Ο Μπριντ’Αμούρ χαμογέλασε, φροντίζοντας ωστόσο να μην γελάσει ανοιχτά. «Εσύ θα πας νότια», είπε ο βασιλιάς. «Θα είσαι δίπλα μου μαζί με τον Σάγκλιν, τον Μπέλικ και τους νάνους, με την Σιόμπαν, τους νεραϊδογέννητους και με τον στρατό του Κάερ Μακντόναλντ. Μας περιμένουν Πραιτωριανοί Φρουροί, νεαρέ μου φίλε, και η καρδιά τους σίγουρα θα γεμίσει φόβο αν μάθουν ότι έχουν απέναντι τους την Πορφυρή Σκιά, τον άνθρωπο που νίκησε τον θρυλικό Μπέλσεν’ Κριγκ».
Ο Λούθιεν δεν μπορούσε να αντικρούσει αυτήν τη λογική, ούτε να απορρίψει το κάλεσμα της χώρας του. «Τότε θα πάει ο Όλιβερ με την Κατρίν», αποφάσισε, πράγμα λογικό, αφού ο χάφλινγκ την είχε συνοδέψει και στην πρώτη της αποστολή ως εκπρόσωπο του Κάερ Μακντόναλντ στο Πορτ Τσάρλι.
Ο Όλιβερ πήγε να διαμαρτυρηθεί αλλά η Σιόμπαν, που καθόταν δίπλα του, τον κλότσησε στον αστράγαλο. Αυτός, αφού την κοίταξε, σιώπησε καταλαβαίνοντας ότι η καρδιά της ήταν πρώτα για το Εριαντόρ και μετά γι’ αυτόν.
«Σιχαίνομαι τα πλοία», είπε μόνο, όμως τα γαλάζια μάτια του, γεμάτα από φανερή λαχτάρα, ήταν καρφωμένα στην Σιόμπαν.
«Είμαστε σύμφωνοι λοιπόν», είπε ο Μπριντ’Αμούρ. «Και τώρα ας στρέψουμε τη συζήτησή μας στη συνάντηση που θα έχω σε λίγο με τους πρεσβευτές. Ο καθένας μας έχει να παίξει έναν ρόλο».
Ο Φελέζ Ρεϊμαρί ντε Ζιλμπέρ ήταν ψηλός, λεπτός, με μαύρα καλοχτενισμένα μαλλιά και ευγενικά γκρίζα μάτια. Η στάση του ήταν αρχοντική χωρίς να γίνεται άκαμπτη, το ντύσιμό του πλούσιο χωρίς να φαίνεται υπερβολικό. Και, αντίθετα από πολλούς Γασκόνους (και Αβονιανούς) αριστοκράτες, δεν ήταν υπερβολικά παρφουμαρισμένος. Τα χέρια του, μολονότι περιποιημένα, δεν ήταν μαλακά από την καλοζωία.
Ο Φελέζ είχε επιλεχθεί από τους άρχοντες της Γασκόνης για να τους εκπροσωπήσει στην αυλή των σκληροτράχηλων Εριαντοριανών, εξαιτίας αυτών ακριβώς των λόγων. Είχε την εμφάνιση αριστοκράτη αλλά και τους τρόπους ενός εργαζόμενου, ένας σπάνιος συνδυασμός που του είχε εξασφαλίσει καλή εντύπωση στην αυλή του Μπριντ’Αμούρ.
Τώρα στεκόταν δίπλα στον επηρμένο Γκυ ντε Τζουλιέν στην αίθουσα ακροάσεων του Μπριντ’Αμούρ αντιμετωπίζοντας τον σκυθρωπό βασιλιά του Εριαντόρ. Ο ντε Τζουλιέν κοίταζε περισσότερο τους συνεργάτες του βασιλιά, οι οποίοι βρίσκονταν πίσω από τον θρόνο, και ιδιαίτερα τον χάφλινγκ με τα εντυπωσιακά ρούχα που έστεκε δίπλα στην όμορφη μισοξωτική, τη Σιόμπαν.
