«Αιχμαλωτίστηκες νόμιμα», είπε ο Όλιβερ. «Από εμένα».
«Παράνομα!» διαμαρτυρήθηκε ο Ρέσμορ. «Ήμουν στα βουνά, σε ουδέτερη περιοχή για τα δύο βασίλεια!»
«Ήσουν στο Άιρον Κρος από την πλευρά του Εριαντόρ», του υπενθύμισε ο Μπριντ’Αμούρ. «Ούτε τριάντα χιλιόμετρα από το Κάερ Μακντόναλντ».
«Δεν θυμάμαι να υπάρχουν όροι στη συνθήκη, που απαγορεύουν…» άρχισε να λέει ο Ρέσμορ.
«Ήσουν με τους Κυκλωπιανούς», τον έκοψε ο Λούθιεν.
«Και πάλι, σύμφωνα με τη συνθήκη…»
«Π’ ανάθεμα τη συνθήκη σας!» φώναξε ο Λούθιεν, παρ’ ότι ο Μπριντ’Αμούρ προσπαθούσε να τον ηρεμήσει. «Οι μονόφθαλμοι λεηλατούν τα χωριά μας, δολοφονούν αθώους, ακόμη και παιδιά. Παρακινημένοι από τον άθλιο βασιλιά σου!»
Εκατό φωνές υψώθηκαν συμφωνώντας με τον Λούθιεν, αλλά ο Μπριντ’Αμούρ έμεινε ήρεμος. Ο βασιλιάς του Εριαντόρ, έμπειρος στα πολιτικά θέματα, ηρέμησε τον κόσμο φοβούμενος ότι θα ξεσηκωθεί ο όχλος και θα κρεμάσει τους αιχμαλώτους, πριν ο ίδιος συγκεντρώσει τις αποδείξεις που ήθελε.
«Από πότε οι μονόφθαλμοι χρειάζονται την παρακίνηση ενός ανθρώπου για να κάνουν επιδρομές και λεηλασίες;» ρώτησε σαρκαστικά ο Ρέσμορ.
«Μπορούμε να αποδείξουμε ότι η ομάδα των μονόφθαλμων με τους οποίους σε πιάσαμε είναι υπεύθυνη για τις επιδρομές», είπε ο Μπριντ’Αμούρ.
«Για τις οποίες δεν ξέρω τίποτα», απάντησε ψύχραιμα ο Ρέσμορ. «Ήμουν μαζί τους μερικές μέρες μόνο, και δεν έφυγαν καθόλου από τα βουνά σε αυτό το διάστημα. Μέχρι που εξαπολύσατε την παράνομη επίθεσή σας. Ποιος είναι ο επιδρομέας, τώρα;»
Τα γαλάζια μάτια του Μπριντ’Αμούρ άστραψαν επικίνδυνα ακούγοντας το τελευταίο σχόλιο. «Όμορφα λόγια, δούκα Ρέσμορ», είπε βλοσυρός. «Αλλά άχρηστα, σε διαβεβαιώνω. Στη σφαγή του Σάουγκλς Γκλεν χρησιμοποιήθηκε μαγεία. Τα ίχνη της είναι ακόμη αισθητά σε όσους είναι γνώστες τέτοιων δυνάμεων».
Η όχι και τόσο συγκαλυμμένη υπενθύμιση του Μπριντ’Αμούρ ότι είναι κι αυτός μάγος φάνηκε να θορυβεί τον Ρέσμορ.
»Ο ρόλος σου στις επιθέσεις μπορεί να αποδειχθεί», συνέχισε ο Μπριντ’Αμούρ, «θυμίσου ότι ο λαιμός ενός μάγου δεν έχει περισσότερη αντίσταση στην αγχόνη από ό,τι ενός χωρικού».
Το πλήθος άρχισε να φωνάζει ζητώντας τον θάνατό του στην κρεμάλα, στην πυρά ή με όποια άλλη μέθοδο θα ήταν η πιο γρήγορη. Πολλοί έδειχναν έτοιμοι να ορμήσουν και να τον λιντσάρουν, αλλά ο Μπριντ’Αμούρ αντέδρασε αμέσως. Έκανε νόημα στον Λούθιεν και στους άλλους να πάνε τον Ρέσμορ και τους Κυκλωπιανούς στη Μητρόπολη, όπου τους έβαλαν σε χωριστά μπουντρούμια. Μετά έδωσε εντολή να φρουρούν τον Ρέσμορ δύο ξωτικά, που είναι πολύ ευαίσθητα στην μαγεία. Οι προσωπικοί φρουροί του δούκα στέκονταν συνεχώς από πάνω του με τα σπαθιά τραβηγμένα.
