Το πρόσωπο του Γκρινσπάροου είχε σκοτεινιάσει από μανιασμένη οργή.
»Ήθελα να το διερευνήσω μόνη μου πριν σας μιλήσω», προσπάθησε να του εξηγήσει η Ντιάνα. «Δεν είμαι σίγουρη. Τώρα όμως μου αναθέσατε πιο επείγοντα καθήκοντα». Ίσιωσε τους ώμους ξαναβρίσκοντας το θάρρος της. «Ίσως πρέπει να πετάξετε ανατολικά για να δείτε αν είναι σωστές οι πληροφορίες. Ο Άσανον θα καταστρέψει τον εριαντοριανό στόλο κι εγώ θα προελάσω βόρεια. Θα σας περιμένουμε στο Μόντφορτ!»
Ο Γκρινσπάροου, αφού συνέχισε να την κοιτάζει για λίγο, μετά γύρισε και πέρασε ανάμεσα από τους Πραιτωριανούς Φρουρούς.
Η Ντιάνα κόντεψε να λιποθυμήσει από την ανακούφιση.
Σε ένα δωμάτιο όχι πολύ μακριά, ο Μπριντ’Αμούρ αναστέναξε κι αυτός ανακουφισμένος.
Ο Λούθιεν είχε ακούσει νωρίτερα κάποιες αναφορές ότι ένα πελώριο φτερωτό πλάσμα είχε προσγειωθεί στα χωράφια νότια του Γουόρτσεστερ. Η περιγραφή ήταν αόριστη, κάτι φυσικό αφού ο στρατός απείχε ακόμη αρκετά χιλιόμετρα από την πόλη και ακόμη περισσότερα από αυτά τα χωράφια στα νότια, αλλά ο Λούθιεν μπορούσε να φανταστεί τι είχαν δει οι ανιχνευτές του.
Αυτήν τη φορά όμως είδε κι ο ίδιος το μεγάλο σαυρόμορφο τέρας με τα απλωμένα φτερά και τη μακριά ερπετοειδή ουρά του, καθώς απομακρυνόταν προς τα νοτιοανατολικά. Κάποιος στον λόφο δίπλα του είπε ότι ήταν πουλί, αλλά ο Λούθιεν ήξερε ότι κάνει λάθος.
Ήταν δράκος.
Ο Λούθιεν ένιωσε ένα σφίξιμο στην καρδιά με αυτό το θέαμα. Όντας ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που είχαν αντιμετωπίσει δράκοντα, αν είχε επιζήσει το χρωστούσε στην τύχη και στις ικανότητες του Μπριντ’Αμούρ. Δεν μπορούσε ούτε να φανταστεί το ενδεχόμενο να πολεμήσει με έναν τέτοιο εχθρό, ενώ αναρωτιώταν αν ακόμη κι ολόκληρος ο στρατός του θα μπορούσε να εξοντώσει το τέρας σε περίπτωση που θα γύριζε ξαφνικά βόρεια και θα τους έκανε επίθεση.
Έδιωξε αμέσως αυτήν τη σκέψη. Αν μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, ο δράκοντας σίγουρα θα είχε έρθει ήδη βόρεια ξερνώντας φωτιά και εξοντώνοντας τους πάντες. Ο Λούθιεν κοίταξε πάλι τον στρατό του παίρνοντας θάρρος. Ας έρθει εδώ, σκέφτηκε, και θα εκτοξεύσουμε ένα τέτοιο μπαράζ από βέλη που θα τον γκρεμίσουμε κάτω με το βάρος τους μονάχα!
Καθώς ο δράκος συνέχισε την πορεία του προς τα ανατολικά, τώρα δεν ήταν παρά μια κουκκίδα στον ορίζοντα.
«Συνέχισε προς τα εκεί!» προσευχήθηκε μέσα του ο Λούθιεν. Υποψιαζόταν όμως ότι θα ξανάβλεπε αυτό το τέρας. Είχε προσγειωθεί νότια του Γουόρτσεστερ, πράγμα που σήμαινε ότι οι σύμμαχοι του Γκρινσπάροου δεν ήταν μόνο Κυκλωπιανοί και μάγοι-δούκες.
«Γιατί το έκανες αυτό; Γιατί του το είπες;» ρώτησε ο Μπριντ’Αμούρ. Είχε πάλι την κανονική του μορφή και μιλούσαν με την Ντιάνα μόνοι μέσα σε ένα δωμάτιο κλειδωμένο και σφραγισμένο με μαγικό ξόρκι.
Η Ντιάνα σήκωσε ερωτηματικά τα χέρια.
»Για τους Χιούγκοθ», της εξήγησε ανυπόμονα ο Μπριντ’Αμούρ, γιατί ήξερε ότι η Ντιάνα είχε καταλάβει τι την ρωτάει. «Γιατί είπες στον Γκρινσπάροου για τους Χιούγκοθ;»
Η Ντιάνα σήκωσε τους ώμους. «Ήταν το μικρότερο από δύο κακά», απάντησε ήρεμα. «Αν ο Γκρινσπάροου είχε πάει δυτικά, όπως σκόπευε, ο Άσανον και οι στόλοι μας θα αντιμετώπιζαν μεγάλη απειλή. Ίσως και να καταστρέφονταν ακόμη, αν λάβεις υπ’ όψη σου τι μπορεί να κάνει ένας μάγος με τα πανιά και τα ξύλα των πλοίων. Μα, το χειρότερο απ’ όλα, αν πετούσε δυτικά θα καταλάβαινε την αλήθεια. Τώρα, πηγαίνοντας ανατολικά, θα χάσει αρκετές μέρες ώσπου να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες για τους Χιούγκοθ, αν είναι τόσο μακριά από τις ακτές όσο πιστεύεις — μέρες που θα τις χρειαστούμε για να φτάσουμε στο Καρλάιλ».
Ο Μπριντ’Αμούρ είχε ενοχληθεί, αλλά από την άλλη μεριά καταλάβαινε το σκεπτικό της. Έπρεπε να υπάρχουν κάποια στοιχεία αλήθειας μέσα σε ένα δίκτυο από ψέματα, και αυτή η αλήθεια έπρεπε να είναι πειστική. Η Ντιάνα είχε δώσει στον Γκρινσπάροου μια πολύτιμη πληροφορία για να διατηρήσει την εμπιστοσύνη του, κάτι που ήταν απόλυτα απαραίτητο για την ίδια όπως επίσης για τον Μπριντ’Αμούρ. Ο Γκρινσπάροου δεν είχε αντιληφθεί ακόμη την προδοσία τους, επειδή ήταν πολύ σίγουρος για τον εαυτό του και για τη συμμόρφωση εκείνων που είχε υποτάξει. Από την άλλη μεριά, όμως, ο μάγος έβλεπε ότι οι στόχοι της Ντιάνα και οι δικοί του ίσως να μην ταυτίζονταν τελείως. Ήθελαν και οι δύο να ρίξουν τον Γκρινσπάροου, αλλά ο Μπριντ’Αμούρ υποψιαζόταν ότι η δούκισσα δεν θα έχυνε πολλά δάκρυα αν σε αυτή την προσπάθεια είχαν μεγάλες απώλειες ο στρατός του Εριαντόρ, των νάνων και των Χιούγκοθ.
Κατάλαβε ότι έπρεπε να παρακολουθεί στενά την Ντιάνα Γουέλγουορθ. Και με αυτήν τη σκέψη, ο Μπριντ’Αμούρ έκλεισε τα μάτια αρχίζοντας να μεταμορφώνεται πάλι σε Θέρεντον Ρις.