Nadine
Do: Nadine Wilcock ‹nadine.wilcock@thenyjournal.com›
Od: Mel Fuller ‹melissa.fuller@thenyjournal.com›
Temat: Masz rację
Ale dlaczego mam takie poczucie winy? Przed chwilą poszłam do Maksa, zastukałam do drzwi i powiedziałam mu o Tweedledumie. Przyniosłam ze sobą kota, razem ze wszystkimi lekami, i pokazałam Maksowi, co robić… No wiesz, jak napełniać strzykawkę i jak dawać kotu zastrzyki.
Max był mocno ogłupiały. Zaczął pytać:
– Chcesz mi wmówić, że koty też mogą mieć cukrzycę, zupełnie jak ludzie?
Wydaje mi się, że tak naprawdę nie zrozumiał ani jednego słowa z tego, co mu mówiłam. Na dobrą sprawę, ja WIEM, że nic nie zrozumiał, bo kiedy kazałam mu napełnić strzykawkę, zamiast pobrać DWIE JEDNOSTKI insuliny, co jest właściwą dawką, wciągnął do niej insulinę do DRUGIEJ KRESKI. Zaczęłam mu wyjaśniać, dlaczego to takie niebezpieczne, i że Sunny von Bülow leży w śpiączce, odkąd Claus podał jej w zastrzyku zbyt dużą dawkę insuliny, ale nie wydaje mi się, żeby dotarło do niego choć jedno słowo poza tą ostatnią informacją, która ogromnie go zainteresowała, bo spytał mnie, ile insuliny trzeba, żeby kogoś wprowadzić w śpiączkę, a nawet zabić. Jakbym ja to mogła wiedzieć. Powiedziałam mu, żeby zaczął oglądać Ostry dyżur, jak każdy normalny człowiek, a pewnie w końcu się czegoś dowie.
On tego kota zabije, Nadine. Mówię ci od razu, że on go zabije. A kiedy to się stanie, nigdy sobie nie wybaczę. Boże, tak bym chciała, żeby pani Friedlander obudziła się, wykopała Maksa za drzwi i znów planowała podróż do Nepalu i chodziła na lekcje pływania. Czy nie byłoby świetnie, gdyby to wszystko okazało się jakimś dziwacznym snem, który miała, kiedy była w śpiączce? Gdyby okazało się, że wszystko, co się wydarzyło w czasie ostatnich kilku miesięcy, odkąd ją znalazłam nieprzytomną, wcale nie miało miejsca? Byłoby cudownie. Wtedy nie musiałabym się tak czuć…
Mel
Do: jerryzyje@freemail.com
Od: Nadine Wilcock ‹nadine.wilcock@thenyjournal.com›
Temat: Mel
Drogi Johnie!
Wzięłam twój adres mailowy od Tony’ego. Mam nadzieję, że się nie pogniewasz.
Zazwyczaj nie wtrącam się w prywatne sprawy Mel, jeśli mogę tego uniknąć, ale w tym przypadku robię wyjątek. Naprawdę dłużej już nie mogę.
CO TY SOBIE WYOBRAŻALEŚ??? Ty i ten dureń Max Friedlander. Co wy sobie wyobrażaliście, usiłując przeprowadzić takie wredne oszustwo?
A teraz złamałeś serce mojej najlepszej przyjaciółce. Nigdy ci tego nie wybaczę, przysięgam. Co gorsza jednak, zostawiłeś ją na pastwę prawdziwego Maksa Friedlandera, który – mogę się
założyć – jest największym idiotą, jakiego kiedykolwiek nosiła ziemia.
Jak mogłeś? JAKMOGŁEŚ???
Tylko tyle chciałabym wiedzieć. Przypuszczam, że masz teraz satysfakcję. Zrujnowałeś życie jednej z najsłodszych dziewczyn wszech czasów.
I pewnie czujesz się z siebie dumny, co?
Nadine Wilcock
Do: Nadine Wilcock ‹nadine.wilcock@thenyjournal.com›
Od: John Trent ‹john.trent@thenychronicle.com›
Temat: Mel
Co masz na myśli, mówiąc, że zostawiłem ją na pastwę Maksa Friedlandera? Co Max jej zrobił???
John
Do: John Trent ‹john.trent@thenychronicle.com›
Od: Nadine Wilcock ‹nadine.wilcock@thenyjournal.com›
Temat: Max
Jezu, uspokój się, dobrze? Max nic złego jej nie zrobił. On tylko… no cóż, jest sobą, jak przypuszczam (to znaczy, ja go przecież nie znam). Okazało się, że jeden z kotów ma cukrzycę, a Max nie pali się specjalnie do opieki nad zwierzakiem, to wszystko. A przecież znasz Mel.
Słuchaj, zastanowisz się nad tym, co powiedziałam? Jeśli Met choć trochę cię obchodzi… Musi być jakiś sposób, żeby to wszystko odkręcić. Nie możesz CZEGOŚ wymyślić?
