Синсез яшәү яшәү түгел,
Сөям сине.
Киләчәгемнең бәхетен
Күрәм синдә.
Егет. Сукыр кебек адашсам да
Мин аппагым,
Мәхәббәткә тап төшерми
Мин саклармын
Йөрәгемдә сиңа булган
Сөю ята.
Сиңа булган саф хисләрем
Чәчәк ата.
Сөмбелә Ибраhимова
ЧИШМӘЛӘР
Мең аһәңле була икән
Чишмәләрнең агышлары,
Кешеләр күк аларның да
Буладыр үз язмышлары.
Әбиемнең чулпы чыңын
Хәтерләтеп ага берсе,
Таш астыннан бәреп чыккан –
Шаулап тора икенчесе.
Өченчесе сагышлырак,
Челтерәве салмак икән.
Суга килми сылу кызлар…
Шуңа да ул моңлы микән?
Күпме хисләр, күпме серләр!
Су тавышы, кош авазы…
Чишмәләрдә туган якның
Чал тарихы, кайтавазы.
АКЛЫК ИЛЕНДӘ
Кышкы кичтә ак тәңкәләр
Җемелдәшә ай нурында.
Карларның бар матурлыгы-
Энҗе булып балкуында.
Төшә карлар бөтерелеп,
Йолдызларны ияртеп тә.
Бу сафлыкка сокланырлык,
Бу аклыкны сөярлек тә.
Көмеш урам уртасыннан
Атлап килә ике гашыйк.
Урамда – кыш, күңелләре
Киткән кыштан саубуллашып.
Аклык илен кичә-кичә
Атлый алар таңга таба.
Бәхет теләп үзләренә
Чәчәк – чәчәк карлар ява.
Әлфиә Латыпова
ТУЗГАНАК БУРАННАРЫ
Тузганаклар гөлләмәсен
Чәчләремә кададың.
Назлар тулы карашыңны
Мөхәббәткә юрадым.
Мөхәббәт түгел икән дә,
Шаяру бары гына.
Чәчәкләрең әйләнделәр
Тузганак мамыгына.
Сары, сары, сары микән
Сөюләрнең уз төсе?
Узең – ялкын, узең – салкын
Нәкъ тузганаклар төсле.
Ышандым карашларыңа,
Эредем кочагыңда…
Сузләрең ап-ак мамыктай
Жилләргә очты гына.
Иркәләп кара күземә,
Ал мине кулларыңа.
Икәүләп кереп адашыйк
Тузганак буранына.
АК ӨМЕТЛӘР
Хыялларым, жимерелеп,
Жаннарыма ауган сыман.
Чак-чак торган куңелемә
Ап-ак томан сарган сыман.
Ак томаннар арасыннан
Ак өметләр юлын табар,
Сунде дигән йолдызларым
Эр-яңадан балкып янар.
Ак томаннар, ак томаннар,
Югалыгыз, таралыгыз!
Сүнеп барган өметләрем,
Боре булып яралыгыз!
Өметләрең өзелгәндә,
Авыр була яшәүләре.
Куңел көтә жылы сүзләр,
Иркә, назлы дәшүләрне.
Кыл өстендә калганда да,
Бирешмә син, өмет өзмә.
Ходай өеп бәхет бирер
Тузә белеп тузгәннәргә.
Юныс Миңлемәхәммәтов
КҮЗ ЯШЬЛӘРЕ
Дөньяларга кеше елап туа,
Вакыт җиткәч, китә елатып.
Кыскамы ул, озынмы ул – гомер,
Күз яшьләре йөри озатып.
Шатлыкмы ул, олы кайгымы ул,
Күз яшьләре битне чылата.
Адәм баласының күңеле тула —
Күңел тулы булгач – елата!
Күз яшьләре авыртуны баса,
Күз яшьләре аклый караны.
Кайчак яшьләр оныттыра ала
Күңелләрдә булган яраны…
Дөньяларга кеше елап туа,
Алдан белә әллә язмышын?
Алдан белми шул ул, белгән булса,
Кабатламас иде ялгышын.
КӨТ, ТУГАН ЯК
Туган илем, газиз җирем,
Кайтыр якка чыгам бүген,
Очар кошлар белән бер иштән.
Алар белә сиңа юлны,
Сагыш булып туган моңны
Кошлар тавышында ишетәм.
Сагындыра, юк чаралар,
Кабат мине чакыралар
Челтрәп аккан йөгерек чишмәләр.