Күптән бәлигъ булган зур улымны
Буй җитмәсә дә сөям hаман.
Балаларның йөрәгендә калсын
Әнкәй кочагының җылысы.
Көзге яңгыр яуганда исенә алсын,
Сагынып ла килсен елыйсы.
Хисләр йомшак күңелле итәләр,
Кешелекле булсын кешеләр!
Ил тормышы алга китәр иде
Күбрәк булса хисле кешеләр.
Гөлназ Гафарова
ТУГАН КАПКА
Теләсәм дә бик еш ача алмыйм
Туган өем – нигез капкасын,
Язмыш җиле аны каралтса да,
Кайгы җиле килеп какмасын.
Туган капка һәркем өчен ачык
Әткәм-әнкәм үзе шикелле,
Сагынулар сагышларга салды.
Кайтам әле, кайтам бу юлы.
Ачып чыгып туган йорт капкасын
Олы юлга аяк бастым мин,
Дус-иш булдым бик күп чит-ятларга.
Сагынып көтеп алган, капкам – син.
Туган капка, зинһар, бикләнмәче,
Салдырмачы син үзеңә келә,
Ямансулап мине озатсаң да,
Исән – сау кайтуымны телә.
ШОМЫРТ КҮЗЛӘР
Шомырт җыям, шомырт җыям,
Чиләкләрем тулганчы,
Шомырт җыям, сине уйлыйм,
Уйлыйм күңелем булганчы.
Шомырттай кара күзләрең…
Белсәң иде серләрен,
Озын керфекләр яшерә
Кемнәндер сөюләрен.
Шомырттай кар күзләрне
Көн дә килә күрәсем,
Ул кемнәрне сөя икән?
Эх, килә шул беләсем!
Шомырт җыям әрәмәдә,
Күзләреңдәй каралар,
Сөюемнән күпер салам,
Якынайсын аралар.
Гузалия Гизатуллина
ВАКЫТ АТЫ
Вакыт аты һич туктамый.
Гомер инде кичкә авыша.
Хисләр көчен авызлыклап,
Акыл белән күңел кавыша.
Җилләр тарый инде күптән
Ак кылганнар кунган чәчемне.
Яшьлек юләрлеге үткән:
Арттырасы килми яшемне.
Чигендереп дистәләбен
Кайтыр идем яшьлек елларга.
Шатлыгым канатларында
Шаян җилләр белән уйнарга.
Җил-давылларны иярләп,
Таулар җырын җырлап үтәргә.
Аллы-гөлле җәйгор нурын
Төсле җепләр итеп сүтәргә.
Сүтәргә дә, шул нурлардан
Язмыш сукмакларын чигәргә.
Һәрбер көнен бу гомернең
Күмеп яшәр өчен гөлләргә…
Вакыт аты һич туктамый.
Гомер инде кичкә авыша.
Юк, кирәкмәс кире кайту!
Рәхмәтлемен шушы язмышка.
Камилә Латыпова
КҮБӘЛӘКЛӘР
Күбәләкләр оча, күбәләкләр оча, кояшны бик каты сагынып.
Күбәләкләр оча, күбәләкләр оча, җәйге җылыга канатларын җәеп.
Үзләрен сакламыйлар җәйге көннәр буенча.
Көйләрен сайрамыйлар, җырлый да белмичә.
Бәгерем, йугерәм синең янга, бик соң аңлыйм…
Күңелемне карангылык баса, инде берүзем, куркам.
Безнең урамнар, нурлы күзләр – берсе дә онытылмый.
Бергә булган кадерле көннәр, томан кебек, еракта ери.
Күбәләкләр оча, күбәләкләр оча, кояшны бик каты сагынып.
Күбәләкләр оча, күбәләкләр оча, җәйге җылыга канатларын җәеп.
Үзләрен сакламыйлар җәйге көннәр буенча.
Көйләрен сайрамыйлар, җырлый да белмичә.
Инде тоела таң, төрле бизәкле төсләрдә.
Бик боектыр җаным, сүнәдер ул.
Юллар сузыла, гүя илтә мине бик ерак җирләргә.
Кайгыру һаман һаваларда йөри, йөрәгемдә кала мәңгегә.
Күбәләкләр оча, күбәләкләр оча.
Лидия Мавлютова
КЫСТЫБЫЙ
Кыстыбый, кыстыбый, кыстыбый:
Камырга бәрәнге кыстырган.
Онытып тәмеңне һич булмый:
Балачак кенемдә сакланган.
Әбиләр, әниләр пешергән,
Җәймәләр тутырган бер өстәл.
Майланып авызда эрөгән,
Гомергә кыстыбый гел истә.
Балачак бик кыска дөньяда,