Adam Mickiewicz
Czaty
(Ballada ukraińska)
Z ogrodowej altany wojewoda zdyszany
Bieży w zamek z wściekłością i trwogą.
Odchyliwszy zasłony, spojrzał w łoże swej żony,
Pojrzał[1], zadrżał, nie znalazł nikogo.
Wzrok opuścił ku ziemi i rękami drżącemi
Siwe wąsy pokręca i duma.
Wzrok od łoża odwrócił, w tył wyloty[2]zarzucił
I zawołał kozaka Nauma.
«Hej, kozaku, ty chamie, czemu w sadzie przy bramie
Nie ma nocą ni psa, ni pachołka?
Weź mi torbę borsuczą[3]i jańczarkę[4]hajduczą,[5]
I mą strzelbę gwintówkę[6] zdejm z kołka».
Wzięli bronie, wypadli, do ogrodu się wkradli,
Kędy szpaler[7] altanę obrasta.
Na darniowym[8]siedzeniu coś bieleje się w cieniu:
To siedziała w bieliźnie[9] niewiasta.
Jedną ręką swe oczy kryła w puklach warkoczy
I pierś kryła pod rąbek bielizny;
Drugą ręką od łona odpychała ramiona
Klęczącego u kolan mężczyzny.
Ten, ściskając kolana, mówił do niej: «Kochana!
Więc już wszystko, jam wszystko utracił!
Nawet twoje westchnienia, nawet ręki ściśnienia
Wojewoda już z góry zapłacił.
Ja, choć z takim zapałem, tyle lat cię kochałem,
Będę kochał i jęczał daleki;
On nie kochał, nie jęczał, tylko trzosem[10]zabrzęczał,
Tyś mu wszystko przedała[11] na wieki.
вернуться
pojrzał — dziś: spojrzał.
вернуться
wylot (daw.) — rękaw kontusza (staropolskiego wierzchniego stroju męskiego) rozcięty po wewnętrznej stronie.
вернуться
torba borsucza — torba myśliwska wykonana ze skóry np. borsuka.
вернуться
jańczarka — strzelba o długiej lufie i krótkiej zakrzywionej kolbie używana przez janczarów (żołnierzy dawnej piechoty tureckiej).
вернуться
hajduk — na dworach magnackich nazywano tak służących, lokai ubranych w strój węgierski.
вернуться
strzelba gwintówka — strzelba z lufą gwintowaną wewnątrz, co nadaje pociskowi ruch wirowy, zapewniając mu stabilniejszy lot i lepszą celność.
вернуться
szpaler — rząd drzew lub krzewów, odpowiednio ciętych, tworzących aleję ogrodową.
вернуться
darń — gęsty splot roślin na powierzchni ziemi lub na wodzie.
вернуться
bielizna (daw.) — biała suknia (zwykle zakładana na noc do snu lub pod wierzchnie, barwne i ozdobne szaty).
вернуться
trzos — w dawnej Polsce pas z kieszeniami na pieniądze.