«Θα ’πρεπε να τον σκοτώσω», είπε ο ντε Τζουλιέν.
«Όντως», απάντησε ο βασιλιάς, «αλλά δείξε έλεος. Ο Όλιβερ σκότωσε εκατό Κυκλωπιανούς προσωπικά σε μια μάχη, και από τότε δυστυχώς δεν το έχει ξεπεράσει».
Ο ντε Τζουλιέν έκανε ένα καταφατικό νεύμα, αλλά μετά, όταν συνειδητοποίησε τι είπε ο Μπριντ’Αμούρ, έγινε ακόμη πιο χλομός κάτω από το μακιγιάζ του. «Θα του χαρίσω τη ζωή, λοιπόν», έσπευσε να πει.
«Η συνομιλία μας τελείωσε, φαντάζομαι», είπε ο Μπριντ’Αμούρ.
Ο πρέσβης του Άβον υποκλίθηκε απότομα, έκανε μεταβολή και κατευθύνθηκε προς την πόρτα.
«Τζουλς!» του φώναξε ο Όλιβερ. «Τζούλι! Τζούλι!»
«Ήταν πραγματικά απαραίτητο αυτό;» ρώτησε ο Μπριντ’Αμούρ, όταν ο Όλιβερ και ο Λούθιεν ήλθαν και στάθηκαν πάλι μπροστά του.
Ο Όλιβερ έγειρε σκεφτικός το κεφάλι. «Όχι», απάντησε τελικά, «αλλά ήταν διασκεδαστικό. Άλλωστε, κατάλαβα ότι ήθελες να φύγει αυτός ο βλάκας από δω».
«Μπορούσα απλώς να τον διώξω», απάντησε χαμογελώντας ο Μπριντ’Αμούρ.
«Άκου βαρόνος Γκυ ντε Τζουλιέν!» ξεφύσηξε ο Λούθιεν κουνώντας το κεφάλι. Έχοντας γνωρίσει καλά την κομψευόμενη αριστοκρατία του Άβον, αντιπαθούσε βαθιά όλους αυτούς τους φαντασμένους βλάκες. Η γυναίκα που έγινε αιτία να φύγει από την Νταν Βάρνα, η συνοδός ενός παρόμοια αυτοανακηρυγμένου βαρόνου, έμοιαζε πολύ με τον ντε Τζουλιέν, βαμμένη και παρφουμαρισμένη. Χρησιμοποιούσε το όνομα Αβονίζ, παρ’ ότι στην πραγματικότητα την έλεγαν Άβον. Βλέποντας τον πρέσβη του Άβον, ο Λούθιεν σκέφτηκε για άλλη μια φορά ότι είχε κάνει καλά να προσφέρει τον θρόνο στον Μπριντ’Αμούρ. Μετά τον πόλεμο, η Πορφυρή Σκιά μπορούσε να διεκδικήσει τον θρόνο, κάτι που είχαν ζητήσει πολλοί. Αλλά ο Λούθιεν τον παραχώρησε στον Μπριντ’Αμούρ για το καλό του Εριαντόρ — αλλά και για το δικό του, όπως έβλεπε τώρα μετά από αυτή την επαφή με τον ντε Τζουλιέν!
«Έπρεπε να τον είχα καρφώσει με το ξίφος μου», μουρμούρισε ο Όλιβερ.
«Για ποιον λόγο;» ρώτησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Τουλάχιστον είναι ακίνδυνος. Είναι πολύ ηλίθιος για να κατασκοπεύσει».
«Πρόσεχε αυτή την αθώα “βιτρίνα”!» τον προειδοποίησε ο Λούθιεν.
«Τον τροφοδοτώ με πληροφορίες από τότε που ήρθε», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Ή ίσως, θα πρέπει να πω, τον τροφοδοτώ με ψέματα. Ο ντε Τζουλιέν έχει πληροφορήσει ήδη τον Γκρινσπάροου ότι σχεδόν όλος ο στόλος μας είναι απασχολημένος σε πόλεμο με τους Χιούγκοθ, κι ότι πάνω από είκοσι πλοία μας έχουν βυθιστεί».
