Het stemde hem somber. Hij wist wat die pijn betekende. Telkens als hij het niet meer wist, als hij het gevoel had steeds verder van de oplossing weg te drijven, dansten de duiveltjes en speelden hun satanisch spel met zijn overigens trouwe onderdanen.
Hij schudde zuchtend zijn hoofd. Het ging niet goed. De dood van de tanige pensionhoudster had hem volkomen verrast. De moord op Mien van Leeuwen paste niet in het patroon, in het beeld dat hij zich omtrent de moord op Jean-Paul Stappert en Erik Baveling had gevormd.
De wijze waarop de vrouw om het leven was gebracht, toonde overeenkomsten met de dood van de beide jongens. Maar als ze daarbij betrokken was… hoe? Waarom wenste de moordenaar ook haar dood… vijf dagen later? Ging haar relatie tot de beide jongens verder dan die van… pensionhoudster? Waaruit zou zo'n verdergaande relatie dan kunnen bestaan?
Hoe hij ook peinsde, hij kon het antwoord op die vragen niet vinden. En de duiveltjes dansten lustig verder. Hij boog zich voorover, schoof zijn broekspijpen tot op zijn knieën en wreef met beide handen krachtig over zijn kuiten. Het bracht een kleine verlichting.
Vledder keek bezorgd op hem neer.
'Moeie voeten?' vroeg hij angstig.
De Cock knikte instemmend.
'Ik ben er weleens mee naar mijn dokter geweest,' sprak hij traag.
'Volgens hem is het psychisch. Hij zegt dat er helemaal geen duiveltjes met naalden bestaan. Volgens Jan Veldstra is het verbeelding.'
Vledder keek hem niet begrijpend aan.
'Wie is Jan Veldstra?'
'Mijn huisarts… volgens hem is alles verbeelding.'
Vledder trok een bedenkelijk gezicht.
'En wat zegt hij als iemand is gestorven?'
De Cock gniffelde.
'De patiënt verbeeldt zich dat hij dood is.'
Ineens brak bij hem een blijde lach door. Het was een reactie op zijn eigen dwaze grap. Het leek alsof plotseling alle pijn uit zijn voeten en kuiten wegtrok. Opmerkelijk kwiek tilde hij zijn benen van zijn bureau en begon door de recherchekamer te stappen. Hij wist dat bij de cadans van zijn tred zijn gedachten zich gemakkelijker lieten ordenen.
Het was zaak, besefte hij, om alles eens duidelijk op een rijtje te zetten. Welke rol speelden bijvoorbeeld de muziekpedagoog Alex Waardenburg en zijn muzikale zoon Kiliaan? Waren zij betrokken bij de moord op de beide jongens of hadden ze er totaal niets mee te maken? Waarom verdween Ramón? Waarom deed vader Baveling, gesteund door advocaat Van Mechelen, alles om hem uit het onderzoek naar de moorden te drukken? Was het angst… angst voor de schuld van zijn zoon?
Welk aandeel hadden Jaap van Santen en Jan Rouweier? Handelden zij op eigen initiatief of werden zij gebruikt… misbruikt door de onmiskenbaar louche impresario Willy Haareveld?
Waren zij de enige spelers in dit sinistere spel van de dood? Of waren er nog anderen… anderen die hij niet kende. Het onpeilbare risico waarmee iedere rechercheur rekening diende te houden? En bovenal… wat was het motief? Waarom moesten die twee jongens voor eeuwig zwijgen en werd hun tanige pensionhoudster vermoord?
Hij beende nog een tijdje onverstoord door. Waren dat de enige vragen? En als hij de antwoorden had… kende hij dan ook de oplossing? Vormden de pensionhoudster met de beide jongens een soort trio… een drieëenheid en werden ze daarom vermoord… of had elke moord op zich een motief?
Hij keek wat verstrooid naar adjudant Sietze de Jong, die de recherchekamer binnenstapte en Vledder een telexbericht in zijn handen duwde. Nieuwsgierig stapte De Cock naderbij.
'Wat bijzonders?'
Vledder keek van het formulier op.
'Jaap van Santen is gearresteerd.'
'Waar?'
Vledder slikte.
'In Antwerpen… met drie kilo heroïne.'
15
Vledder schoof zijn schrijfmachine opzij.
'Zal ik naar Antwerpen gaan?'
'Om wat te doen?'
Vledder zwaaide enthousiast.
'Jaap van Santen verhoren. Ik zou samen kunnen gaan met iemand van de narcotica-brigade.'