Nadine
Do: Max Friedlander ‹fotograf@stopthepresses.com›
Od: John Trent ‹john.trent@thenychronicle.com›
Temat: Koty z cukrzycą
Hej. Słyszę, że dziarskie zwierzaki twojej ciotki przysparzają ci więcej kłopotów, niż się spodziewałeś. Chcesz, żebym ci pomógł? Jeśli pozwolisz, jako najbliższy krewny pani Friedlander i tak dalej, mógłbym znów się wprowadzić. Ty możesz wziąć sobie moje mieszkanie. Co ty na to?
John
Do: John Trent ‹john.trent@thenychronicle.com›
Od: Max Friedlander ‹fotograf@stopthepresses.com›
Temat: Koty z cukrzycą
A po co miałbym przeprowadzać się do ciebie? Czy ty nie mieszkasz na końcu świata, w Brooklynie? Nie cierpię metra. Poza tym, o ile dobrze pamiętam, nawet nie masz kablówki. I w ogóle ten twój styl… No wiesz, skrzynki po mleku w roli mebli, materac na podłodze i tak dalej. Awangardowy pisarz, myślałby kto, nie? Dzięki, ale nie, dzięki.
Max
Do: Max Friedlander ‹fotograf@stopthepresses.com›
Od: John Trent ‹john.trent@thenychronicle.com›
Temat: Koty z cukrzycą
No dobra, a co ty na to: zapłacę ci za wynajęcie mieszkania – gdzie tylko chcesz – jeśli pozwolisz mi wprowadzić się z powrotem. Mówię poważnie. Hotel Plaza, jeśli zechcesz. Pomyśl o tych wszystkich supermodelkach, którym mógłbyś zaimponować…
John
Do: John Trent ‹john.trent@thenychronicle.com›
Od: Max Friedlander ‹fotograf@stopthepresses.com›
Temat: Koty z cukrzycą
Stary, jesteś żałosny. Mocno ci odbiło na punkcie tej dziewczyny, prawda? To pewnie te rude włosy. JA doprawdy nie pojmuję tego zauroczenia. Jeśli chcesz znać moje zdanie, to wścibska suka. Nie, gorzej! Zdziwaczała baba, z tych co to uwielbiają koty i w kółko ci trują, że zwierzę też człowiek i takie tam… Boże. Nienawidzę tych bzdur.
W każdym razie, miła propozycja z tym hotelem i wszystkim, ale jeżeli sprawy się ułożą tak, jak tego oczekuję, wkrótce będę już mieszkał we własnym mieszkaniu. Więc dzięki, ale spasuję.
Max
PS Wiesz, jesteś naprawdę śmieszny. Mógłbym cię umówić z dziewczyną o wiele atrakcyjniejszą niż ta spod 15B. Poważnie. Tylko daj mi znać.
Do: Nadine Wilcock ‹nadine.wilcock@thenyjournal.com›
Od: John Trent ‹john.trent@thenychronicle.com›
Temat: Max
No cóż, usiłowałem sprawdzić, czy nie uda mi się z powrotem wprowadzić do 15B. Nie udało się. Wygląda na to, że Max ma jakieś wielkie plany. Wydaje mi się, że nie będzie już zbyt długo wchodził w drogę Mel, jeżeli to cię pocieszy.
John
Do: Tony Salerno ‹szamka@fresche.com›
Od: Nadine Wilcock ‹nadine.wilcock@thenyjournal.com›
Temat: Mężczyźni
Dlaczego mężczyźni są tacy głupi? To znaczy, oczywiście, wykluczając ciebie?
Piszę do Johna Trenta – znajduję wśród moich licznych zajęć trochę czasu, żeby napisać do Johna Trenta poruszający i głęboko uczuciowy maił z pytaniem, czy nie może czegoś wymyślić. CZEGOKOLWIEK, co mógłby zrobić, żeby Mel mu wybaczyła, wyraźnie sugerując, że jeśli się jej oświadczy, ona bardzo prawdopodobnie powie „tak” – a co robi John? Co robi? Pisze maiła do tego głupiego Maksa Friedlandera i usiłuje namówić go, żeby pozwolił mu z powrotem wprowadzić się do mieszkania obok Mel. Czy on jest zupełnie GŁUPI? Co mam zrobić, żeby do faceta dotarło to, co mówię? Namalować jakiś cholerny transparent? Ludzie, co jest z wami NIE TAK???
Nadine
Do: Nadine Wilcock ‹nadine.wilcock@thenyjournal.com›
Od: Tony Salerno ‹szamka@fresche.com›
Temat: Mężczyźni
Nadine, kiedy wreszcie nauczysz się nie wtrącać w sprawy innych ludzi? Zostaw w spokoju Johna Trenta. Pozwól Mel samej rozwiązywać własne problemy. Ona nie potrzebuje twojej pomocy.