«Έναν βασιλιά», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ.
«Χιούγκοθ;» ρώτησε ο Φελέζ γεμάτος ελπίδες, γιατί το νέο ότι ο πόλεμος στις ανατολικές ακτές θα έπαιρνε τέλος, θα ήταν πολύ ευπρόσδεκτο στη Γασκόνη.
Ο Μπριντ’Αμούρ πρόσεξε το χαμόγελο ενθουσιασμού του Γασκόνου, καθώς και το γεγονός ότι ο ντε Τζουλιέν δεν έδειχνε τόσο ευχαριστημένος.
«Όχι», απάντησε ο βασιλιάς. «Όχι Χιούγκοθ». Μετά, χωρίς να παρατείνει άλλο την αγωνία, ο Μπριντ’Αμούρ έκανε νόημα σε έναν από τους φρουρούς που βρίσκονταν σε μια πλαϊνή πόρτα. Αυτός την άνοιξε και αμέσως μπήκε στην αίθουσα με σιγουριά ένας νάνος με πορτοκαλί γενειάδα και βασιλική ενδυμασία, μοβ χιτώνιο πάνω από ασημένια αλυσιδωτή πανοπλία.
Οι δυο πρεσβευτές γονάτισαν στο ένα πόδι καθώς ο νάνος πέρασε μπροστά τους για να καθίσει δίπλα στον Μπριντ’Αμούρ.
«Πιστεύω ότι γνωρίζετε τον Μπέλικ νταν Μπούρσο, βασιλιά του Νταν Ντάροου!» είπε ο Μπριντ’Αμούρ κρύβοντας το χαμόγελό του για το συνοφρυωμένο ύφος του Γκύ ντε Τζουλιέν.
«Τιμή μας, μεγαλειότατε», είπε με ειλικρίνεια ο Φελέζ.
«Ο φίλος μου, ο Μπριντ’Αμούρ, μου έχει μιλήσει με καλά λόγια για σένα», απάντησε ο Μπέλικ, και δεν διέφυγε από τους δυο πρεσβευτές το γεγονός ότι ο νάνος δεν είχε ονομάσει τον Μπριντ’Αμούρ “βασιλιά”.
«Μεγάλη μας τιμή», είπε και ο ντε Τζουλιέν.
Ο Μπέλικ ξεφύσηξε περιφρονητικά στρεφόμενος προς τον Μπριντ’Αμούρ.
«Σας κάλεσα εδώ για να σας ανακοινώσω μια συμμαχία», εξήγησε ο Μπριντ’Αμούρ, και κοίταξε τον νάνο φίλο του. «Κάτι παραπάνω από συμμαχία», πρόσθεσε. «Σας γνωρίζουμε ότι τα βασίλεια του Εριαντόρ και του Νταν Ντάροου θα είναι στο εξής ενωμένα».
Ο Φελέζ χαμογέλασε πλατιά, μολονότι ήξερε ότι με αυτές τις εξελίξεις η κατάσταση στη Θάλασσα του Άβον μπορεί να επιδεινωνόταν γοργά. Ο ντε Τζουλιέν, από την άλλη μεριά, άκουγε με ανοιχτό το στόμα φανερά δυσαρεστημένος με την προοπτική να μεταφέρει ένα τόσο δυσάρεστο νέο στον ανελέητο βασιλιά του.
«Υπό τη σημαία του Εριαντόρ;» ρώτησε ο Φελέζ.
Ο Μπριντ’Αμούρ κοίταξε τον Μπέλικ και σήκωσαν κι οι δύο τους ώμους. «Ίσως να σχεδιάσουμε καινούργια σημαία», είπε γελώντας ο Μπριντ’Αμούρ, γιατί δεν είχαν εξετάσει τέτοιες δευτερεύουσες λεπτομέρειες.
«Εσείς όμως, μεγαλειότατε», επέμενε ο Φελέζ απευθυνόμενος στον Μπριντ’Αμούρ, «θα μιλάτε και για το Νταν Ντάροου στις συναλλαγές του Εριαντόρ με την Γασκόνη;». Σκεφτόταν ότι αυτή η διευθέτηση μπορεί να ήταν ευνοϊκή για το εμπόριο της χώρας του.
