«Το ταξίδι της επιστροφής πρέπει να γίνει πιο εύκολο», είπε ο Λούθιεν στον εξαντλημένο σύντροφό του. «Θα χρησιμοποιήσουμε την μαγεία του Μπριντ’Αμούρ για να διασχίσουμε τη χώρα. Μπορεί να έλθει μαζί μας και ο βασιλιάς, για να υπογράψει προσωπικά τη συνθήκη με τον Άσμουντ της Ισενλανδίας».
Ο Όλιβερ έκανε μια γκριμάτσα βλέποντας τον ακλόνητο οπτιμισμό του Λούθιεν. Σε όλο το ταξίδι προσπαθούσε να τον ηρεμήσει, να μετριάσει αυτή την ασυγκράτητη αισιοδοξία μιλώντας του για εμπόδια που προφανώς δεν είχε λάβει υπ’ όψη του ο Λούθιεν. Είχε προσπαθήσει να τον προσγειώσει με έμμεσο τρόπο, αλλά δεν είχε καταφέρει πολλά πράγματα.
Σταμάτησε τον Θρεντμπέαρ και ο Λούθιεν σταμάτησε κι αυτός τον Ριβερντάνσερ δίπλα του ακολουθώντας το βλέμμα του Όλιβερ μέχρι τον μεγάλο ναό. Νόμισε ότι ο χάφλινγκ ήθελε απλώς να απολαύσει για μια στιγμή τη θέα αυτής της πόλης, που είχε γίνει πατρίδα τους.
«Ο Μπριντ’Αμούρ δεν θα συμφωνήσει», είπε απερίφραστα ο Όλιβερ.
Ο Λούθιεν κόντεψε να πέσει από το άλογο. Κοίταξε τον σύντροφό του με ανοιχτό το στόμα.
»Άξεστε φίλε μου», εξήγησε ο χάφλινγκ, «υπάρχει το μικρό πρόβλημα κάποιας συνθήκης».
Ο Λούθιεν νόμισε ότι ο Όλιβερ αναφερόταν στην επικείμενη συνθήκη με τον Άσμουντ. Υπονοούσε άραγε ότι ο Μπριντ’Αμούρ δεν θα κατάφερνε ποτέ να καταλήξει σε συμφωνία με τους Χιούγκοθ για τους όρους της συνθήκης; Άρχισε να μιλά έχοντας σκοπό να αραδιάσει όλα του τα επιχειρήματα, αλλά ο Όλιβερ απλώς σήκωσε τα μάτια στον ουρανό με μια μοιρολατρική απογοήτευση, κλοτσώντας τον Θρεντμπέαρ για να ξεκινήσει πάλι.
Μέσα σε μια ώρα οι δυο φίλοι ήταν μπροστά στον Μπριντ’Αμούρ στην κεντρική αίθουσα της Μητρόπολης, με τον Λούθιεν να αφηγείται πανευτυχής τις λεπτομέρειες για την πρόταση των Χιούγκοθ αναλύοντας τη δυνατότητα να υπογραφεί συνθήκη μαζί τους. Ο βασιλιάς χαμογέλασε ευχαριστημένα όταν έμαθε ότι οι Χιούγκοθ δεν συνεργάζονται με τον Γκρινσπάροου, αλλά το πλατύ χαμόγελό του έσβησε βαθμιαία και, καθώς η αφήγηση του Λούθιεν έφτανε στο τέλος της, ο Μπριντ’Αμούρ κοίταζε πια περισσότερο τον Όλιβερ παρά τον νεαρό Μπέντγουιρ.
«Το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να παραδώσουμε τη συνθήκη στον βασιλιά Άσμουντ μέσα σε ένα μήνα», κατέληξε ο Λούθιεν, χωρίς να έχει αντιληφθεί τη βαριά ατμόσφαιρα γύρω του. «Και ο Γκρινσπάροου θα είναι χαμένος!»
Ενώ ο Λούθιεν περίμενε να ενθουσιαστεί ο Μπριντ’Αμούρ με τα νέα, απογοητεύτηκε οικτρά. Ο βασιλιάς έγειρε πίσω στη μεγάλη πολυθρόνα αρχίζοντας να χαϊδεύει σκεφτικός τη λευκή γενειάδα του.
«Να συντάξω, λοιπόν, ένα προσχέδιο της συνθήκης;» ρώτησε ο Λούθιεν, μολονότι είχε αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά.
Ο Μπριντ’Αμούρ τον κοίταξε στα μάτια. «Αν το κάνεις αυτό, θα πρέπει να συντάξεις επίσης και μια αποδεκτή επεξήγηση των πραγμάτων για τους συμμάχους μας, τους Γασκόνους», απάντησε.
Ο Λούθιεν δεν κατάλαβε. Κοίταξε τον Όλιβερ, που σήκωσε τους ώμους θυμίζοντάς του ξανά ότι υπάρχει μια συνθήκη, η οποία μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα.
Ξαφνικά ο Λούθιεν κατάλαβε ότι ο Όλιβερ δεν εννοούσε τη συνθήκη ανάμεσα στον Μπριντ’Αμούρ και τον Άσμουντ, αλλά μιλούσε για μια συνθήκη που είχε ήδη υπογραφεί.
«Τίποτα δεν είναι τόσο εύκολο όσο θα νόμιζε ένας άξεστος», κατέληξε ξερά ο χάφλινγκ.
Ο Λούθιεν αποφάσισε ότι πρέπει να του μιλήσει γι’ αυτόν το χαρακτηρισμό του “άξεστου” που του πετούσε για δεύτερη φορά, όμως δεν ήταν τώρα κατάλληλος ούτε ο τόπος ούτε ο χρόνος.
«Υπάρχει το πρόβλημα της συνθήκης που έχω υπογράψει εγώ και η δούκισσα του Μάνινγκτον, που ενεργούσε για λογαριασμό του Γκρινσπάροου», διευκρίνισε ο Μπριντ’Αμούρ επεξηγώντας το επιχείρημα του Όλιβερ. «Δεν είμαστε σε πόλεμο με το Άβον, ενώ η συνθήκη δεν περιλαμβάνει πρόβλεψη για νόμιμα αποδεκτές εισβολές».
Ο σαρκασμός πόνεσε τον Λούθιεν. Καταλάβαινε τώρα την πρακτική πλευρά του θέματος, φυσικά, αλλά πίστευε ότι ο Γκρινσπάροου έχει παραβιάσει ήδη πολλές φορές τη συνθήκη. «Ξεχάσατε τι έγινε στο Σάουγκλς Γκλεν; Και στο Μένστερ;» είπε βλοσυρός.
Ο Μπριντ’Αμούρ έσκυψε μπροστά με τα μάτια του να πετάνε φωτιές. «Όχι!» φώναξε, και η δύναμη της φωνή του έκανε τον Λούθιεν να οπισθοχωρήσει ένα βήμα. Ο βασιλιάς, ηρεμώντας αμέσως, έγειρε πίσω. «Επιδρομές Κυκλωπιανών», απάντησε.
«Μα ξέρουμε ότι πίσω τους κρύβεται ο Γκρινσπάροου», είπε ο Λούθιεν γεμάτος αγανάκτηση και θυμό.