‘O.’ Ze ging in de door Whitbread ontruimde stoel zitten. Rod liet zijn eigen commandostoel ronddraaien, zodat hij recht tegenover haar kwam te zitten en voor de zoveelste keer wenste hij dat iemand eens een vrije val-kostuum voor meisjes zou ontwerpen dat niet zoveel van hun benen bedekte, of dat korte broeken weer in de mode zouden komen. Momenteel werden de rokken op Sparta tot op de kuilen gedragen en in de buitengewesten volgde men de stijl van de Hoofdplaneet na. Om aan boord van ruimteschepen te dragen hadden de ontwerpers van die pantalonachtige dingen bedacht die weliswaar geriefelijk waren, maar erg slobberig…
‘Wanneer bereiken we Nieuw-Schotland?’ vroeg ze ‘Hangt ervan af hoe lang we op Bright blijven Sinclair wil wal werkzaamheden aan de buitenkant verrichten, terwijl we toch op de grond zijn.’ Hij haalde zijn zakcomputer te voorschijn en schreef snel enkele getallen neer met de daaraan bevestigde schrijfstift. ‘Eens even kijken, we zijn nog ongeveer anderhalf miljard kilometer van Nieuw-Schotland verwijderd, dat betekent, uh, laten we zeggen honderd uur tot aan het punt waarop we het schip omdraaien. Ongeveer tweehonderd uur reistijd, plus de tijd die we op Brigit doorbrengen. En de tijd die we ervoor nodig hebben om Brigit te bereiken, natuurlijk. Dat is niet zo ver, maar ongeveer twintig uur hier vandaan.’
‘Dus het zal nog minstens een paar weken duren,’ zei ze. ‘Ik had gedacht dat we, als we eenmaal hier waren —’ Lachend viel ze zichzelf in de rede. ‘Het is eigenlijk zo dwaas. Waarom kunnen jullie niet iets uitvinden waardoor je in het rond kunt Springen in de interplanetaire ruimte? Het is ergens belachelijk, we hebben in minder dan geen tijd vijf lichtjaren afgelegd en nu hebben we er nog weken voor nodig om Nieuw-Schotland te bereiken.’
‘Heeft u nu al genoeg van ons? Maar het is zelfs nog erger dan u denkt. Het kost ons slechts een onbeduidend deel van onze waterstof om een Sprong te maken — Nou ja, zo onbeduidend is het nu ook weer niet, maar vergeleken bij de hoeveelheid die we ervoor nodig hebben om Nieuw-Schotland te bereiken is het niet veel. Ik heb niet voldoende brandstof aan boord om daar rechtstreeks heen te gaan, tenminste niet als ik er minder dan een jaar over wil doen, maar we hebben meer dan genoeg om een Sprong te maken. Alles wat we daarvoor nodig hebben, is voldoende energie om in de hyperruimte terecht te komen.’ Sally nam een kop koffie aan van de steward. Ze begon al aan het drinken van marinekoffie te wennen, die overigens met niets in de hele Melkweg te vergelijken viel. ‘Dus we moeten ons er maar in schikken,’ zei ze.
‘Ik vrees van wel. Ik heb reizen meegemaakt waarbij het sneller was naar een ander Alderson-punt over te steken, een Sprong te maken naar een ander zonnestelsel, dat stelsel over te steken en weer een volgende Sprong te maken, enzovoort, net zolang totdat je op een ander punt in het oorspronkelijke stelsel uitkwam — en met dat alles was dat dan nog altijd sneller dan als je gewoon het oorspronkelijke systeem in de normale ruimte overgestoken had. Maar deze keer gaat dat niet; de geometrie leent er zich niet voor.’
‘Jammer,’ zei ze lachend. ‘Dan zouden we voor dezelfde prijs meer van de kosmos te zien krijgen.’ Ze zei niet dat ze zich verveelde, maar Rod meende dat dit wel het geval was, en hij kon er weinig aan doen om daar verandering in te brengen. Hij kon niet veel tijd aan haar besteden en er was weinig bezienswaardigs te zien.
‘ATTENTIE IEDEREEN. MAAKT U GEREED VOOR VRIJE VAL.’ Ze had nog maar net de tijd om zich in te gespen voordat de aandrijving uitgeschakeld werd.
Hoofdmarconist Lud Shattuck tuurde door zijn vizier, terwijl zijn knokige vingers aan de stelschroef draaiden om zo een uiterst nauwkeurige afstelling te bereiken, die voor die onbeholpen aanhangsels ongelofelijk fijn genoemd mocht worden. Buiten aan de romp van de MacArthur bewoog zich zoekend een aldus door Shattuck geleide telescoop, totdat hij een heel klein lichtpuntje vond. De telescoop bewoog zich nog wat meer, totdat het stipje volmaakt gecentreerd was. Shattuck knorde tevreden en haalde een schakelaar over. Een hoofdantenne schoof naar buiten in het verlengde van de telescoop, terwijl de scheepscomputer uitrekende waar dat lichtpuntje zich bevinden zou wanneer het radiobericht daar aankwam. Een op een band vastgelegd bericht kwam van een draaiende spoel afgelopen, terwijl in het achterschip de motoren van de MacArthur een fusie tussen waterstof en helium tot stand brachten. Er flitste een straal energie uit de antenne, energie die gemoduleerd werd door dat dunne aflopende bandje in Shattucks hokje en die weggolfde in de richting van Nieuw-Schotland. Rod zat in zijn eentje in zijn kajuit te dineren toen het antwoord opgevangen werd. De dienstdoende marconist wierp één blik op de aanhef, en riep toen meteen om hoofdmarconist Shattuck. Vier minuten later klopte cadet Whitbread bij zijn kapitein aan de deur.
