Антоній
Хай будзе так.
(Адварочваецца.)
Эрос
Меч у руках.
Антоній
Канчай!
Рашуча і адразу!
Эрос
Уладар,
Начальнік любы, імператар мой,
Дазволь сказаць табе, перш чым нанесці
Смяротны ўдар, сардэчнае «бывай».
Антоній
Ты ўжо сказаў. Бывай, мой друг!
Эрос
Бывай!
Ты патрабуеш, каб ударыў?
Антоній
Так.
Эрос
Дык вось!..
(Забівае сам сябе.)
Адзінае, што засталося мне,
Каб нежывым Антонія не бачыць.
(Памірае.)
Антоній
Не я, не я, а ён!.. Мой збраяносец
Мне паказаў, як трэба паміраць.
Мая царыца і Эрос мой верны
Пакончылі з сабой высакародна,
Але ж і я заручаны са смерцю,
I гэта будзе мой апошні шлюб.
Эрос, твой уладар і правадыр
Узяў тваю навуку на ўзбраенне
I робіць так, як ты...
(Кідаецца на свой меч.)
Што? Я жывы?
Гэй, вартавыя! Дзе вы? Дабівайце!..
Уваходзяць Дэркет і варта.
Першы вартавы
Хто тут крычыць?
Антоній
Няскончаная справа!
I ў гэтым не шанцуе! Дабівайце!
Другі вартавы
Упала зорка.
Трэці вартавы
Цемра скрозь.
Усе
О гора!..
Антоній
Калі вы любіце мяне, сябры,
Няхай хто-небудзь з вас мяне прыкончыць.
Першы вартавы
Я не магу.
Другі вартавы
Я гэтак жа.
Трэці вартавы
Ніхто з нас.
Вартавыя выходзяць.
Дэркет
Твой люты лёс і гібель прымушаюць
Тваіх прыхільнікаў шукаць ратунку.
(Падымае меч Антонія.)
А гэты меч і вестка аб падзеях
Адчыняць мне да Цэзара ўваход.
Уваходзіць Дыямед.
Дыямед
Дзе Марк Антоній?
Дэркет
Вось ён, бачыш сам.
Дыямед
Жывы? Памёр? Ты што маўчыш? Адказвай.
Дэркет выходзіць.
Антоній
О Дыямед, дабі мяне хутчэй.
Дыямед
Славуты уладар, мяне паслала
Царыца Клеапатра да цябе.
Антоній
Калі?
Дыямед
Ды толькі што.
Антоній
А дзе яна?
Дыямед
Схавалася ў магільным склепе царскім.
Няшчасце прадчуваючы, яна
Спужалася, што ты ў вялікім гневе
Пачнеш яе ва ўсім абвінавачваць,
I да цябе ганца накіравала
З паведамленнем, што памерла. Потым,
Спалохаўшыся вынікаў падману,
Мне загадала праўду расказаць.
Баюся, што спазніўся я.
Антоній
Спазніўся.
Зрабі мне ласку, добры Дыямед,
Пакліч сюды ахоўнікаў маіх.
Дыямед
Гэй, хто там з асабістае аховы!
Усе сюды! Вас кліча ўладар.
Уваходзяць салдаты аховы Антонія.
Антоній
Сябры мае, прашу вас, занясіце
Мяне да Клеапатры. Занясіце,
Прашу я вас.
Першы салдат
О смутак невыказны!
Чаму ты пакідаеш нас, гатовых
Аддаць жыццё дзеля твайго дабра?