Биікке тез жеткіңіз келсе мынаны есте ұстаңыз. Бізді шынымен биікке көтеретін нәрсе – біздің сабырлылығымыз бен өзімізге деген сенімділік.
Эскалатормен негізі ойнауға болмайды, қанша қызық болса да, бәлкім бір жеріңізді жарақаттап аларсыз, өмірмен де дәл солай, қанша қызық болса да, себебі бізге ескертілген еді.
Ұмытшақтық күнә емес
Міне, Маргарет Сангстердің әдемі өлеңі. Ол «ұмытшақтық күнәсі» деп аталады.
Біз жасамаған нәрсе бізді қинайды, біз себебі бәрін ұмытып кеттік. Біздің күндердің соңында, жүрек неге ауырады? Ұмытылған нәзік сөз, жазылмаған хат пен кітап. Біз үнсіз әлі ашылмаған, гүлдерді неге аңсаймыз? Біз жеңілдете алатын, біреудің ауыр жүгі бар ма екен? Сізге айтылған кеңестер есіңізде бар ма екен? Тек қолмен ұстап, жігерлендіретін кеңес. Бірақ бәрі өмірде асығуда, қарайсыз ба уақыт бос өтті. Бұл қамқорлық пен мейірімділіктің кішкентай қимылдары. Бұл мәңгілік қарбаластан тыс өлместік мүмкіндіктер. Олардың бәрі түнде үмітсіз, ашкөз болған кезде жаман, қайғылы тізбектен өтеді, желдің қатты дауысындай, Өйткені өмір өте өткінші, ал қайғы соншалықты үлкен. Соңғы қоңырауға дейін, жанашырлық танытпау күнә болар. Жасалмаған нәрсе бізді қинайды, ұмытшақтық дерті бізді көбірек ауыртар. Біздің күндердің соңында, жүрек сондықтан ауырады ма?
Неліктен сіз бүгін біреудің өмірін қуанта алмайсыз, егер көп ұзамай мүмкіндік жоғалса, оны ауыр жүкпен еске алу сіздің жүрегіңізге түседі? Мүмкін бұл дерттің емі (ұмытшақтық) – сіз ата-анаңызбен, балаңызбен немесе жақын адамыңызбен бөліскіңіз келетін махаббат немесе өте алысқа кеткен жанжалды тоқтату.
Өмір тым қысқа. Бұл күнді – мүмкіндіктерді жіберіп алмау үшін өткізіңіз. Ертең жасаймын дейтін нәрсені бүгін жасаңыз.
Попугайлар көбейіп барады
Сіз дауыссыз ба, әлде жаңғырықсыз ба?
Меніңше, адам танымының өсуімен және үлкен өнертабыстардың пайда болуымен, интернет арқылы (смартфон, планшет, ноутбук, компьютер) бұл білім таратылады, сол себепті бәрімізге попугай болу қаупі төніп тұр, сіз жай ғана басқа біреудің пікірінің жаңғырығы боласыз.
Күнделікті газеттер беттерінен (менің ойымша газет оқитындар әлі бар), кинотеатрлар мен теледидар экранынан, кітаптар мен көшедегі жарнамадан, интернеттен, әлеуметтік желілерден біз басқа адамдардың дауыстарын естиміз, олар бізге не ойлау керектігін айтады, бізге қалай өмір сүру керектігін және неге сену керектігін түсіндіреді. Мен – сол екіжүзділердің бірімін. Мен сізбен осы кітап бойы өз идеяларымды бөлісуге тырыстым. Менің ойымша: «Менің ойлау тәсілім сіздің ойлау тәсіліңізге айналып кетеді деген үлкен қауіп бар». Мен сізді попугайға айналдырғым келмейді. Сондықтан мен өзім не ойлайтынымды сізге ойлатуға тырыспайтынымды түсіндім, себебі мен ақиқат емеспін. Ақиқаттың (мен үшінші кітап жазып отырмын) не екенін мен үш кітап бойы қақсадым.
Менің мақсатым, сізді өзіңізді ойлануға шақырамын. Ал сізде өмірден түсінген, ұққан қандай астарлы идеялар бар? Бар болса бөлісе отырыңыз. Мен берген идеяларды алыңыз және олардың пайдасын өз тәжірибеңізде сынап көріңіз. Идеяларды аямай сынаңыз.
Сонымен сіз жаңғырық болып қала бересіз бе, сіздің даусыңыз адамзат үшін болмаса да өзіңіз үшін маңызды болуы керек, таңдау сізде – көптің бірі болу, не тұлға болу, (ең дұрысы адам болу,) бірақ ең дұрысы бәріне разы болу!
Сіз осы идеялар арқылы жеткілікті мотивация алып, миыңызға біраз түзетулер енгіздіңіз деп үміттенемін. Бірақ сіз оқылғанның бәрін біраз күндерден кейін ұмытатыныңызды естен шығармаңыз, сондықтан осы идеяларға қайтып оралып тұрыңыз! Мен сізге барлық өмірлік бастамаларыңызда сәттілік тілеймін! Келесі кітапта кездескенше!