Аднак Стаўрас не быў упэўнены, што я не буду страляць, інакш ён не ўцёк бы. Гэта быў невялікі перапынак на маю карысць. Прыняўшы гэта як лепшае, што ў мяне было, я падняўся са сцяны і накіраваўся да катэджа з пісталетам у руцэ. Калі б я паказаў пісталет, я мог бы прымусіць Стаўроса падумаць, што я гатовы стрэліць з яго, мокрага ці не, і прымусіць яго абараняцца. Але я спадзяваўся, што да гэтага не дойдзе.
Я асцярожна падышоў да каменных хатак. Паўсюль расла высокая трава, нават усярэдзіне шкілетаў невялікіх пабудоў без дзвярэй і вокнаў. Трава злёгку варушылася пад цёплым ветрыкам, дзе я быў. Сонца тут здавалася неяк ярчэйшае, чым на суседнім Міканосе. Ён і цёплы ветрык павольна сушылі маю кашулю і штаны, але маё адзенне ўсё яшчэ прыліпала да майго цела.
Я асцярожна ішоў па доўгай карычневай траве. Дзве яшчаркі, шэрыя, дагістарычныя выгляду, скокнулі па камянях, каб сысці з майго шляху. Тут не пахла вуліцай. Гарачае паветра забіла мне ноздры і амаль задушыла мяне сваім пахам гніення. Мухі гулі па зарослым пустазеллямі поле паміж катэджамі і мной, і ў глыбіні душы я ўбачыў Алексіса Саломаса, які ляжыць на скручаных абломках з мухамі на ім. Затым я заўважыў рух наперадзе каля найблізкага катэджа.
Я пацёр рукой вочы і зноў паглядзеў. Цяпер там нічога не было відаць, ніякіх далейшых рухаў, але я адчуваў, што Стаўрас быў там. Я адчуваў гэта, кожная косць майго цела пасылала папераджальныя сігналы.
Я пабег да валуна вышынёй па грудзі ля першага катэджа, замёр там, глядзеў і слухаў. У вушах увесь час даносіўся шум казурак. Я перамясціў руку на валун і паклаў яе яшчарцы на спіну. Ён адскочыла, напалохаўшы мяне. У гэты момант Адрыян Стаўрас высунуў галаву з-за другога катэджа на лініі і стрэліў з пісталета.
Стрэл, здавалася, рэхам разнёсся ў ліпкім паветры. Куля раскалола камень каля маёй правай рукі. Праз імгненне другі стрэл патрапіў у камень і рассыпаў пясчынкі мне ў твар. Я плюнуў і міргнуў. Калі я зноў пачаў бачыць, Стаўрас знік. Але бліжэй да мяне, паміж першым і другім катэджамі, я заўважыў рух травы.
Стаўрас, відаць, вырашыў, што я не буду страляць з мокрага пісталета. Замест таго, каб я пераследваў яго, ён пераследваў мяне.
"Паляўнічы становіцца ахвярай!" - раздаўся голас, за якім рушыў услед нізкі, ледзянячы кроў смех.
Гэты глухі вар'ят голас, здавалася, зыходзіў хутчэй з маёй галавы, чым з катэджаў. Я не мог дакладна сказаць, дзе быў Стаўрас, па гуку.
"Тады ідзі і забяры мяне, Стаўрос", - крыкнуў я.
«Аляксандр», - аднекуль паправіў мяне Стаўрас. «Аляксандр - гэтае імя». За гэтым рушыў услед яшчэ адзін выбух смеху, высокі, псіхатычны, які вагаўся ад гарачага брызу.
Я пачуў шум у гушчары ў першага катэджа. Я глядзеў праз пустыя вочы разбітых вокнаў і нічога не бачыў. Потым я пачуў голас справа ад мяне і крыху ззаду мяне, у высокай траве.
"Пісталет бескарысны, ці не так?"
Я павярнуўся і ўбачыў Стаўроса, які стаяў ззаду мяне, у зусім іншай пазіцыі, чым я чуў апошні гук. Ён мог быць вар'ятам, але ўсё ж быў хітрым. Ён накіраваў на мяне пісталет і стрэліў.
Я ўпаў плазам на зямлю побач з валуном, калі ён націснуў на спускавы кручок. Камяні больш не было паміж намі. Куля разарвала рукаў кашулі і падрапала левую руку. Я перавярнуўся аднойчы, калі ён зноў стрэліў. Куля падняла пыл побач са мной. Я ў роспачы нацэліў на яго рэвальвер, калі ён трэці раз націснуў на курок. Ён патрапіў у пустую камеру. Ён глядзеў на мяне, калі я націскаў на цынгель свайго пісталета. Ён пстрыкнуў таксама без стрэлу
Твар Стаўраса змяніўся, і ён засмяяўся высокім дзікім смехам, устаўляючы патроны ў сваю зброю. Я адкінуў пісталет, закапаўся нагамі ў зямлю і скокнуў на яго.
Я трапіў у Стаўроса, калі ён падняў на мяне пісталет. У яго не было магчымасці націснуць на курок, пакуль я схапіўся з ім. Пісталет упаў, калі мы абодва стукнуліся аб цвёрдую зямлю, штурхаючы і драпаючы высокую траву.
Я моцна ўдарыў Стаўроса па сківіцы, і ён упаў на спіну. Але калі я зноў кінуўся на яго, у яго ўсё яшчэ заставалася шмат шалёнай сілы. Ён нейкім чынам знайшоў пусты пісталет, і калі я зноў быў на ім, ён люта ўдарыў ствалом зброі па маёй галаве. Ён трапіў слізгальным ударам, і я ўпаў з яго.