Выбрать главу

Цэзар

                          Я быў бы смешны, Каб за нішто, ці праз якое глупства, Распальваў крыўду, на цябе тым больш, Я быў бы смешны, проста неразумны, Каб гаварыў зняважліва аб тым, Што дачынення да мяне не мае.

Антоній

А як глядзеў ты, Цэзар, на той факт, Што я ў Егіпце.

Цэзар

                            Гэтак жа, як ты На тое, што я ў Рыме. Вось каб ты Супроць мяне рабіў падкопы там, Была б прычына.

Антоній

Што значыць — падкопы? Цэзар Хіба не зразумеў? Тлумачыць трэба? А жонка твая што? Не бунтавала? А брат супроць мяне не выступаў? Тваё імя яны ўзнялі як сцяг.

Антоній

Няпраўда гэта, выдумка. Мой брат Не прыкрываўся мною. Я распытваў. Даведаўся аб тых, хто быў з табой, Цябе абараніў. А калі ён З табой змагаўся, значыць, і маім Быў ворагам, бо справа ў нас з табою Агульная. Ды я ж пісаў табе, Пісаў... Не, не!.. Калі сварыцца ўздумаў, Вярні свайго каня у іншы бок.

Цэзар

Шукаеш апраўданне, на мяне Узвальваеш віну, ці не занадта Сябе высока ставіш?

Антоній

                                     Я? Ніколькі. Твой вывад будзе правільны, я знаю. Не мог жа я, кіруючы з табою, Падвучваць брата, каб падняў мяцеж Для ўсіх нас небяспечны. А пра жонку Сваю скажу: жадаю ад душы, Каб меў ты наравістую такую ж. Трымаеш ты ў сваіх руках трэць свету, Дзяржаваю кіруеш без натугі, Паспрабаваў бы жонкай кіраваць.

Энабарб

Эх, каб кожнаму з нас ды такую баявую жонку! Мы б іх з сабою ў паход бралі. Вось было б весела!

Антоній

Шкадую, Цэзар, што яе нястрымнасць, Гарачнасць, фанабэрыя дурная Табе даліся ў знакі. Але што Я мог зрабіць?

Цэзар

Я пасылаў пісьмо Табе ў Егіпет. Ты ж майго ганца Сустрэў з насмешкай і прагнаў з банкета, Пісьмо маё адклаў не прачытаўшы.

Антоній

Ён без дазволу уваліўся ў залу. Прымаў я урачыста трох цароў, Даваў абед і быў заняты вельмі. Назаўтра ж сам твайго ганца паклікаў I абышоўся з ім як мае быць. Будзь ласкаў, на ганца не спасылайся, Шукай для сваркі больш сур'ёзных фактаў.

Цэзар

Ты клятву даў мне і парушыў клятву. А папракнуць мяне ў чым-небудзь брыдкім Язык твой не павернецца.

Лепід

                           Лагодней! Без гневу, Цэзар!

Антоній

                         Не, няхай гаворыць. Мой гонар не баіцца падазрэнняў.— Кажы, я слухаю. «Парушыў клятву...»

Цэзар

...Дапамагаць мне зброяй і людзьмі Ты мне адмовіў, просьбу адхіліў.

Антоній

Хутчэй за ўсё не праявіў увагі, Час быў атрутны, блытаніна скрозь — Замарачэнне на мяне найшло. У гэтым вінаваты, не пярэчу. Я не уніжу годнасці сваёй I воінскіх заслуг не абняслаўлю Прызнаннем шчырасці. Фульвія, напэўна, Хацела выцягнуць мяне з Егіпта, Без ведама майго падняўшы бунт. Прашу добразычліва, без дакораў Мне дараваць нявольную віну. Прашу прабачыць!

Лепід

Правільныя словы.

Мецэнат

А ці не лепш спыніць абмеркаванне Ўсялякіх крыўд, мінулае забыць I глянуць на сучаснасць. Перад вамі Адзіны выбар — прымірэнне.

Лепід

Так!

Энабарб

Пазычце пакуль што крыху сардэчнасці адзін у аднаго, а як міне патрэба, калі самазванцу Пампею крылле абсякуць і вам не будзе чаго рабіць, вярніце пазыку і грызіцеся зноў, пакуль не надакучыць.

Антоній

Маўчы, салдат! Не абражай прысутных.

Энабарб

Я так і ведаў: праўда вочы коле.