Ο Μπριντ’Αμούρ, αναλογιζόμενος την συμπεριφορά του Ίθαν στις συνομιλίες, συμφώνησε. Είχε κάνει πολλές προτάσεις που θα ωφελούσαν το Εριαντόρ. Σε αρκετές περιπτώσεις διαφώνησε ανοιχτά με τον Άσμουντ, μια-δυο φορές κατάφερε μάλιστα να του αλλάξει γνώμη.
Ο Λούθιεν άρχισε πάλι να περπατά. Πρόλαβε τον Μπριντ’Αμούρ και τον προσπέρασε προχωρώντας πρώτος, μέχρι που έφτασαν στην αίθουσα επιχειρήσεων όπου τους περίμεναν ανήσυχοι η Σιόμπαν, η Κατρίν, ο Όλιβερ και ο Σάγκλιν.
«Θα τελειώσουμε τις συνομιλίες και θα υπογράψουμε απόψε», είπε ο Μπριντ’Αμούρ.
Όλοι χαμογέλασαν γύρω από το οβάλ τραπέζι, πάνω στο οποίο υπήρχε ένας χάρτης της Θάλασσας του Άβον. Όλοι εκτός από τον Όλιβερ, που παρέμεινε σοβαρός.
«Τι συμβαίνει;» τον ρώτησε ο Λούθιεν. «Μια συμμαχία με τους Χιούγκοθ θα αυξήσει τις πιθανότητες της νίκης».
«Ξέρεις πόσους αθώους κατοίκους του Άβον θα σκοτώσουν οι Χιούγκοθ;» ρώτησε ο χάφλινγκ υπενθυμίζοντας σε όλους τον άγριο χαρακτήρα των νέων συμμάχων τους. «Και πόσοι τραβούν κουπί σήμερα στα πλοία τους; Πόσους θα είχαν πετάξει στη θάλασσα όταν μας έπιασαν, αν ο Ρενίρ δεν αναγνώριζε το χρέος του απέναντι σου;»
Ήταν αλήθεια, παραδέχτηκαν όλοι. Τα πράγματα έδειχναν ότι ετοιμάζονταν να συμμαχήσουν με τον διάβολο.
«Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους τρόπους των Χιούγκοθ», είπε τελικά ο Μπριντ’Αμούρ. «Αλλ’ επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Γκρινσπάροου είναι πολύ πιο άμεση απειλή για την ανεξαρτησία μας».
«Για όλο το Εριαντόρ», απάντησε ο Όλιβερ. «Αλλά δεν θα είναι τόσο εύκολο να το εξηγήσεις αυτό στον επόμενο δούλο, που θα πετάξουν οι Χιούγκοθ στη θάλασσα επειδή δεν έχει πια δύναμη να τραβάει κουπί».
Η Κατρίν χτύπησε τη γροθιά της στο τραπέζι εκνευρισμένη. Ο Σάγκλιν, από την άλλη μεριά, απλώς αγριοκοίταζε τον Όλιβερ. Δεν είχε έλθει ποτέ του σε επαφή με τους Χιούγκοθ και, παρ’ όλο που θεωρούσε τους σκλάβους κωπηλάτες δυστυχείς, γι’ αυτόν το πρόβλημα ήταν πολύ μακρινό για να το λάβουν υπ’ όψη τους.
Ο Λούθιεν όμως έκανε ένα καταφατικό νεύμα στον φίλο του, κάπως έκπληκτος από τις ανθρωπιστικές απόψεις που υποστήριζε. Ο χάφλινγκ δεν είχε κανένα ενδοιασμό να βουτήξει το πουγκί ενός πλούσιου εμπόρου, από την άλλη μεριά όμως συχνά αγόραζε χειμωνιάτικους μανδύες φροντίζοντας να τους βρει κάποιο ασήμαντο ελάττωμα για να τους πετάξει στον δρόμο, απ’ όπου τους μάζευαν αμέσως άστεγα ορφανά παιδιά.
Η Σιόμπαν κατάλαβε κι αυτή ότι ο Όλιβερ είχε δίκιο. Αφού τον πλησίασε, τον φίλησε μπροστά σε όλους.
Ο Όλιβερ κοκκίνισε και ταλαντεύτηκε, κινδυνεύοντας για λίγο να πέσει από το σκαμνί του. Γρήγορα όμως ξαναβρήκε την ψυχραιμία του.
«Οι Χιούγκοθ δεν είναι η καλύτερη ηθική επιλογή για να τους κάνουμε συμμάχους», συμφώνησε η Κατρίν, «αλλά μπορούμε τουλάχιστον να τους έχουμε εμπιστοσύνη, να είμαστε σίγουροι ότι θα τηρήσουν τη συμφωνία».
«Μήπως όμως δεν πρέπει να τους δεχτούμε καθόλου;» ρώτησε η Σιόμπαν.
«Πρέπει», απάντησε αμέσως ο Μπριντ’Αμούρ, με έναν τόνο που δεν άφηνε περιθώρια για αντιρρήσεις. «Κι εμένα με ενοχλούν πολλά από τα έθιμα των Χιούγκοθ με κυριότερο ανάμεσά τους τη δουλεία. Ίσως θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό μιαν άλλη στιγμή. Τώρα όμως το κύριο πρόβλημα είναι ο Γκρινσπάροου και οι Κυκλωπιανοί του που, όπως θα συμφωνεί φαντάζομαι ακόμη κι ο Όλιβερ, είναι πολύ χειρότεροι από τους Χιούγκοθ.
Όλοι κοίταξαν τον Όλιβερ ο οποίος, νιώθοντας σπουδαίος, έκανε νόημα στον Μπριντ’Αμούρ να συνεχίσει.
»Δεν μπορούμε να νικήσουμε τον Γκρινσπάροου χωρίς τη βοήθεια των Χιούγκοθ», συνέχισε ο βασιλιάς. Ακόμη και με αυτήν τη βοήθεια ο Μπριντ’Αμούρ είχε αμφιβολίες για την έκβαση του πολέμου, αλλά προτίμησε να μην εκφράσει τούτη την ανησυχητική σκέψη. «Όταν ελευθερωθεί αληθινά το Εριαντόρ, όταν ρίξουμε τον Γκρινσπάροου από τον θρόνο του Άβον, τότε η δύναμη και η επιρροή μας θα πολλαπλασιαστεί».
«Πολεμάμε για ελευθερία, όχι για δύναμη», είπε ο Λούθιεν.
«Η αληθινή ελευθερία θα μας δώσει μεγάλη δύναμη έξω από τα σύνορά μας», εξήγησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Τότε θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τους Χιούγκοθ όπως πρέπει».
«Δεν μπορείς να κάνεις πόλεμο με έναν σύμμαχο», είπε ο Όλιβερ.
«Όχι», συμφώνησε ο Μπριντ’Αμούρ, «αλλά, αφού θα είμαστε σύμμαχοι, θα έχουμε πολύ μεγαλύτερη επιρροή πάνω στον Άσμουντ. Πάντως, αποκλείεται να αλλάξουμε τις συνήθειες των Χιούγκοθ δίχως να κάνουμε κανονικό πόλεμο μαζί τους, και δεν νομίζω ότι έχει κανείς από μας τη διάθεση να πάει για να πολεμήσει στην Ισενλανδία». Όλοι απάντησαν με αρνητικά νεύματα.