«Ακριβώς», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ.
Ο Γκύ ντε Τζουλιέν δεν μπορούσε να κρατηθεί. Καταλάβαινε από τους φοβισμένους χτύπους της καρδιάς του ότι ο Μπριντ’Αμούρ είχε σκοπό να αποκαλύψει κάτι ακόμη σπουδαιότερο.
Ο Μπριντ’Αμούρ αντιλήφθηκε την ταραχή του και συνέχισε την πίεση απολαμβάνοντας το θέαμα. «Όλα τα εμπορεύματα κατά τις συναλλαγές ανάμεσα στη Γασκόνη και το Νταν Ντάροου θα περνούν από το Πορτ Τσάρλι», εξήγησε. «Από το Πορτ Τσάρλι θα μεταφέρονται στον Κάερ Μακντόναλντ, κι από εκεί θα διοχετεύοντας προς τις υπόγειες πόλεις των νάνων στο Άιρον Κρος».
Ο Γκύ ντε Τζουλιέν έτρεμε.
«Και στα ανατολικά;» ρώτησε ο Φελέζ. «Πότε θα ανοίξει το Τσάλμπερς για τα εμπορικά πλοία της Γασκόνης;»
«Ο πόλεμος στα ανατολικά τελείωσε», ανακοίνωσε ο Μπριντ’Αμούρ, ενώ του φάνηκε ότι ο ντε Τζουλιέν δυσκολευόταν να πάρει ανάσα. Πόσο απολάμβανε την ταραχή του πρέσβη! «Οι Ισενλανδοί δεν θα πολεμήσουν πια τον στόλο του Εριαντόρ».
«Έναν κλεμμένο στόλο!» φώναξε ο ντε Τζουλιέν, πριν προλάβει να κρατηθεί.
Ο Μπριντ’Αμούρ σήκωσε τους ώμους και γέλασε αποδεχόμενος αυτή την ασήμαντη επισήμανση. «Όπως και να αποκτήσαμε τον στόλο, τώρα έχει τη σημαία του Εριαντόρ και οι Χιούγκοθ δεν πολεμούν με πλοία που φέρουν τέτοια σημαία, γιατί δεν θέλουν να βοηθήσουν τον Γκρινσπάροου που είναι εχθρός του Εριαντόρ».
Τα λόγια του προκάλεσαν σοκ στην αίθουσα. Ακούστηκαν μουρμουρητά όχι μόνο από εκείνους που ήταν παραταγμένοι πίσω από τον θρόνο του Μπριντ’Αμούρ, αλλά ακόμη και από τους φρουρούς που έστεκαν στις τρεις πόρτες. Τα νέα έμοιαζαν να είχαν φορτώσει ένα μεγάλο βάρος στους ώμους του δανδή διπλωμάτη από το Άβον.
Ο βαρόνος Γκύ ντε Τζουλιέν προσπαθούσε να βρει την αυτοκυριαρχία του, να σταθεροποιήσει την αναπνοή του. Είχε καταλάβει καλά; Ο Μπριντ’Αμούρ είχε κηρύξει μόλις τώρα τον πόλεμο στο Άβον;
«Δεν συγκεντρωθήκαμε αυτήν τη σημαντική στιγμή για να εκτοξεύσουμε ύβρεις και προσβολές», είπε ο Φελέζ, προσπαθώντας να ηρεμήσει τα πνεύματα. Το νέο της συμμαχίας Εριαντόρ-Νταν Ντάροου ήταν υπέροχο, και το νέο της παύσης των εχθροπραξιών με τους Χιούγκοθ ακόμη καλύτερο. Ο Φελέζ δεν ήθελε να υπονομευθεί αυτή η τόσο θετική κατάσταση από την έχθρα ανάμεσα στο Εριαντόρ και το Άβον. Από την άποψη της άπληστης Γασκόνης, ήταν καλύτερα για όλους αν τα δύο βασίλεια της Θάλασσας του Άβον διατηρούσαν ειρήνη μεταξύ τους.