Ο Όλιβερ κοίταζε επίσης τον Αβονιανό αριστοκράτη, και κάθε τόσο του έκλεινε το μάτι ή του έστελνε φιλιά.
Ήταν παράξενη σκηνή για τους δύο πρεσβευτές και ο Φελέζ, έχοντας αρκετή πείρα σε τέτοια θέματα, καταλάβαινε ότι κάτι σημαντικό συμβαίνει. Ο Μπριντ’Αμούρ καθόταν στον θρόνο του όπως πάντα, αλλά δίπλα του είχε τοποθετηθεί και ένας δεύτερος θρόνος. Ήταν άδειος, και ο Φελέζ, καχύποπτος κι ανήσυχος, ευχήθηκε να τους έχει καλέσει ο Μπριντ’Αμούρ για να τους ανακοινώσει ότι πρόκειται να παντρευτεί ή κάτι εξίσου ακίνδυνο.
Όμως, κρίνοντας από τους συντρόφους του βασιλιά που έστεκαν στη γραμμή πίσω από τους δύο θρόνους, αυτό δεν φαινόταν πολύ πιθανό. Πρώτος στα αριστερά του Μπριντ’Αμούρ στεκόταν ο σκληροτράχηλος νάνος με την φουντωτή μαύρη γενειάδα, ο Σάγκλιν. Δίπλα του ήταν ο Μπαϊλίγουιν, επίτροπος του Τζάιμπι, ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος στο Εριαντόρ, και δίπλα στον επίτροπο μια γυναίκα με μαύρα μαλλιά που φαινόταν πολεμίστρια. Μετά, πίσω από τον αριστερό ώμο του βασιλιά ήταν η Κατρίν Ο’ Χέιλ, μια φλογερή γυναίκα που ο Φελέζ θα ήθελε να γνωρίσει καλύτερα. Κοιτάζοντας όμως στα δεξιά του Μπριντ’Αμούρ έβλεπε τον λόγο που αποκλειόταν κάτι τέτοιο, γιατί εκεί στεκόταν ο Λούθιεν Μπέντγουιρ, η φημισμένη Πορφυρή Σκιά, ο άνθρωπος που σκότωσε τον δούκα Μόρκνεϊ, ο ήρωας του τελευταίου πολέμου.
Και, επίσης, εραστής της Κατρίν.
Δίπλα στον Λούθιεν ήταν ο Όλιβερ ντε Μπάροους, συμπατριώτης του Γασκόνος και πολύ παράξενος τύπος. Ο Φελέζ συμπαθούσε τον Όλιβερ, κυρίως επειδή ο χάφλινγκ έσπαγε συστηματικά τα νεύρα του ντε Τζουλιέν, τον οποίο ο ντε Ζιλμπέρ αντιπαθούσε. Τέλος, στα δεξιά του βασιλιά στεκόταν η μισοξωτική Σιόμπαν, πρώην σκλάβα, αρχηγός των διαβόητων Κάτερς, μιας συμμορίας ξωτικών που ήταν πάντα ένα αγκάθι στο πλευρό όποιου προσπαθούσε να κυριαρχήσει παράνομα στο Εριαντόρ.
Ο Φελέζ τους κοίταζε προσεχτικά προσπαθώντας να μαντέψει τι συμβαίνει. Τελικά κατάλαβε χάρη στην παρουσία της Καϊρίν Κάλθγουεϊν, της γυναίκας που δεν γνώριζε. Ο σκοπός της συνάντησης δεν ήταν να ανακοινωθεί η μελλοντική βασίλισσα του Εριαντόρ, γιατί απλούστατα αυτοί ήταν οι στρατηγοί του Μπριντ’Αμούρ!
«Το εκτιμώ που ήλθατε παρά το εσπευσμένο της πρόσκλησης», είπε ο Μπριντ’Αμούρ.
«Πρόκειται να υποδεχτούμε κάποιον μεγάλο καλεσμένο;» ρώτησε ο ντε Τζουλιέν δείχνοντας το άδειο κάθισμα.