Жыгімонт.
Памерла ты, і я з табой забраны,
Журба — мая дзяржава, мой прастол,
Змрок на душы, як у асеннім лесе.
Чорная Панна.
Баль адшумеў, і ціша навакол.
Жыгімонт.
Каханая…
Чорная Панна.
У чорным небе дрэмле ясны месяц.
Жыгімонт.
Барба-а-а…
Чорная Панна.
Абліты цьмяным срэбрам лес і дол.
Жыгімонт.
Любая…
Чорная Панна.
I болей не чутно птушыных песень.
Жыгімонт.
Родная…
Чорная Панна.
Усімі зоркамі мяне цалуе ноч.
Жыгімонт.
Адзіная…
Чорная Панна.
Ласкавы ветрык лашчыць, лашчыць грудзі…
Жыгімонт.
Не пакідай мяне…
Чорная Панна.
I гладзіць цемра мне павейкі воч.
Жыгімонт.
Не пакідай…
Чорная Панна.
Я зведаю… чаго не зведаць людзям.
Жыгімонт.
Не пакідай…
Знікаюць у цемры.
Ад аўтара
Літоўская прыгажуня Барбара Радзівіл была каранавана як каралева Польшчы ў снежні 1550 года. Роўна праз паўгода, 8 мая 1551 года, яна памерла. Пахавана ў Віленскім саборы. З яе партрэта быў намаляваны абраз Маткі Боскай Вастрабрамскай — вечны помнік вялікаму Каханню…
1998