‘Ja!’ antwoordde Rod geïrriteerd.
‘Een radiobericht van vlootadmiraal Cranston, meneer.’
Geërgerd keek Rod op. Het was niet zijn bedoeling geweest alleen te eten, maar de officieren hadden Sally Fowler uitgenodigd in hun kantine te komen dineren — het was per slot van rekening hun beurt — en als Blaine zichzelf uitgenodigd had om met zijn officieren te dineren, zou de heer Bury ook gekomen zijn. En nu werd zelfs dit miserabele diner onderbroken. ‘Kan het niet wachten?’
‘Het is prioriteit oc, meneer.’
‘Een spoedbericht voor óns? oc? Met een ruk stond Blaine op, zijn schotel imitatievlees vergetend. ‘Lees maar voor, meneer Whitbread.’
‘Jawel, meneer. AAN MACARTHUR VAN HK KEIZ VLOOT NIEUW SCHOT. OC OC 8175—’
‘De verificatiecode kunt u wel overslaan, Cadet. Ik neem aan dat u die al gecontroleerd heeft.’
‘Jawel, meneer. Uh, maar goed, meneer, datum en code dus…
AANVANG BERICHT VERVOLG ZO SNEL MOGELIJK HERHAAL ZO SNEL MOGELIJK UW WEG NAAR BRIGIT VOOR INNEMEN NIEUWE BRANDSTOF MET PRIORITEIT DUBBEL A EEN STOP BRANDSTOF DIENT IN KORTST MOGELIJKE TIJD INGENOMEN TE WORDEN STOP ALINEAMACARTHUR WORDT OPGEDRAGEN ZICH VERVOLGENS NAAR —
uh, dan volgen er een stel coördinaten in het Nieuw-Calstelsel, meneer —
OF WILLEKEURIGE ANDERE VECTOR UW KEUZE TE BEGEVEN TENEINDE MYSTERIEUS VOORWERP TE ONDERSCHEPPEN EN ONDERZOEKEN DAT TIIANS NIEUW-CALEDONIË-STELSEL BINNENKOMT VANUIT NORMALE RUIMTE STOP VOORWERP BEWEEGT ZICH LANGS GALACTISCHE VECTOR —
uh, dan komt er een koers vanuit de algemene richting van de Kolenzak, meneer —
MET EEN SNELHEID VAN CIRCA ZEVEN PROCENT LICHTSNELHEID STOP VOORWERP DECELEREERT SNEL STOP VOLGENS ASTRONOMEN KEIZERLIJKE UNIVERSITEIT IS SPECTRUM INDRINGEJR ZELFDE ALS SPECTRUM ZON NIEUW-CAL MAAR BLAUW VERSCHOVEN STOP VOOR DE HAND LIGGENDE CONCLUSIE DAT INDRINGER AANGEDREVEN WORDT DOOR LICHT-ZEIL STOP ALINEA
ASTRONOMEN KEIZERLIJKE UNIVERSITEIT OVERTUIGD DAT VOORWERP CECONSTRUEERD DOOR INTELLIGENTE WEZENS STOP VOOR UW INFORMATIE GEEN MENSELIJKE KOLONIES BEKEND OP SCHIJNBAAR PUNT VAN OORSPRONG INDRINGER STOP ALINEA
KRUISER LERMONTOV UITGEZONDEN TER ASSISTENTIE MAAR KAN NIET EERDER LANGSZIJ INDRINGER ZIJN DAN EENENZEVENTIG UUR NA VROEGSTE TIJDSTIP WAAROP MACARTHUR LANGSZIJ VOORWERP STOP VOORZICHTIGHEID GEBODEN STOP U DIENT INDRINGER ALS VIJANDIG TE BESCHOUWEN TOTDAT OVERTUIGD VAN TEGENDEEL STOP HOEWEL UW OPDRACHT LUIDT VOORZICHTIGHEID IN ACHT TE NEMEN MOGEN VIJANDELIJKHEDEN NIET DOOR U GEOPEND WORDEN HERHAAL VIJANDELIJKHEDEN NIET DOOR U GEOPEND WORDEN STOP
SPATIE SPATIE ER OP AF CZILLER STOP WOU DAT IK DAAR WAS STOP SUCCES STOP CRANSTON SPATIE EINDE BERICHT VERIFICATIE — uh, dat is alles, meneer.’ Whitbread was buiten adem.
‘Zo, dat is alles, ja. Nou, dat is nogal wat, meneer Whitbread.’ Blaine raakte de schakelaar van de intercom aan. ‘Officierskantine.’