Шундан сўнг чорак аср яшадик.
Келди генсек бўлиб Михаил,
Бошида белги билан Михаил.
Тракторчи отаси уруш вақтида,
Фашистларга бўлган хизматда.
Фашист аламининг, ўчини олиб,
Буюк давлатни тўлиқ синдириб.
Шакар заводларни ишин тўхтатиб,
Уч миллион кишини ишсиз қолдириб,
Давлат иқтисодни қўйди ётқизиб.
“Перестройка” ни шунда бошлатиб.
Давлат қудратини берди йиқитиб.
“Процесс пошёл”, дея у айтиб,
“Эгаларига” қўйди билдириб.
Малака оширган Барис АҚШда,
Чақирди беловежская пущага,
Беларусь отаси Шушкевични,
Украина қироли Кравчукни,
Қўл қўйишиб уч оға-ини,
Энди хамма ўзи, ўзи кунида,
– Дея, дунёдаги катта давлатни,
Бўлишганди ўн беш булакка.
Бундан фойдаланган баъзи нусхалар,
Давлат ва халқ мулкини булиб олдилар.
Ўзларини янги бой деб ҳисобладилар,
Халқни эса камбағал шулар қилдилар.
Кимдир кўнглига тугиб қабиқ ниятлар,
Дўстлик ришталарни узмоқчи бўлди,
Кўп йиллик тотувликни бузмоқчи эди.
Жигарларни бир -биридан бегона қилди.
Орзиқиб неча йиллар кутган кун келди,
Ҳалқим озод, Давлитим мустақил бўлди.
Қизиғи шу ки, саксонинчи йиллар ўтган асирда,
Мустақиллик ва адолат хақида гапирганимда,
Барча хозир сайраганлар, ёнимдан ушанда қочиб,
Хақ сўз айтиш қаёқда, эшитишдан хаттоки қўрқиб,
Қасам ичишарди С.С.С.Р. га бир умр содиқлигига.
Буқаламунликда улар, кеча, бугун, эртанги кунда.
ГИТЛЕР
Ўн туқизинчи асирда иблис яратди,
Инсон қиёфасида битта маҳлуқни.
Уни қуллади ва тарбия қилди,
Бериб қўйиб битта давлатни.
Биринчи жахон уруши давридаида,
Яхудийлар тўғри ишни қилишган,
Кўп бетамиз ишларни қилгани учун,
Австрияда, ефрейтор Адолфни,
Госпиталда қийнаб, сунат қилишган.
Ва яна бошқа ишлар қилишган…
Германияга келиб у мансабли бўлди,
Кучга тўлди, инсонлар ақлига кирди,
Кўп манавий заифлани бошқара олди.
Олам бойликларин еғиб Берлинга,
Дунёни босиб олмоқчи бўлди.
Олий ирқдан деб ўзини билди,
Қолганларни қул қилмоқчи эди.
Босиб олган барча давлатларидан,
Миллион одамларни асирга олди.
Жамлаш лагерларга уларни тўплаб,
Жисмоний оғир мехнат қилдирди,
Иблис, болачаларни ҳам аямади,
Тажриба ўтказди, қийнаб ўлдирди.
Дунёга хукумрон бўлмоқ истади,
Туқсон миллион инсон умрига,
Беш йил ичида у зомин бўлди.
Оҳ уриб қолди миллион оналар,
Минглаб кучада қолди етимлар,
Болаларин кучоқлаб қолди бевалар,
Ногирон бўлди милион инсонлар.
Келтирди инсониятга қанча кулфатлар.
Вайрона бўлди минглаб шахарлар.
У туфайли қанча ғаму-андуқлар,
Хали-хам кечар қанча одамлар.
Адолф олий ирқ деб ўзини,
Яратди Европада фашистларини,
Оёқ-ости қилиб бошқа халқларни,
Завқланди кўриб кулфатларини.
Тўхтатсин деб, бундай иблисни,
Тангри унга қарши яратди,
Авлиё қилиб буюк инсонни,
Халқларни отаси, Сталинни.
Тангри истаги ижобат бўлди,
Бошқариб кўп миллатли халқни,
Бу инсон фашизмни уясин бузди.
АГЕЛА МЕРКЕЛ
Ангела аслида бир поляк қизи,
Ун олти йил бошқарди Олмонияни.
Бир гугуртига ҳиёнат қимайн халқни,
Тозалик ила бошқарди катта давлатни.
Кўтарди иқтисодни, халқни ҳолини,
Кўрдик халқни ундан розилигини,
Мамлакатини юксак тутганлигини.
Уч ҳонали ўйдан бошлаб фаолиятни,
Шу уйда тугатди ўзини олий бурчини.
Кўрсатиб қирол, шох, султон, хонларга,
Асл рахбар ким бўлиши кераклигини.
ДОНО ШОҲ
(Ривоят)
Шоҳ сочига оқ оралади,
Кўзларининг нури пасайди,
Чарчаганни энди сезарди.
Кўп ўйлади, ҳулоса қилди,
Салтанатдаги уламоларни,
Мирзо, вазир, амирларини,
Ва барча амалдорларни,
Хузурига чорлаб буюрди.-
“Салтанатнинг хар томонидан,
Доноларни қидириб топинг.
Ва уларни қирқ кун ичида,
Мени ҳузуримга келтиринг.
Ота-бобосин, наслини билинг,
Бўлсин халққа зулим қилмаган.
Давлатдан умариб улар ўтмаган,
Халқ рисқини бўлсин қиймаган,
Бўлсин йроқда порахўрликдан”.
Салтанат ичра донолар излаб,
Кетишди олимларни бирга етаклаб.
Қирқ кунда юзта донони топиб,
Келиштилар саройга қайтиб.
Шоҳ деди, -“Бугун сафарга кетгум,
Мехмон қилинг уларни ўн кун,
Қайтиб улар билан сухбат қиламан,
Чақирганим сабабин шунда айтаман”.
Чўлда кетаётиб чодирни кўрди,
Яшар экан унда бир ёлғиз чўпон.
Шоҳни таклиф қилганда мезбон,
Шоҳ йуқ демай бўлибди мехмон.
Лашкарларни шунда қолдириб,
Хабаш киймида келибди қайтиб.
Хабаш донолор ичра қўшилиб,
Ўн кун улар билан бирга яшабди.