμου, διέφυγαν στην Μπαράστα (κοντά στην σημερινή τοποθεσία του Έμπου Νταρ), όσο πιο μακριά γινόταν από τα πεδία των μαχών. Αυτοαποκαλούνταν «το Σόι» και «γυναίκες του Σογιού». Κρύβονταν και προσέφεραν καταφύγιο και σε άλλες εξόριστες. Με τον καιρό, προσεγγίζοντας τις γυναίκες που έφευγαν από τον Πύργο, άρχισαν να έχουν επαφές και με άλλες που λιποτακτούσαν. Αν κι οι πραγματικοί λόγοι μπορεί να μη γίνουν ποτέ γνωστοί, το Σόι άρχισε να τις δέχεται κι αυτές. Έκαναν μεγάλες προσπάθειες για να μην πληροφορηθούν οι νεοφερμένες την ύπαρξη του Σογιού, μέχρι τουλάχιστον να σιγουρευτούν πως οι Άες Σεντάι δεν θα τους επιτίθονταν για να τις πάρουν πίσω. Σε τελική ανάλυση, όλοι ξέρουν πως οι φυγάδες συλλαμβάνονται αργά ή γρήγορα, και το Σόι γνώριζε πολύ καλά πως, εκτός κι αν κατάφερνε να διατηρήσει μυστική την ύπαρξή του, θα τιμωρούνταν παραδειγματικά.