Бер карыймын як-якка.
Еракларда яшәсәк тә,
Нур сибик туган йортка.
Бер буламын күмәктә,
Бер калам ялгызлыкта.
Тормыш бит ул борчулы да,
Табыла кызык чак та.
Бер карыймын алдыма,
Бер карыймын артыма.
Елмаеп, көлеп сөйләшү
Бәйле тормыш шартына.
Борчылганда, күңелкәем
Шат кешегә тартыла.
ар хисем тау чишмәсе
Булып кисәк артты ла.
***
Оныт әле авыр чакларыңны,
Искә төшер әле шатлыгын.
Кешеләрне сөеп караганнан
Килер, кешем, матур картлыгың.
Оныт әле газап чиккәнеңне,
Искә ал син дәртле чагыңны
Күпме көтә сине шул вакытлар,
Матур чагың сине сагынды.
Оныт әле мәшәкәтьләр белән
Газап белән үткән көнеңне.
Уйла әле гомер агышларын
Бәхетләргә күмәр кешеңне.
Оныт әле, оныт барлык-барлык
Әгъзадагы булган чиреңне.
Уең, эшең, ышанычың белән
Матурла син туган җиреңне.
***
Китеп барам балачакка,
Хыял арбамны тартып.
Шул минутта язар хисләр
Китәләр кинәт артып.
Борылып кайтам балачактан
Тынычланып, шатланып.
Чабышабыз машинада,
Йөрми хәзер бер кеше дә
Таяк атка атланып.
Автобуста җилдерәбез
Туган якка, сагынгач,
Ашыкмыйбыз, тик барабыз
Җил, яңгыр, буран тынгач.
Җәяу йөрү кая инде
Аркага биштәр асып.
Тормышымны сөям шуңа
Сөенеп шашып-шашып.
Чыкмыйбыз бүтән җирләргә
Шикәр, чәй, тозлар эзләп.
Магазиндагы әйберне
Алабыз күзләп-күзләп.
***
Аталар турында язсам
Алда атам сүрәте.
Атаны хөрмәт итүне
Шушы сүрәт өйрәтте.
Ата сүзен әйткән саен
Атам һәрчак эндәшә.
Ата турында яз, диеп
Миңа сүрәт өндәшә.
Атаны уйлап йөре, дип,
Шушы сүрәт кисәтә.
Әллә инде әткәй рухы
Мине һәрчак күзәтә.
Ата кеше мәрхәмәтле,
Ир-ат эшләгән хезмәт.
Ир-атның хезмәтен күр, ди,
Күрсәт син аңа хөрмәт.
Ир-ат белән яшәү матур,
Аңлат шуны тизрәк.
Күрәсең, тоясың аны,
Балам, булгансың зирәк.
Ата намусын югалтмас,
Аңа тик булсын хөрмәт.
Күрче шуны, аңлап яшә
Тормышың барып гөрләп.
Ата каны синдә, кызым,
Той син үзеңне горур.
Мине исеңә алмасаң
Сөю гөлләрең корыр.
"Әткәй" дигән назлы сүзне
Әйтәлмәдең син миңа.
Сезне ятим итәр өчен
Сугыш башланган нигә?
"Әткәй" дигән татлы исем
Балкыта кеше йөзен.
Рухым белән тоям шуны,
Көч бирәм сиңа үзем.
"Әткәй" дигән матур сүзне
Син әйттең гел төшеңдә.
Шуның өчен көч өстәдем
Эшләнәсе эшеңә.
"Әткәй" дигән назлы исем
Әйтмәдең балалыкта.
Үсеп җиткәч назлап әйттең,
Син яшисең барлыкта.
"Әткәй" сүзен матур итеп
Әйттең ир атасына.
Үпкә белдерсәң дә үзең,
Яшәдең һич сер бирмичә
Очраган хатасына.
Ата дигән назлы сүзне,
Ата дигән назлы сүзне
Аңлаттын балаларга.
Яшәдең, сөелеп яшәдең,
Тоз салмый яраларга.
Ата кеше эше белән
Сокландыра тормышта.
Аларның көче саф һава
Безнең яшәү, сулышта.
Минем рухым – синең рухың,
Син дөньяда кунакта.
Бул шәфкатьле, мәрхәмәтле
Бул һәрвакыт тыйнак та.
Табигатьне күзәт, кызым,
Ничек сызылып таң ата?
Таң алдыннан тышка чыксаң,
Сиңа җиһан аңлата.
Үпкә, ызгыш, талаш булса,
Ишетмәскә син тукта.
Аңла, балам, сиңа әйтәм,
Син бит минем рухта.
Кеше белән бул берлектә,
Яшә һәрчак дуслыкта.
Ихатаңда булсын терлек -
Яшәрсең гел туклыкта.
Кешеләргә бир син киңәш,
Дусларың белән яшә.
Кирәк булса чын күңелдән
Чатна, яшендәй яшьнә.
Күңелеңдә булсын синең