Rozo eĉ gajiĝis: senpage ŝi lavas per sapo. Tiam ili donos al ŝi tegmenton super ŝia kapo senpage, kaj ankaŭ prizonan porcion. Kompreneble, estas malagrable, ke la gardistoj tiel rigardas ŝin, sed ŝi estas bela kaj ŝi havas nenion por honti.
La virino lavis siajn nudajn piedojn per nigra farbo. Ŝi havas tre bonan figuron danke al sia atleta vivmaniero - kiel juna knabino kun firmaj mamoj, sed ŝia vizaĝo montras, ke ŝi estas multe pli maljuna. Tamen, ne pli ol tridek en aspekto. Rosa estis fiera aspekti tiel bone.
Do ŝi lavis sin, ili kriis al ŝi:
- Sufiĉe, ĉesu!
Ŝi eliris. Kaj la gardisto metis la fingrojn en ŝian buŝon, kvazaŭ Roza povus ion forporti aŭ ŝteli ion. Kaj la alia virina karceristo ankoraŭ piedfrapas en la brusto kaj anuso. Kio estis humiliga kaj abomena. Kaj verŝajne ne nur Roza, do la gardisto grimpis per siaj nudaj fingroj sen ĝeni meti gantojn sur ŝiajn manojn.
Rozo eltenis, kvankam ŝi estis humiliga, honta kaj eĉ vundita. La ungoj de la matrono tre gratis ŝiajn tenerajn, intimajn lokojn en la utero kaj kvinan punkton.
Sed fine finiĝis la agoniaj horoj de jam tute nenecesa serĉado.
Kaj Roza estis mankatenita kaj denove gvidita. Junulino eĉ pensis kun surprizo: ĉu ili vere enŝlosos ŝin kaj la ĉelon nuda? Sed ĝi ne povas esti. Malliberuloj ne rajtas esti tenataj nudaj. Jes, almenaŭ kelkajn ŝuojn ŝi estas devigata doni.
Sed ili vere kondukis ŝin al la vestoŝanĝejo. Kie ili devus eldoni oficialajn vestaĵojn, se ne estas permeso, portu viajn proprajn. Rozo ricevis nur striitan robon sur nuda korpo. La robo havis numerojn surkudritajn anstataŭ ŝia familia nomo.
Rosa demandis:
- Kio pri kalsono kaj mamzono?
La matrono respondis severe:
- Estas speciala ordono de la komandanto, ne donu al vi oficialajn kalsonojn kaj mamzonon!
Rozo demandis surprizite:
- Kial estas tio?
La prizonestro respondis severe:
- Vi povas pendigi vin sur ili!
La juna revoluciulo etendis la manojn:
- Kial mi estas malsaĝulo pendigi min? Maksimume post kelkaj monatoj mi estos liberigita!
La matrono kolere kapjesis.
- Ĉiuj diras tiel, sed ili sidas dum jaroj!
Roza estis nun nur en striita robo super la genuoj, kaj kun nudaj, nudaj piedoj.
La juna virino rigardis la breton. Estis multaj diversaj ŝuoj, ne tre allogaj en aspekto. Sed ŝiaj nudaj piedoj estis malvarmaj. Ŝi estos ŝokita de la humiligo de la serĉado kaj aliaj proceduroj, ŝi ne atentis la malvarman, malsekan, betonan plankon de la malliberejo. Sed nun ŝi nur tremas.
Roza ĝemis per plenda tono:
- Miaj piedoj estas malvarmaj, donu al mi almenaŭ kelkajn ŝuojn!
La prizonestro respondis severe:
- Speciala ordono de komandanto! Pro la speciala danĝero de politika malliberulo, vi estas malpermesita porti ŝuojn dum la aresto, ĉar vi povas uzi ilin kiel armean armilon, aŭ ĵeti objektojn!
Rozo rimarkis kun suspiro:
Sed estas tiel malvarme en malliberejo! Mi povas malvarmumi kaj malsaniĝi!
La matrono trankviligis ŝin:
- Ni havas bonan malsanulejon! Kaj ĉiuokaze, ĉesu disputi. Kaj ili donos al vi bonan batadon!
La revoluciulo estis surprizita:
- Ĉu ne estas nuligitaj batadoj?
La prizonestro kapjesis.
- Dum la milito ili estis reenkondukitaj! Do humiligu vin, belulino - vi estos pli tuta! Kaj koste de nudaj piedoj, la kaptitoj rapide alkutimiĝas al tio. Kaj baldaŭ ĝi varmiĝos ekstere, jam estas printempo kaj vi sentos vin pli bone. Kaj se vi havas amikojn en la sovaĝejo, ili sendu pli da porcioj. Do nur malgranda parto atingas la kaptitojn!
Rozo vigle kapjesis.
- Mi scias tion! Korupto detruos Germanion!
La prizonestro murmuris:
- Kiel Rusio!
La juna virino estis denove mankatenita je la pojnoj kaj ili kredis ŝin nudpiede, en malliberejo, mallonga robo, kiel sklavino el la tempo de Spartacus laŭ la prizonkoridoroj.
La fotilo nun atendis Rozon. Krome, ŝi preferus komunan ol ununuran. En komuna ĉelo estas pli varme kaj estas iu kun kiu paroli. Krome, virinoj odoras multe pli agrable ol viroj, kaj ŝi estus bone kun ili.