«Θα πρέπει να σε ευχαριστήσουμε για τον ρόλο σου στη σύλληψη του δούκα», είπε ο Λούθιεν στον Μπριντ’Αμούρ, καθώς περπατούσαν στους διαδρόμους της Μητρόπολης μαζί με τον Όλιβερ.
«Α, ναι», συμφώνησε ο Όλιβερ. «Πολύ καλή βολή!»
Ο Μπριντ’Αμούρ επιβράδυνε το βήμα του για να τους κοιτάξει. Η έκφρασή του έδειχνε ότι δεν καταλαβαίνει.
«Στα βουνά», του εξήγησε ο Λούθιεν. «Όταν ο Ρέσμορ κάλεσε τον δαίμονά του».
«Αντιμετωπίσατε κι άλλον δαίμονα;» ρώτησε ο Μπριντ’Αμούρ.
«Ναι, μέχρι που τον βρήκε ο κεραυνός σου», απάντησε ο Όλιβερ. «Όρμησε στον Λούθιεν. Εμένα δεν τόλμησε να με πλησιάσει, φυσικά, φοβήθηκε το ξίφος μου».
«Τον έλεγαν Α’ τα’ αρέφι», τον διέκοψε ο Λούθιεν, μη θέλοντας να ακούσει τις πάντα υπερφίαλες περιγραφές του Όλιβερ.
Ο Μπριντ’Αμούρ έδειχνε ακόμη να μην καταλαβαίνει.
«Έμοιαζε με σκυλί», πρόσθεσε ο Λούθιεν, «παρ’ ότι περπατούσε όρθιος, σαν άνθρωπος».
«Και η γλώσσα του ήταν διχαλωτή», πρόσθεσε ο Όλιβερ κουνώντας παραστατικά τα δάχτυλά του μπροστά στο στόμα του.
Ο Μπριντ’Αμούρ σήκωσε τους ώμους.
«Ο κεραυνός δεν μπορεί να ήταν τυχαίος!» επέμεινε ο Λούθιεν.
«Πες μου ξεκάθαρα τι έγινε», είπε ο Μπριντ’Αμούρ.
«Ο δαίμονας του Ρέσμορ όρμησε πάνω μας», απάντησε ο Λούθιεν. «Ήταν μόνο πέντε βήματα μακριά μου όταν ξέσπασε η καταιγίδα και τον χτύπησε κεραυνός».
«Μπουμ!» φώναξε ο Όλιβερ. «Τον βρήκε κατακέφαλα».
«Και το μόνο που έμεινε από τον Α’ τα’ αρέφι ήταν η μαυρισμένη γλώσσα του», είπε ο Λούθιεν.
«…Διχαλωτή», πρόσθεσε ο Όλιβερ.
Ο Μπριντ’Αμούρ έτριψε τη λευκή γενειάδα του. Δεν μπορούσε να καταλάβει τι του λένε οι δύο φίλοι γιατί δεν είχε καν ασχοληθεί με εκείνη την υπόθεση. Ήταν τόσο απορροφημένος από τις εξελίξεις στα ανατολικά και στα νότια ώστε δεν είχε καν ιδέα ότι ο Λούθιεν και ο Όλιβερ πήγαν στα βουνά με την Σιόμπαν, και πολύ περισσότερο ότι αντιμετώπισαν έναν δαίμονα! Από την άλλη μεριά, του φαινόταν τελείως αδύνατο να ήταν τυχαίος ο κεραυνός. Ο Λούθιεν και ο Όλιβερ ήταν τυχεροί συνήθως, αλλά θα ήταν παρατραβηγμένο να σωθούν από έναν τυχαίο κεραυνό. Προφανώς είχε αναμειχθεί κάποιος μάγος. Μπορεί να ήταν ο ίδιος ο Γκρινσπάροου, που σημάδεψε τον Λούθιεν αλλά χτύπησε τον δαίμονα του Ρέσμορ κατά λάθος. «Ναι, φυσικά», είπε τελικά στους δυο συντρόφους. «Εξαιρετική βολή. Βέβαια, οι δαίμονες δίνουν εύκολο στόχο. Ξεχωρίζουν ανάμεσα στους θνητούς σαν γίγαντες ανάμεσα σε χάφλινγκ».