«Διπλωματία…» είπε ο Λούθιεν με φανερή περιφρόνηση.
«Διακυβέρνηση… Φτου!» συμφώνησε και ο Όλιβερ.
«Ας προχωρήσουμε σε άλλα θέματα», είπε ο Μπριντ’Αμούρ. «Τα πήγατε καλά, για τούτο θέλω να σας δώσω και πάλι τα συγχαρητήριά μου και να σας διαβιβάσω την ευγνωμοσύνη του Εριαντόρ».
Ο Λούθιεν με τον Όλιβερ κοιτάχτηκαν απορημένοι μην ξέροντας τι εννοεί ο Μπριντ’Αμούρ, μετά όμως τα πρόσωπά τους φωτίστηκαν.
«Ο δούκας Ρέσμορ», είπε ο Λούθιεν.
«Ομολόγησε την αλήθεια», πρόσθεσε ο Όλιβερ.
«Πλήρως», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ. Μετά χτύπησε τα χέρια του δυο φορές και ένας άνδρας με καφέ χιτώνα εμφανίστηκε από μια πόρτα.
«Σας χαιρετώ, Λούθιεν Μπέντγουιρ και Όλιβερ ντε Μπάροους», είπε.
«Κι εμείς σε χαιρετούμε!» απάντησε ο Λούθιεν. Ο Μπαϊλίγουιν, επίτροπος του Τζάιμπι! Η παρουσία του εδώ σήμαινε ότι είχε συνταχθεί η συνθήκη με τους Χιούγκοθ.
Ο Μπριντ’Αμούρ σηκώθηκε από τον θρόνο του. «Ελάτε», τους είπε. «Έχω μιλήσει ήδη με τον Ίθαν και την Κατρίν, ενώ στείλαμε επίσης ειδοποίηση στην Θάλασσα Ντόρσαλ. Ο βασιλιάς Άσμουντ πρέπει να έχει φθάσει ήδη στο Τσάλμπερς, έτσι θα ανοίξω ένα τούνελ για να έλθουν εδώ αυτός και ο Ίθαν».
…Και η Κατρίν, ευχήθηκε ο Λούθιεν, γιατί του είχε λείψει πολύ.
Δεν ήταν εύκολο να πεισθεί ο καχύποπτος Άσμουντ να μπει στο μαγικό τούνελ που δημιούργησε ο Μπριντ’Αμούρ ανάμεσα στη Μητρόπολη του Κάερ Μακντόναλντ και την μακρινή πόλη του Τσάλμπερς. Ακόμη κι αφού πέρασαν η Κατρίν και ο αδελφός Τζέιμσις, ακόμη κι αφού ο Άσμουντ συμφώνησε να το κάνει, ο Ίθαν υποχρεώθηκε σχεδόν να τον σύρει μέσα στο γαλάζιο φως του τούνελ.
Η “πεζοπορία” ήταν μια απίστευτη και θεαματική εμπειρία, καθώς με κάθε βήμα περνούσε ένα χιλιόμετρο εδάφους κάτω από τα πόδια τους. Το Τσάλμπερς απείχε πεντακόσια χιλιόμετρα από το Κάερ Μακντόναλντ, αλλά με το μαγικό τούνελ του Μπριντ’Αμούρ οι έξι άνδρες (σ’ αυτούς συμπεριλαμβάνονταν επίσης δύο Χιούγκοθ συνοδοί του Άσμουντ, ο Ρενίρ και ο Τόριν Ρόγκαρ), βγήκαν στη Μητρόπολη μέσα σε μερικά λεπτά.
«Δεν εγκρίνω τα μαγικά σου!» είπε ο Άσμουντ, πριν προλάβουν να τον χαιρετήσουν.
«Μας πιέζει ο χρόνος», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Η δουλειά μας είναι επείγουσα».