En moet ik de Aarde hiermee opschepen? Kun je je het voorstellen? Duizend Beschermheren die vinden dat hun kleinkinderen meer ruimte nodig hebben? Jullie achttien miljard vlaklanders zitten al te dicht bij de kritieke grens; jullie kunnen de middelen niet missen die anders worden verkwist in een oorlog. En bovendien hebben we boom-des-levens eigenlijk helemaal niet nodig. Garner, wanneer ben jij geboren? Negentienveertig of daaromtrent?’
‘Negenendertig.’
‘De geriatrie wordt zó snel zó goed dat mijn kinderen wel duizend jaar zouden kunnen leven. We krijgen ook zonder boom-des-levens wel een lang leven, zonder iets op te offeren.
Bekijk de zaak nou es vanuit het standpunt van Phssthpok,’ ging het Brennan-monster verder. ‘Wij zijn een mutatie. We hebben het zonnestelsel gekoloniseerd en hebben zelfs een paar interstellaire kolonies op poten gezet. We moeten de wortel weigeren, we zullen hem ook weigeren, en zelfs als hij ons wordt opgedrongen, zijn de gemuteerde Beschermheren die dan ontstaan niet typisch. Phssthpok dacht op lange termijn. Wij zijn geen Paks, de Paks hebben niets aan ons, en het is mogelijk dat we op een dag bij de zonnen in de Kern komen. De Paks vallen ons meteen als ze ons zien aan, en wij vechten terug.’ Hij haalde zijn schouders op. ‘En we winnen ook. De Paks zijn niet in staat tot het vormen van een doeltreffende eenheid. Wij wel. En wij hebben tegen die tijd een betere technologie dan zij.’
‘O ja?’
‘Ik heb het je al gezegd: ze kunnen hun technologie niet vasthouden. Alles wat niet meteen kan worden gebruikt, gaat verloren, tenzij iemand het in de Bibliotheek boekt. Militaire kennis wordt nooit geboekt, dat is een diep, duister geheim van de families. En de enigen die de Bibliotheek gebruiken zijn kinderloze Beschermheren. Daar zijn er niet veel van, en ze zijn niet bijzonder gemotiveerd.’
‘Had je niet kunnen proberen met hem te praten?’
‘Garner, je begrijpt niet wat ik net heb gezegd. Hij zou me hebben vermoord, meteen nadat hij erachter kwam hoe de zaak lag. Hij was erop geoefend om tegen Beschermheren te vechten; ik zou geen kans hebben gehad. Dan zou hij hebben geprobeerd het menselijke ras uit te roeien. Voor hem zouden wij veel erger zijn geweest dan vijandige wezens van een andere planeet. Wij zijn een geperverteerde uitgave van de Paks zelf!’
‘Maar dat was hem toch niet gelukt. Hij was helemaal in zijn eentje.’
‘Ik heb al een stuk of zes dingen bedacht die hij had kunnen doen. Geen van alle zouden ze honderd procent zeker zijn geslaagd, maar ik kon het niet riskeren.’
‘Noem er eens een.’
‘Hij had boom-des-levens in het hele Nationale Park van Kongo kunnen planten. De Beschermheren van de apen en chimpansees organiseren.’
‘Hij zat hier vast.’
‘Hij had jullie schip kunnen kapen. Hij had jullie dat domme seinpistool even snel afgepakt als ik. Heren, mag ik u erop wijzen dat het bijna zonsondergang is? Ik denk dat we de kraterwand maar beter niet in het duister kunnen naderen.’
Luke zette de motor aan.
‘Dit is Martin Shaeffer op Ceres, met een bericht voor Nick Sohl aan boord van de U Thant. Nick, ik weet niet hoe het met die jachtpartij van je gaat, maar Phobos bericht dat je veilig bij de Olympus Basis bent geland en dat ze nu het spoor van je stofboot volgen. Je zult dit bij terugkeer wel op de band aantreffen.
We hebben de Blauwe Os naar je toegestuurd, we dachten dat je het computercomplex nodig zou kunnen hebben om te vertalen. Eisaku Ikeda is gezagvoerder. De Os zou een dag na de VN-vloot de basis moeten bereiken.
