Antaŭ Du Mil Jaroj
Francisco Candido Xavier
Francisco Candido Xavier
(Mediumo)
ANTAU DU MIL JAROJ...
Epizodoj de la Historio de Kristanismo dum la Jarcento I
Romano de
EMMANUEL
(Spirito) *
El la portugala lingvo tradukis
L. C. Porto-CarreCro-Neto
Eldonfako de Brazila Spiritisma Federacio DEPARTAMENTO EDITORIAL eGRAFICO Rua Souza Valente, 17 - CEP 20941 - 040 Rio de Janeiro, RJ - BRAZILO
2a eldono (reviziita de la Tradukinto)
De la 4aĝis la 6aekzempler-milo
El la portugala lingvo tradukis: L. C. PORTO CARREIRO NETO
34-AA; 000.3-O; 1/1993 Copyright 1951 by
FEDERACAO ESPIRITA BRASILEIRA (Brazila Spiritisma Federacio) SGAN 603 - Conjunto F- Av. L2 Norte Brasilia - DF - Brasil - CEP 70.830-030
Kompostado, fotolitografio kaj ofset-preso de
Presejo de la Eldona Fako de FEB
Rua Souza Valente, 17
20941-040 - Rio-RJ - Brasil
C.G.C. n°33.644.857/0002-84 IE. n°81.600.503
Impresso no Brasil PRESITA EN BRAZILO
Tabelo de la enhavo
Prezento 9
Intime kun Emmanuel 17
Unua Parto
- Du amikoj 25
- La sklavo 41
- En la hejmo de Pilato 59
- En Galileo 74
- La Mesio el Nazaret 90
- La forrabo 106
- La predikoj ĉe Tiberiado 125
- En la granda tago sur Kalvario 140
XIX - La venkinta kalumnio 155
X - La Samaria Apostolo 177
Dua Parto
- La morto de Flaminio 224
- Ombroj kaj edziĝo 248
- Planoj de la mallumo 266
- Tragedioj kaj esperoj 283
- En katakomboj de la fido kaj en la cirko
de la martirigo 310
- Unuaj lumradioj en la Regno de la Sinjoro 354
- Retoj de la malfeliĉo 370
- Ĉe la detruado de Jerusalem 400
XIX - Amaraj rememoroj 428
X - Dum la lastaj minutoj de Pompeo 440
Prezento
Mi devas prezenti al la estimata leganto, ne nur la Aŭtoron de ĉi tiu bela kaj instrua verko, sed ankaŭ la mediumon.
La Aŭtoro, Emmanuel - nomo, kies skribon mi trovis bone ne ŝanĝi en Esperanto kaj kiu signifas "Dio kun ni" - estas unu el la Superaj Spiritoj, gvidantaj nian landon, Brazilon, sub la Ĝenerala Direktado de Iŝmael. Hodiaŭ jam tre progresinte, Emmanuel antaŭ pli ol du mil jaroj okupis ja malaltan rangon en la spirita hierarkio: li estis "malsupera Spirito", aŭ, laŭ la ordinara dirmaniero, malica homo, portanta riproĉindajn malvirtojn, kiajn bedaŭrinde posedas la plej granda parto de la homaro. Li devis do multe suferi pro sia granda neperfekteco; por kompensi tiom da eraroj, li trapasis longan serion da turmentaj reenkarniĝoj, ĝis li povis forlavi de sia spirito ĉiujn makulojn, per kiuj li mem sin nigrigis.
En ĉi tiu verko li preterpase parolas pri unu el siaj ekzistadoj, antaŭinta tiun, kies okazaĵojn li nun priskribas; pro tiu antaŭa ekzistado kaj pro sia supermezura malhumileco li travivis plej dolorajn momentojn; krudeco kaj fiero devigis lin iri longan, malglatan vojon, ĝis li sukcesis altiĝi per humiliĝo. Ĉi tiu libro estas do saĝa averto, ke ni obeu la Leĝon de Amo, se ni sincere deziras ŝpari al ni multe da ĉagrenoj, pri kiuj ni solaj respondas; ĝi instruas al ni, ke fiero estas alta kaj dika muro, disiganta la homojn, kiuj tamen devas kune kaj konsente vivi; ĝi atentigas nin ankaŭ pri la bagatela valoro de la materialaj aferoj, nura polvo, kies eroj, hodiaŭ kungluitaj, morgaŭ disŝutiĝos en la aero, kiel simpla "vantaĵo de vantaĵo".
La mediumo, Francisco Candido Xavier (>), meritas ĉi tie apartan konsideron.
