«Δεν… δεν νομίζω ότι ένας τόσο μικρός εριαντοριανός στόλος θα δημιουργήσει πρόβλημα», απάντησε η Ντιάνα. «Οι καπετάνιοι μου είναι ικανοί… άλλωστε σίγουρα θα τους χτυπήσει ο δούκας Άσανον στον πορθμό». Η Ντιάνα δεν ήξερε τι λέει, προσπαθούσε απεγνωσμένα να αυτοσχεδιάσει. «Θεώρησα ότι η πιο άμεση απειλή είναι αυτός ο στρατός. Η ταχύτητα και η σιγουριά της προέλασής τους ήταν απίστευτη. Δεν μπορούσα να αφήσω το Γουόρτσεστερ στην τύχη του».
Η Ντιάνα είδε τον Κρέιγκνικ να συνοφρυώνεται. Ο μονόφθαλμος δεν ήταν ηλίθιος. Πώς ήταν δυνατό να του κάνει “τεστ” προηγουμένως η δούκισσα με τον Θέρεντον, όπως είχε πει ο δούκας, και τώρα εκείνη να ισχυρίζεται ότι το Γουόρτσεστερ ήταν αφημένο στην τύχη του; Η καρδιά της Ντιάνα άρχισε να χτυπάει πιο γρήγορα. Αυτήν τη στιγμή μπορεί να καταστρέφονταν όλα. Ο Κρέιγκνικ όμως δεν είπε τίποτα, φοβούμενος μάλλον την οργή του Γκρινσπάροου αν μιλούσε χωρίς να του δοθεί άδεια.
Ο Γκρινσπάροου, αφού σκέφτηκε για μια στιγμή την εξήγησή της, έκανε ένα καταφατικό νεύμα, παρ’ όλο που τα μάτια του δεν ανοιγόκλειναν καθόλου και το βλέμμα του ήταν καρφωμένο στα μάτια της Ντιάνα. «Έτσι, λοιπόν, ήρθες στο Γουόρτσεστερ και ανέλαβες την διοίκηση», είπε ο βασιλιάς.
«Όπως συμφωνήσαμε», απάντησε η Ντιάνα, φροντίζοντας να μην κοιτάζει τον Κρέιγκνικ.
Ο Γκρινσπάροου, κάνοντας ένα δεύτερο καταφατικό νεύμα, γύρισε στον Κρέιγκνικ. «Κι εσύ τι έχεις σχεδιάσει;»
«Θα βγούμε από τα τείχη και θα συντρίψουμε τον εχθρό στο πεδίο της μάχης», απάντησε ο υποδιοικητής.
Η Ντιάνα κρατούσε την ανάσα της, δεν ήξερε πώς θα αντιδράσει ο Γκρινσπάροου σε μια τέτοια τολμηρή κίνηση. Προφανώς ο βασιλιάς ήξερε ότι οι Εριαντοριανοί δεν μπορούν να κυριεύσουν το Γουόρτσεστερ, ιδιαίτερα αφού πίστευε ότι ο Μπριντ’Αμούρ είναι νεκρός.
«Αυτό ήταν ιδέα της Ντιάνα;» ρώτησε ο Γκρινσπάροου.
Η δούκισσα κατάλαβε από τον καχύποπτο τόνο του ότι ο Γκρινσπάροου αναζητούσε κάποια πληροφορία που τον ενδιέφερε. Αναρωτήθηκε αν ο Μπριντ’Αμούρ θα αποφάσιζε να αποκαλυφθεί τώρα, να εμφανιστεί και να προκαλέσει ανοιχτά τον Γκρινσπάροου για να τελειώνουν μια για πάντα. Η Ντιάνα ένιωσε να της λύνονται τα γόνατα με αυτό το ενδεχόμενο. Ούτε η ίδια ούτε ο Μπριντ’Αμούρ ήταν προετοιμασμένοι για μια τέτοια σύγκρουση. Και οι δύο ήταν εξαντλημένοι από το μαγικό τούνελ που τους έφερε στην πόλη, ενώ ο Μπριντ’Αμούρ ήταν ακόμη πιο κουρασμένος από την μαγική μεταμφίεσή του σε Θέρεντον. Άσε που το να πολεμήσουν τον βασιλιά του Άβον εδώ, στη μέση ενός οχυρού του κράτους, με περισσότερους από δεκαπέντε χιλιάδες πιστούς Κυκλωπιανούς γύρω του, ήταν καθαρή ανοησία.
