Σκέφτηκε για λίγο μήπως θα έπρεπε να πείσει τον Μπέλικ να παρακάμψουν το Γουόρτσεστερ, να περάσουν από τα ανατολικά της λίμνης Σπεϊθενφέργκους και να προελάσουν απευθείας για το Καρλάιλ. Ήξερε όμως ότι αυτό το σχέδιο ήταν ανόητο. Δεν μπορούσαν να αφήσουν έναν ολόκληρο κυκλωπιανό στρατό πίσω τους!
Οπότε έπρεπε να επιτεθούν στο Γουόρτσεστερ, να καταλάβουν την οχυρωμένη πόλη και ίσως ακόμη να στραφούν δυτικά προς την ακτή για να επιτεθούν στο Μάνινγκτον. Όχι για πρώτη φορά, και σίγουρα όχι για τελευταία, ο Λούθιεν, σκέφτηκε ότι αυτή η εκστρατεία ήταν μια παράτολμη τρέλα νιώθοντας συγχρόνως νοσταλγία για τους ήσυχους λόφους του Μπέντγουιντριν, της πατρίδας του.
«Όταν δεν είναι εδώ ο δούκας Θέρεντον, διοικητής είμαι εγώ», επέμεινε ο γιγαντόσωμος Κυκλωπιανός μιλώντας ψευδά και τινάζοντας παντού σάλια, ενώ ταυτόχρονα χτυπούσε το πελώριο στήθος του με τον χοντρό του αντίχειρα.
Η Ντιάνα Γουέλγουορθ τον κοίταξε καλά-καλά. Πάντα θεωρούσε τους Κυκλωπιανούς αηδιαστικούς κι άσχημους, αυτός όμως, ο υποδιοικητής Κρέιγκνικ, ήταν από τους χειρότερους. Από το γουρλωτό μάτι του έτρεχε κάποιο κίτρινο υγρό που είχε ξεραθεί πάνω στη χοντρή, σπασμένη μύτη του. Τα δόντια του, πολύ μακριά και στραβά, πετάγονταν σχηματίζοντας παράξενες γωνίες πάνω από τα σκισμένα, παραμορφωμένα χείλια του, ενώ το αριστερό του ζυγωματικό είχε σπάσει σε κάποια μάχη αφήνοντας το αριστερό μέρος του προσώπου του βουλιαγμένο και δίνοντάς του μια ασύμμετρη, ανομοιόμορφη εμφάνιση.
«Είμαι δούκισσα, ισότιμη με τον δούκα Θέρεντον», του υπενθύμισε η Ντιάνα, αλλά ο Κρέιγκνικ είχε αρχίσει τα αρνητικά νεύματα πριν ακόμη τελειώσει τη φράση της.
«Όχι στο Γουόρτσεστερ», επέμεινε.
Η Ντιάνα ήξερε ότι δεν μπορούσε να νικήσει σε αυτήν τη λεκτική σύγκρουση. Από την ώρα που έφτασε στην πόλη από ένα μαγικό τούνελ, το προηγούμενο βράδυ, της φέρονταν με καθαρή ασέβεια. Ο Θέρεντον, όπως όλοι οι άλλοι παρανοϊκοί δούκες του Γκρινσπάροου, είχε λάβει τα μέτρα του για πιθανές επεμβάσεις από άλλους μάγους. Οι διαταγές του νεκρού δούκα προς τον Κρέιγκνικ και, ίσως, προς όλους τους υψηλόβαθμούς μονόφθαλμους της φρουράς του, ήταν αυστηρές. Ακόμη και ο Γκρινσπάροου θα δυσκολευόταν να πείσει τον μονόφθαλμο να συμμορφωθεί στις εντολές του. Κατά πάσα πιθανότητα, ο Κρέιγκνικ δεν ήταν ο πρώτος Κυκλωπιανός που είχε φθάσει στον βαθμό του υποδιοικητή του Γουόρτσεστερ. Άνθρωποι σαν τον Θέρεντον, έκαναν τεστ στους υφισταμένους τους. Συχνά έπαιρναν τη μορφή ενός άλλου δούκα για να αμφισβητήσουν την αφοσίωση των Κυκλωπιανών αξιωματικών. Αν κάποιος δεν εφάρμοζε τις εντολές του Θέρεντον, τον περίμενε ένας τρομερός, βασανιστικός θάνατος.
Σίγουρα, ο Κρέιγκνικ θα είχε παρακολουθήσει πολλές τέτοιες εκτελέσεις. Ούτε οι απειλές, λοιπόν, ούτε τα επιχειρήματα της Ντιάνα μπορούσαν να μεταπείσουν τον ξεροκέφαλο μονόφθαλμο.
«Σου είπα ότι ο υποδιοικητής Κρέιγκνικ δεν θα ξεγελαστεί σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή», ακούστηκε μια φωνή πίσω από τον μονόφθαλμο. Ο Κρέιγκνικ γύρισε και είδε τον δούκα Θέρεντον να πλησιάζει στον διάδρομο.
Η Ντιάνα δεν μπόρεσε να συγκρατήσει έναν μορφασμό βλέποντας το θέαμα. Ο Μπριντ’Αμούρ είχε πάρει την εμφάνιση του Θέρεντον, αλλά η συμπεριφορά και η κινήσεις του ήταν τελείως λάθος. Έσερνε τα πόδια του σαν γέροντας αντί να περπατάει με τη σιγουριά και τις μεγάλες δρασκελιές του γεροδεμένου δούκα.
«Και φοβόσουν ότι οι στρατιώτες μου δεν θα είναι έτοιμοι!» φώναξε ο ψεύτικος δούκας χτυπώντας τον Κρέιγκνικ στην πλάτη, μια λάθος χειρονομία που έκανε την Ντιάνα να μορφάσει ξανά. «Με όλους αυτούς τους Κυκλωπιανούς που έχουν έλθει από το βορρά, είμαστε παραπάνω από έτοιμοι!»
Η Ντιάνα, βλέποντας την έκφραση σκεπτικισμού του Κρέιγκνικ, κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει κάτι για να σώσει την κατάσταση. «Αγαπητέ μου δούκα Θέρεντον», είπε γελώντας, «φαίνεται ότι έπινες από το κρασί των νεραϊδογέννητων που σου έδωσα!»
«Τι;» τραύλισε ο Μπριντ’Αμούρ, σοβαρευόμενος μόλις είδε τη συνοφρυωμένη έκφραση της Ντιάνα. «Α, ναι», είπε αμέσως μετά. «Δεν ήπια πολύ όμως».
«Σε προειδοποίησα ότι είναι πολύ δυνατό», είπε η Ντιάνα, ενώ ο Μπριντ’Αμούρ καταλάβαινε ότι μέσα της ήθελε να τον κλοτσήσει. «Πώς θα βοηθήσεις στην επερχόμενη μάχη;»
«Πώς θα βοηθήσω;» είπε περιφρονητικά ο Μπριντ’Αμούρ παίρνοντας μια πιο βασιλική στάση. «Με τους Πραιτωριανούς Φρουρούς από το Άιρον Κρος, υπολογίζω ότι είμαστε σχεδόν διπλάσιοι από τους ανόητους Εριαντοριανούς. Άλλωστε είμαστε μέσα από τα τείχη, ενώ αυτοί είναι απ’ έξω!» Έκανε μια στράκα με τα δάχτυλά του στον αέρα μπροστά στην Ντιάνα, που τον παρακολουθούσε αυστηρά. «Δεν θα πάρουν το Γουόρτσεστερ ούτε σε εκατό χρόνια!»