Li naskiĝis en la 2-a de Aprilo 1910, en la urbeto Pedro Leopoldo, proksima al Belo Horizonte, ĉefurbo de la ŝtato Minas Gerais, Brazilo, kaj tie li ankoraŭ loĝas. Lia familio estis tre malriĉa, kaj tial la knabeto ne trovis la kondiĉojn necesajn al ia norma instruado; eĉ vivrimedoj estis apenaŭ troveblaj. Tia malfavora situacio devigis la knabon tre frue komenci labori kaj malhelpis al li ricevi konvenan instruadon.
Havante nur sep jarojn, li jam konstatis sian mediumecon kiel "vidanto", kaj ankoraŭ hodiaŭ li vidas la Spiritojn tiel klare, kiel la surterjan homojn; oni povus diri, ke li ne bone distingas unujn de la aliaj. En 1927
komencis sian aktivecon en la spiritismaj medioj, en familia rondo, kie li tuj ricevis la unuajn komunikaĵojn, prozajn kaj versajn.
Ne estas mia intenco fari la biografion de tiu eksterordinara mediumo. Mi skizis la kondiĉojn, en kiuj li naskiĝis kaj estis edukata en sia infaneco nur por tio, ke oni sciu precipe lian tre malaltan instruitecon. Ĉi tiu ne transpasis la limojn de elementa lernejo, kie la knaboj kaj knabinoj lernas skribi kaj kalkuli; por pli ol tio li
(*) La lastan nomon legu Ŝavjer'.
ne havis tempon, nek okazon. Nun li estas malaltranga ŝtatoficisto, havanta la funkcion de maŝinskribisto; kaj tamen - mireginde! - li jam skribis ( ne "verkis"!) kaj ĝis hodiaŭ publikigis kvardek unu verkojn beletristikajn, historiajn, sciencajn!(*)
En Aŭgusto 1931 li komencis grandan verkon el ĉirkaŭ ducent poeziaĵoj de proksimume kvindek Spiritoj, iamaj brazilanoj aŭ portugaloj; tiun libron publikigis, kiel preskaŭ ĉiujn aliajn, la Brazila Spiritisma Federacio, en 1932. Estu reliefigite, ke F. C. Xavier ĉerpas neniom da materiala profito el la verkoj de li ricevataj; li estas ankoraŭ tiu malriĉa junulo, kiu tamen, ne edziĝinte, subtenas junajn gefratojn kaj orfajn genevojn, kaj sisteme rifuzas ĉian monsumon kontraŭ servoj, de kiuj, li diras, li estas nura peranto: la favoratoj danku Dion pro la ĉiela graco. Gajhumora, komunikiĝema, afabla, babilema, amanto de senmalicaj spritaĵoj, li estas efektive unu el la plej senafektaj, humilaj kaj amindaj homoj, kiajn oni povus trovi.
Tiu "Transmonda Parnaso" skuis la literaturajn sferojn en Brazilo kaj Portugalujo: tiujn poeziaĵojn ja verkis tiuj homoj, kies nomoj estis tie subskribitaj! Mi informu, ke poeziaĵojn kaj ĉion ceteran F. C. Xavier skribas flue, sen eĉ unu sekundo da ekpenso kaj seninterrompe; laŭŝajne, la Spirito alportas sian verkon jam preta, kaj la laboro limiĝas do je simpla diktado. Ordinare la mediumo skribas "nekonscie" kaj ĉiam sen ia "elvoko". En tia maniero li ricevas ĉiajn komunikaĵojn, ĉu tiuj estas dikaj volumoj, ĉu simplaj alparoloj, konsiloj,
( ) Ĉi tion mi skribis en 1951. Poste li emeritiĝis pro nekuracebla malsano de la okuloj kaj hodiaŭ loĝas en Uberaba, en tiu sama ŝtato, kie li daŭrigis siajn mediumajn laborojn.
preĝoj k.t.p., kiuj aŭ tute ne estas publikigataj - pro sia nur persona intereso - aŭ aperas kiel flugfolioj, gazetartikoloj, broŝuretoj k.s. Tiu nepublikigita parto de la komunikaĵoj jam formus multenombrajn dikajn librojn.
Ĉe tiu konstato, ke neklerulo skribas verkojn pri ĉiuj temoj - tiel facile kaj abunde; ke li skribas komunikaĵ- ojn tute personajn de "mortintoj", kiuj parolas al siaj surteraj karuloj pri aferoj tute nekonataj al la mediumo; ke li priskribas la "fantomon" al li aperintan ĝuste tia, kia estis la homo en sia lasta ekzistado, kaj kelkafoje malsama, ol kiel opiniis la konsultanto, kiu poste konfesas sian eraron; oni ja devas rekoni, ke "io" ekzistas ekster niaj ordinaraj sentumoj, trans la komune homaj kapabloj.