Усё недапітае ў яго злівалі.
Другі слуга
Як толькі яны пачынаюць падкусваць адзін аднаго, ён адразу ў крык: «Годзе вам!» Іх супакойвае, а сам віно жлукціць.
Першы слуга
I ў жываце ў яго вайна. Нутро пратэстуе, бурчыць, не хоча прымаць лішняга.
Другі слуга
Вось што значыць пішчом улезці ў кампанію выдатных людзей, быць у іх затычкай! Які толк ад цяжкага кап'я, калі не можаш яго падняць,— гэта табе не дубчыкам ляскаць.
Першы слуга
Папасці ў асяродзішча вялікіх, не маючы на гэта права,— тое, што бяльмо ў воку: карысці ніякай, а твар пакалечаны.
Трубы. Уваходзяць Цэзар, Антоній, Лепід, Пампей, Агрыпа, Мецэнат, Энабарб, Менас і іншыя военачальнікі.
Антоній
(Цэзару)
Лепід
Я чуў, у вас там, у Егіпце, дзівосныя змеі водзяцца.
Антоній.
Водзяцца, Лепід.
Лепід
Вашы егіпецкія змеі заводзяцца ў вашай егіпецкай гразі ад праменняў сонца. Скажам, напрыклад, кракадзіл.
Антоній
Правільна.
Пампей
(Лепіду)
Сядай. Віна сюды! За здароўе Лепіда!
Лепід
Я ўжо трошкі таго, але яшчэ магу, магу-у!..
Энабарб
Ён можа... Зараз на карачках папаўзе.
Лепід
Не, сапраўды, я чуў, што гэтыя пталаміды Піранея[28] — нішто сабе штучкі. I не ўздумайце са мной спрачацца, сваімі вушамі чуў.
Менас
(ціха, Пампею)
Пампей
(ціха, Менасу)
Менас
(ціха)
Пампей
(ціха)
(гучна)
Вып’ем за здароўе Лепіда!
Лепід
А што гэта за жывёліна — кракадзіл?
Антоній
З выгляду падобен сам на сябе. Таўшчыня такая, як ёсць, а даўжыня ў кожнага свая ўласная. Перасоўваецца на сваіх уласных лапах. Корміцца тым, што з'есць. А калі здохне і згніе, яго дух перасяляецца ў іншыя істоты.
Лепід
А якога ён колеру?
Антоній
Свайго ўласнага.
Лепід
Ну і змей! Вось дык стварэнне!
Антоній
Дзіва што! А як пачне плакаць, слёзы ў яго мокрыя-мокрыя...
Цэзар
А ці задаволіць яго такое апісанне?
Антоній
Задаволіць. З дабаўкай таго пітва, што ў яго ўліў Пампей. А калі гэтага мала, то ён не чалавек, а бяздонная бочка.
Пампей
(ціха, Менасу)
(гучна.)
Менас
(ціха)
Пампей
(ціха)
Пампей і Менас адыходзяць убок.
Менас
Пампей
(гасцям)
Антоній
Менас
(ціха Пампею)
Пампей
Менас
Пампей
Менас