Ο Κρέιγκνικ, ισιώνοντας το κορμί του, άρχισε να μιλά τραυλίζοντας. «Νόμισα ότι…» ψέλλισε. «Η δούκισσα δεν ήταν… Θέλω να πω…» Συνέχισε να κομπιάζει, ενώ το πρόβλημα χειροτέρεψε όταν τα μάτια του Γκρινσπάροου άστραψαν επικίνδυνα και άρχισε να κινεί τελετουργικά τα χέρια του. Ο Κρέιγκνικ πήρε μια βαθιά ανάσα, ήταν φανερό ότι προσπαθούσε να ξεμπερδέψει τις σκέψεις του, αλλά πριν προλάβει να βγάλει άλλη μια λέξη ήταν νεκρός, είχε μετατραπεί σε έναν σωρό που κάπνιζε στο πάτωμα. Η Ντιάνα τον κοίταξε με διάπλατα μάτια και μετά γύρισε εμβρόντητη στον Γκρινσπάροου, που κουνούσε θυμωμένα το κεφάλι του.
Ο Μπριντ’Αμούρ, που παρακολουθούσε τις εξελίξεις μέσα από έναν μαγικό καθρέφτη σε κάποιο πλαϊνό δωμάτιο αρκετά μακριά από τον διάδρομο, κοίταζε κι αυτός με διάπλατα μάτια την απρόσμενη σκηνή. Ήξερε ότι έπρεπε να διακόψει τη σύνδεση, ότι διακινδύνευε τρομερά χρησιμοποιώντας μαγεία τόσο κοντά στον Γκρινσπάροου, αλλά φοβόταν ότι, αν ο βασιλιάς του Άβον ανακάλυπτε το παιχνίδι τους, η Ντιάνα θα τον χρειαζόταν. Οι φόβοι του μετριάστηκαν κάπως όταν κοίταξε την κίτρινη σκόνη που είχε απλώσει σε μια γραμμή γύρω στο δωμάτιο, μια σκόνη που δεν επέτρεπε σε άλλον μάγο να αντιληφθεί τι συνέβαινε εκεί. Μόνο ο καθρέφτης είχε σύνδεση με το υπόλοιπο παλάτι, αλλά ακόμη κι αυτό ήταν επικίνδυνο. Ο Μπριντ’Αμούρ, έχοντας αντιληφθεί τον Γκρινσπάροου εντελώς τυχαία, έλπιζε ότι ο Γκρινσπάροου δεν θα καταλάβαινε τίποτα. Δεν ήθελε να συγκρουστεί μαζί του τώρα, μέσα στο Γουόρτσεστερ, με τον Λούθιεν να μην ξέρει τι συμβαίνει. Στην αρχή είχε σκεφτεί να επιτεθεί στον Γκρινσπάροου σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να δώσει τέλος σε αυτή την κατάσταση μια για πάντα. Αν έκανε κάτι τέτοιο όμως θα έχανε τη ζωή του κι αυτός και η Ντιάνα, ακόμη κι αν κατάφερναν να νικήσουν τον Γκρινσπάροου. Έφταιγε πάλι η εξασθένιση της μαγείας σε τούτα τα χρόνια. Τον παλιό καιρό, αν διεξήγαγε προσωπική μάχη με κάποιον άλλο μάγο, όλοι οι άνθρωποι και οι Κυκλωπιανοί στην περιοχή θα έτρεχαν να σωθούν και δεν θα μπορούσαν να επηρεάσουν με κανέναν τρόπο την έκβαση της σύγκρουσης. Τώρα όμως ακόμα κι ένα απλό σπαθί ήταν τρομερό όπλο ενάντια σε έναν μάγο, και οι Κυκλωπιανοί φρουροί του Γκρινσπάροου σίγουρα ήξεραν να χρησιμοποιούν το σπαθί τους!