«Διψάω για μάχη», είπε ο Άσμουντ.
«Για να αναπληρώσεις τους σκλάβους σου;» είπε ξαφνικά ο Λούθιεν. Είδε τον Μπριντ’Αμούρ να τον κοιτάζει βλοσυρά, το ίδιο και τον Ίθαν. Ήξερε ότι η συμμαχία έπρεπε να διατηρηθεί σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, αλλά δεν μπορούσε να συγκρατήσει πια την οργή του κατά των Χιούγκοθ αλλά και κατά του Ίθαν.
Ο Άσμουντ άρπαξε τη λαβή του μεγάλου τσεκουριού που είχε δεμένο στην πλάτη του, ενώ ο Λούθιεν έφερνε κι αυτός το χέρι στη λαβή του Τυφλωτή.
«Τολμάς;» είπε ο Άσμουντ. Σήκωσε τη γροθιά του στον αέρα, σημάδι ότι η συνάντηση είχε τελειώσει. Ο Μπριντ’Αμούρ είχε μείνει άναυδος, αλλά ο Λούθιεν παρέμεινε ατάραχος.
«Ίσως το Εριαντόρ θα πρέπει να φρουρεί στο εξής τις ακτές του», απείλησε ο Άσμουντ.
«Είναι τόσο εύθραυστη η δέσμευση τιμής που ανέλαβες, ώστε να σπάσει από μερικές λέξεις θυμού;» ρώτησε ο Λούθιεν, κάνοντας τον Άσμουντ να σταματήσει.
Ο βασιλιάς των Χιούγκοθ τον πλησίασε απειλητικά. Ο Λούθιεν δεν υποχώρησε, ούτε καν ανοιγόκλεισε τα μάτια.
«Οι φίλοι δεν φοβούνται να επισημαίνουν ο ένας τα ελαττώματα του άλλου», είπε σοβαρός ο Λούθιεν, αιφνιδιαζόμενος μια στιγμή αργότερα όταν ο Άσμουντ ξέσπασε σε τρανταχτά γέλια.
«Μου αρέσεις, νεαρέ Λούθιεν Μπέντγουιρ!» φώναξε ο βασιλιάς, ενώ οι πολεμιστές του χαλάρωναν.
Ο Λούθιεν πήγε να απαντήσει πάλι, αλλά αυτήν τη φορά Π βλοσυρή έκφραση του Μπριντ’Αμούρ έγινε ανοιχτά απειλητική, έτσι δεν μίλησε.
Η συμμαχία διατηρήθηκε, προς το παρόν τουλάχιστον και, αφού ο Άσμουντ απέσπασε από τον Μπριντ’Αμούρ την υπόσχεση ότι οι Χιούγκοθ θα ηγηθούν της επίθεσης κατά του κάστρου του Γκρινσπάροου —μια υπόσχεση που ο Εριαντοριανός βασιλιάς έδωσε ευχαρίστως— ο Μπριντ’Αμούρ με τον Λούθιεν έφυγαν.
«Όταν τελειώσουμε με τον Γκρινσπάροου, θα στρέψουμε την προσοχή μας στους Χιούγκοθ», είπε ο Λούθιεν όταν βρέθηκαν πάλι στη στεριά, μακριά από τα αφτιά των βαρβάρων.
«Τι θέλεις να κάνεις, να ανοίξεις πόλεμο με όλο τον κόσμο;» ρώτησε ο Μπριντ’Αμούρ.
«Υποσχέσου μου ότι δεν θα τους αφήσεις να φύγουν από τον Στράτον με πλοία όπου κωπηλατούν σκλάβοι!» τον παρακάλεσε ο Λούθιεν.
