— Гэта ж у мой горад. Паедзем разам? Тая мае бацькі. Вось добра...
Яе губы дакрануліся да маіх, зліліся ў пацалунак. У гэты момант зайшоў Алег.
— Што тут у вас? — маргаў ён блакітнымі вачыма.
— А што?... У нас... анатомія, — Нэя зірнула на Алега і перагарнула на стале падручнік па анатоміі.
Кастрычнік, 1938 г.