Einer Nilsson is dood. We hebben het sectierapport zo klaar. We hebben brandstofschepen en technische apparatuur naar een rendez-vous punt met het schip van de Buitenstaander gestuurd. Twee eenmansschepen vallen al met hem mee, en het schip van de Buitenstaander heeft zelf een beproefde sleeplijn. Misschien kunnen we het zo regelen dat de eenmansschepen gaan slepen. Maar het gaat allemaal wel lastig en tijdrovend worden. Misschien duurt het wel een paar jaar voor we het in de Gordel hebben.
Nick, als de Os arriveert, wees dan een beetje voorzichtig met Tina Jordan. Rammel haar emoties niet door elkaar. Ze heeft een behoorlijke klap gehad. Ik denk dat ze zich schuldig acht voor wat er met Einar is gebeurd.
Herhaling…
Luke sloot de stofboot af toen het al vrijwel duister was. Hij zei: ‘Je zult in de boot moeten wachten, Brennan. Nick kan ons niet allebei dragen.’
‘Ik rol wel,’ zei het Brennan-monster.
Nick legde de afstand tussen de aanlegplaats van de boot en het schip, langs de rand van de krater, in ongepaste haast af. ‘Kalm aan,’ klaagde Luke. ‘Je kunt in dit licht niet draven. Straks val je nog, en dan barsten onze helmen.’
‘Hij is eerder bij het schip dan wij,’ zei Nick kribbig.
Brennan nam de kortste route, door het zand van de krater.
‘Ga wat langzamer lopen. Je kunt hem toch niet verslaan, en hij kan de ladder niet op.’
‘Misschien heeft hij wel een manier bedacht. Als dat zo is… ach wat, verdomme…’ Nick vertraagde zijn pas. Brennan was tegen de heuvel op gerold tot onderaan de ladder van de U Thant. Hij lag daar als een transparante worst op ze te wachten.
‘Nick? Vertrouw je hem?’
Het duurde een seconde voor Nick antwoordde, ik denk wel dat zijn verhaal klopt. Dat hij een man uit de Gordel is, een mijnwerker. Of een ex-mijnwerker.’
‘Hij zei “Verdomme” toen hij vloekte, niet “Bij Finagle”.’
‘Ik zeg ook wel es verdomme. En hij herkende me. Nee, ik zal je zeggen waardoor ik werkelijk overtuigd ben geraakt. Hij informeerde niet naar zijn vrouw, omdat ze voor zichzelf kan zorgen. Hij informeerde naar zijn lading. Het is een man uit de Gordel.’
‘Dus we accepteren zijn verhaal. Antropologie en wat er verder nog bij komt. Wauw.’
‘Zijn verhaal, ja. Luke, ik breng eerst jou naar boven, dan kom ik terug om Brennan te halen. Maar ik kom hem pas halen als jij met Ceres aan het praten bent. Ik wil dit allemaal vastgelegd hebben voor ik hem toelaat in het schip. Ik vraag me nog steeds af wat zijn motieven zijn.’
‘Aha.’
‘Hij zei het zelf. Motieven worden anders als je een Beschermheer wordt.’
Garner verbrak de verbinding al toen Brennan uit zijn ballon kroop. Brennan zei niets over het oponthoud. Hij zei: ‘Als jullie je zorgen maken over plaatsruimte, ik kan wel zonder een versnel-lingsbank. Ik kan zelfs buiten de romp blijven, in een vrachtnet, als jullie me tenminste een radioverbinding geven. Als mijn in elkaar geflanste luchtververser het begeeft zal ik snel naar binnen moeten.’
‘Dat is niet nodig. Het zal wel krap worden, maar zo krap nou ook weer niet,’ zei Nick. Hij wrong zich langs Brennan heen, in zijn hart gruwend toen hij de droge, leerachtige huid voelde, en liet zich in de stuurstoel zakken. ‘We schijnen een bericht op de band te hebben staan.’
Ze luisterden zwijgend naar de stem van Lit Shaeffer.
‘Jammer van Nilsson,’ zei Brennan toen het bericht ten einde was. ‘Er was niet veel kans dat ze ’m genoeg wortels zouden geven, ook al was hij te oud.’
Niemand reageerde.
‘Shaeffer heeft gelijk, weten jullie dat wel? Als je het op die manier doet, kost ’t je een paar jaar om Phssthkpoks schip naar huis te slepen.’
‘Heb jij dan een beter idee?’
‘Natuurlijk heb ik een beter idee, Nick, idioot dat je bent. Ik kan dat schip zelf naar huis vliegen.’