Ο Μπριντ’Αμούρ τον κοίταξε επίμονα για λίγο. Ο νεαρός Μπέντγουιρ είχε μια αυστηρή και αποφασισμένη έκφραση που δεν μπορούσε να αγνοήσει ο γέρο-μάγος. Αυτή η αφοσίωση στις αρχές ήταν η δύναμη του Λούθιεν, πώς μπορούσε λοιπόν να μην ακολουθήσει κι αυτός ένα τέτοιο παράδειγμα;
«Ο Άσμουντ θα μπει στη θέση του», υποσχέθηκε.
29
Η πολιορκία του Καρλάιλ
Οι κήρυκες ανέβαιναν στα μπροστινά κατάρτια των πλοίων που ήσαν πιο κοντά στο Καρλάιλ, όπως επίσης και στους λόφους γύρω από την πόλη. Μερικοί γενναίοι πλησίαζαν με τα άλογά τους επικίνδυνα κοντά στα λευκά τείχη και άρχιζαν να φωνάζουν.
«Έχουμε πενήντα χιλιάδες στρατιώτες γύρω από την πόλη σας», έλεγαν ακολουθώντας τις οδηγίες του Μπριντ’Αμούρ και της Ντιάνα Γουέλγουορθ. «Στις τάξεις μας είναι και η Ντιάνα Γουέλγουορθ, νόμιμη βασίλισσα του Άβον. Παραδώστε τον Γκρινσπάροου, τον δολοφόνο του βασιλιά Άναθι Γουέλγουορθ!»
Κάθε ώρα της κάθε μέρας οι κήρυκες φώναζαν αυτήν τη διακήρυξη στους πολιορκημένους κατοίκους του Καρλάιλ. Ο Μπριντ’Αμούρ δεν περίμενε πραγματικά ότι οι Αβονιανοί μέσα στην πόλη θα εξεγείρονταν ενάντια στον βασιλιά τους, ήθελε όμως να έχει κάθε δυνατό πλεονέκτημα όταν θα άρχιζε η μάχη. Και ήξερε ότι αυτό θα έπαιρνε κάποιο χρόνο. Δεν ήταν δυνατό για έναν στρατό να κάνει απλώς έφοδο στα τείχη οχυρής πόλης όπως το Καρλάιλ.
Έγιναν μερικές μικρές αψιμαχίες, με τους Εριαντοριανούς να δοκιμάζουν τη δύναμη διαφόρων σημείων στην περίμετρο του Καρλάιλ. Οι Χιούγκοθ του Άσμουντ ήταν πρώτοι στις περισσότερες συγκρούσεις, αλλά ακόμη και οι σκληροί Ισενλανδοί ήξεραν πότε να υποχωρήσουν, γι’ αυτό οι απώλειες παρέμειναν μικρές και από τις δύο πλευρές.
Στο μεταξύ προχωρούσαν άλλες πιο σημαντικές προετοιμασίες, με κυριότερη την προσπάθεια του Μπριντ’Αμούρ να απασχολεί τον Γκρινσπάροου. Ο σκοπός του ήταν να μην αφήνει τον μάγο-βασιλιά να επιτίθεται στο στρατόπεδο κάθε βράδυ με τη μορφή του δράκου ή να εξαπολύει μαγικές δυνάμεις εναντίον τους. Έτσι ο Μπριντ’Αμούρ ανέλαβε να συγκρουστεί με τον Γκρινσπάροου, να δοκιμάσει την ισχύ του, τις ικανότητες της αρχαίας αδελφότητας ενάντια σε εκείνες του νέου μάγου. Την πρώτη νύχτα της πολιορκίας, μόνος μέσα στη σκηνή του, ο Μπριντ’Αμούρ δημιούργησε ένα μαγικό τούνελ, που έφτανε ως τον πύργο όπου του είχε πει η Ντιάνα ότι ζει ο Γκρινσπάροου. Το τούνελ δεν ήταν σαν εκείνα που είχε χρησιμοποιήσει ο Μπριντ’Αμούρ για να μεταφέρει τον Άσμουντ ή την Κατρίν και τον Όλιβερ, γιατί τώρα τον έφερε στον θάλαμο του βασιλιά του Άβον μόνο ως πνεύμα.