De Cock trok een bedenkelijk gezicht.
'Als de Officier van Justitie toestemming wil geven. Wat hebben we tegen Jaap van Santen… vernieling van wat beddegoed. En of dat in de ogen van mr. Schaaps een reis naar Antwerpen rechtvaardigt?'
Vledder leunde iets naar voren.
'Ik heb bij de narcotica-brigade geïnformeerd. Volgens de chef Evert Jagerman hadden ze Jaap van Santen al maanden in de peiling. Een groot gedeelte van de heroïne en cocaïne die in het Gooi en omgeving wordt geconsumeerd, schijnt door hem ons land te worden binnengesmokkeld.'
'Hoe kwam de arrestatie tot stand?'
Vledder glimlachte.
'Ze hadden op het hoofdbureau van politie een tip ontvangen, dat Jaap van Santen per auto naar Antwerpen was vertrokken om daar aan boord van een schip een partij heroïne in ontvangst tenemen. De auto werd omschreven, compleet met kenteken, kleur, merk en bouwjaar. Het bleek een in Utrecht gestolen wagen. Evert Jagerman seinde de politie in Antwerpen in. Toen Jaap van Santen in de haven van boord stapte, stonden er een paar rechercheurs bij de loopplank.'
De Cock grijnsde.
'Zo gaat dat.' Hij keek op. 'Wist Evert Jagerman iets van onze interesse?'
'Hij wist uiteraard dat wij een paar moorden op ons nek hadden en dat wij de opsporing van de verblijfplaats van Jaap van Santen en Jan Rouweler hadden verzocht. Daarom stuurde hij ons een telex van die arrestatie in Antwerpen.'
De Cock knikte begrijpend.
'Kende Evert Jagerman een relatie tussen Jaap van Santen en Erik Baveling… mogelijk in combinatie met Jean-Paul Stappert?'
Vledder schudde zijn hoofd.
'Ik heb de namen van die twee jongens wel genoemd. De heer Jagerman kende ze alleen als gebruikers. Meer niet. De pensionhoudster Mien van Leeuwen was hem totaal onbekend. Haar naam was met betrekking tot handel of gebruik van narcotica nooit gevallen.'
De Cock plukte aan zijn onderlip.
'Wie zorgde voor de distributie?'
Vledder keek hem wat lodderig aan.
'Welke distributie?'
'De distributie… de verkoop en verspreiding van de heroïne en cocaïne die door Jaap van Santen ons land werden binnengebracht?'
'Dat heb ik de heer Jagerman niet gevraagd.'
De Cock grinnikte.
'Dat zou ik maar doen. En ik denk, dat ik het antwoord al ken.'
Vledder keek hem,een tijdje peinzend aan.
Plotseling verhelderde zijn blik.
'Willy… Willy Haareveld… de impresario… een man die in het Gooi woont en relaties heeft met managers, producers en artiesten.' Er klonk jubel in zijn stem.
'Natuurlijk… het is duidelijk als wat.'
De Cock lachte om het enthousiasme.
'En wat denk je van de tipgever?'
Vledders heldere blik versomberde.
'De… eh, de man, die de narcotica-brigade tipte?'
'Precies.'
De jonge rechercheur weifelde.
'Willy Haareveld?' opperde hij onzeker.
De Cock knikte.
'Het zou mij niets verbazen. De tipgever van Evert Jagerman bleek uitermate goed geïnformeerd. Denk maar eens aan de juiste plaats van aflevering in Antwerpen en de nauwkeurige omschrijving van de auto, compleet met kenteken. Er zullen in de omgeving van Jaap van Santen maar weinig mensen zijn die zo volledig op de hoogte waren.'
Vledder schudde vertwijfeld zijn hoofd.
'Maar waarom… waarom zou Willy Haareveld zijn eigen aanvoerlijnen vernietigen?'
De Cock zwaaide afwerend.
'Het gaat niet om het vernietigen van aanvoerlijnen… die zijn wel weer op te bouwen… het gaat om het vernietigen van Jaap van Santen.' Hij zweeg even en ademde diep. 'Ik denk dat na onze onfortuinlijke inval in de woning van Jaap van Santen in Utrecht, onze vriend Jan Rouweler, die jou zo onaardig over de glazen tafel zwiepte, onmiddellijk contact heeft gezocht met Willy Haareveld. De impresario zal daaruit zijn conclusies hebben getrokken. De intense belangstelling die wij voor Jaap van Santen aan den dag legden, zal hem geen prettig gevoel hebben bezorgd.'