Оккамі (Occamy)
Класіфікацыя M. M.: ХХХХ
Оккамі водзяцца ў Індыі і на Далёкім Усходзе. Гэтыя пакрытыя пёрамі, двухногія і крылатыя істоты са змяяпадобным целам могуць дасягаць пятнаццаці футаў у даўжыню. Сілкуецца яны, як правіла, птушкамі і пацукамі, хоць вядомыя і выпадкі выкрадання малп. Оккамі могуць пошасць на надыходзячых да іх, напрыклад, калі абараняюць яйкі, шкарлупіна якіх складаецца з найчыстага і вельмі мяккага срэбра.
Пагрэбін (Pogrebin)
Класіфікацыя М. М.: ХХХ
Пагрэбін — рускі дэман, ледзь з фут вышынёй, валасатым целам, але гладкай серай непрапарцыйна вялізнай галавой. Пагрэбін, калі затоіцца, падобны на круглы глянцавы камень. Людзі прыцягваюць Пагрэбінаў, і тыя прытрымліваюцца за людзьмі па пятах, атрымоўваючы ад гэтага задавальненне, знаходзячыся ў іх ценю і імгненна заміраючы, ледзь толькі ўладальнік ценю азірнецца назад. Калі Пагрэбіну будзе дазволена пераследваць чалавека досыць доўга, чалавечую душу ахопіць пачуццё поўнай бескарыснасці, і яна ў канцы канцоў пагрузіцца ў стан апатыі і безнадзейнасці. Калі ахвяра спыняе хаду і апускаецца на калены, каб абплакаць бязмэтнасць усяго існага, падгрэбін успрыгівае на яе і спрабуе зжэрці. Тым не менш, Падгрэбіна лёгка адбіць прастой варажбой або Аглушаюшчым заклёнам. Эфектыўным лічыцца таксама ўдар нагой.
[Нататка Зорро]
Я спытаў аб падгрэбіне аднаго знаёмага чараўніка, і распаведзеная ім гісторыя апынулася вельмі цікаўнай. Усё пачалося на світанку дзевяностых, калі ў Расію ў якасці кансультанта па Бескарысных Феерверках быў запрошаны даволі вядомы Дзедалус Дыгл. Адразу жа па прыбыцці ён быў літаральна атакаваны цэлай ардой мясцовых магаў-фарцоўшчыкаў, якія на той момант раптам рашылі стаць чараўнікамі бізнэсмэнамі і заваліўшых яго просьбамі дапамагчы перавесці іх матэрыяльная маёмасць у замежную чароўную нерухомасць. Даведзены іх неназойлівасцю да ашалеласці Дзедалус Дзігл зрабіў наадварот — перавёў у мясцовую нерухомасць іх інтэлектуальную маёмасць, прычым вынік настолькі яго ўразіў, што ён адразу жа памчаўся зваротна і надоўга заціх. Тым не менш, скандал усё жа выліўся. Брытанскае міністэрства магіі афіцыйна заявіла, што Дзедалус Дзігл не парушыў ні аднаго з дзеючых на тэрыторыі Злучанага Каралеўства правіл і абмежаванняў, датычных рускіх дэманаў, і што гэтая наогул унутраная справа рускіх. І панаракала на звычайную ў такіх выпадках рускую эмацыйнасць. Акадэмікі з расійскага НІІ ЧАВО у прынцыпе пагадзіліся з ангельцамі, паколькі гэта было дэмакратычна і ў духу часу, і памкнуліся перадаручыць свежых дэманаў клопатам толькі што створанага на пазыку Міжнароднага Чароўнага Фонду Незалежнага Ўніверсальнага Інстытута Добраахвотнага Грамадства Садзейнічання Таленавітым Тварам, але тыя наадрэз адмовіліся, паколькі тут было ў наяўнасці практычна поўная адсутнасць і твараў, і талентаў. Сітуацыя канчаткова зайшла ў тупік, ды так там і засталася. Навапаказаных дэманаў найстрога папярэдзілі, каб тыя чапляліся толькі да замежнікаў, у адваротным жа выпадку парушальнікі паслужаць краевугольнымі камянямі, закладзенымі ў падставу будучых манументаў у гонар чаго небудзь будучыні.
Тым справа і скончылася.
У святле вышэйпададзенага становіцца зразумелым, чаму ў заходніх падручніках гаворыцца толькі аб падгрэбіне, і цалкам не згадваецца як нячыстая сіла спрадвечна рускага паходжання, так і найбагаты свет паскудзьдзя, абавязанай сваім існаваннем вялікаму мноству і іншых якія насяляюць дадзеную тэрыторыю вялікіх, але малалікіх народаў. Разам з тым знаходзіць тлумачэнне і загадкавы феномен адначасовага з'яўлення на тварах расійскіх чараўнікоў загадкавай усмешкі Джаконды пры адным толькі згадванні аб адкрыцці ангельскімі навукоўцамі чараўнікамі на тэрыторыі Расіі прынцыпова новага, раней невядомага чароўнай навуцы выгляду дэманаў.
[Нататка Зорро]
Парлок (Porlock)
Класіфікацыя М. М.: ХХ
Парлок — захавальнік канёў, насяляе ў Дарсеце (Англія) і ў паўднёвай Ірландыі. Пакрыты кудлатай поўсцю, на галаве мае густую грыву грубіянскіх валасоў і выключна доўгі нос. Ён перасоўваецца на двух нагах з раздвоенымі капытамі. Рукі маленькія і сканчаюцца чатырма кароткімі тоўстымі пальцамі. Цалкам сталыя парлокі дасягаюць двух футаў росту і сілкуюцца травой. Парлок сціплы і жыве для таго, каб абараняць канёў. Выявіць яго можна ў стайнях у саломе, згуслым у клубочак, або жа ён хаваецца ў сярэдзіне табуна, яки Парлок асцерагае. Людзям Парлокі не давяраюць і пры іх набліжэнні хаваюцца.