Zijn zuster gluurde naar de deur. ‘Wat is daarmee?’
‘Vader schijnt een hekel aan ze te hebben. Toen ik afscheid van hem nam vroeg hij zich af hoe hun hoofden het op de muur zouden doen, naast dat van heer Stark.’ Hij boog zich over de tafel heen naar voren.
‘Weet je zeker dat ze loyaal zijn? Vertrouw je ze?’
‘Ik vertrouw niemand,’ snauwde Cersei. ‘Ik heb ze nodig. Denkt vader dat ze vals spel spelen?’
‘Hij verdenkt ze ervan.’
‘Waarom? Wat weet hij?’
Tyrion haalde zijn schouders op. ‘Hij weet dat het korte bewind van je zoon tot nog toe één aaneenschakeling van dwaasheden en rampen is. Dat laat vermoeden dat iemand Joffry heel slechte adviezen geeft.’
Cersei keek hem onderzoekend aan. ‘Het heeft Joff niet aan goede raad ontbroken. Hij is altijd al eigenzinnig geweest. Nu hij koning is denkt hij dat hij kan doen wat hem goeddunkt, niet wat hem gevraagd wordt.’
‘Kronen doen vreemde dingen met de hoofden waar ze op rusten,’ beaamde Tyrion. ‘Die zaak met Eddard Stark… het werk van Joffry?’
De koningin trok een gezicht. ‘Hij had instructies gekregen om Stark genade te schenken, om hem toe te staan het zwart aan te nemen. De man zou voorgoed uitgeschakeld zijn geweest en wij hadden allicht vrede kunnen sluiten met zijn zoon, maar Joff mat zich het recht aan de meute een beter schouwspel voor te schotelen. Wat moest ik doen? Hij eiste heer Eddards hoofd ten overstaan van de halve stad. En zonder dat ik ook maar een woord had gezegd, maakten Janos Slink en ser Ilyn de man onbekommerd een kopje kleiner!’ Haar hand balde zich tot een vuist. ‘De Hoge Septon beweert dat we de Sept van Baelor met bloed ontwijd hebben nadat we hem eerst hadden voorgelogen over onze bedoelingen.’
‘Daar zit iets in, dunkt me,’ zei Tyrion. ‘Dus die heer Slink, die deed daaraan mee? Wiens lumineuze idee was het eigenlijk om hem Harrenhal te geven en hem tot raadslid te benoemen?’
‘Dat heeft Pinkje geregeld. We hadden Slinks goudmantels nodig. Eddard Stark had samengezworen met Renling en heer Stannis een brief gestuurd waarin hij hem de troon aanbod. We hadden alles kunnen verliezen. Het scheelde toch al niet veel. Als Sansa niet naar me toe was gekomen en me van al haar vaders plannen op de hoogte had gesteld…’
Dat verraste Tyrion. ‘Waarachtig? Zijn eigen dochter?’ Sansa had altijd zo’n lief kind geleken, teerhartig en hoffelijk.’
‘Het kind liep te soppen van verliefdheid. Ze had alles voor Joffry over, tot hij haar vaders hoofd afhakte en dat genade noemde. Toen was het afgelopen.’
‘Zijn Genade heeft een uniek talent om zijn onderdanen voor zich in te nemen,’ zei Tyrion met een scheef lachje. ‘Was Joffry ook degene die ser Barristan Selmy uit de Koningsgarde liet zetten?’
Cersei zuchtte. ‘Joff wilde iemand de schuld van Roberts dood geven. Varys stelde ser Barristan voor. Waarom niet? Dan zou Jaime het bevel over de Koningsgarde en een zetel in de kleine raad krijgen, en Joff kon zijn hond een bot toewerpen. Hij is erg op Sandor Clegane gesteld. We waren bereid Selmy wat landerijen en een woontoren aan te bieden, meer dan die nutteloze ouwe dwaas verdiende.’
‘Ik heb gehoord dat die nutteloze ouwe dwaas twee van Slinks goudmantels heeft gedood toen ze hem bij de Modderpoort probeerden te grijpen.’
Zijn zuster keek heel ongelukkig. ‘Janos had meer mannen moeten sturen. Hij is minder competent dan wenselijk is.’
‘Ser Barristan was het hoofd van Robert Baratheons Koningsgarde,’ bracht Tyrion haar venijnig in herinnering. ‘Hij en Jaime zijn de enige overlevenden van Aerys Targaryens zevental. De gewone man spreekt over hem zoals over Serwyn van het Spiegelschild en prins Aemon de Drakenridder. Wat denk jij dat er door ze heen zal gaan als ze Barristan de Boude zij aan zij met Robb Stark of Stannis Baratheon zien rijden?’
Cersei keek de andere kant op. ‘Daar had ik niet bij stilgestaan.’
‘Vader wel,’ zei Tyrion. ‘Daarom heeft hij me gestuurd. Om een eind te maken aan dat soort dwaasheden en je zoon in het gareel te brengen.’
‘Jij zult Joff niet beter in bedwang kunnen houden dan ik.’
‘Misschien wel.’
‘Waarom?’
‘Hij weet dat jij hem nooit te na zult komen.’
Cersei’s blik vernauwde zich. ‘Als jij denkt dat ik ooit zal toelaten dat je mijn zoon iets aandoet, dan loop je te ijlen.’
Tyrion zuchtte. Zoals zo vaak had ze het weer eens niet helemaal door. ‘Joffry is bij mij net zo veilig als bij jou,’ verzekerde hij haar, ‘maar zolang de jongen zich bedreigd voelt zal hij eerder geneigd zijn te luisteren.’ Hij nam haar hand. ‘Ik ben echt je broer. Jij hebt me nodig, of je dat wilt toegeven of niet. Je zoon heeft me nodig, als hij die lelijke ijzeren stoel hoopt te houden.’
Zijn zuster leek geschokt dat hij haar zomaar aanraakte. ‘Je bent altijd sluw geweest.’
‘Op mijn eigen kleine wijze.’ Hij grijnsde.
‘Het is allicht het proberen waard… maar vergis je niet, Tyrion. Als ik je accepteer zul je in naam de Hand des Konings zijn, maar in werkelijkheid mijn Hand. Je zult al je plannen en bedoelingen aan mij kenbaar maken voordat je iets onderneemt, en je zult niets doen zonder mijn instemming. Begrepen?’
‘Jawel.’
‘Stem je daarmee in?’
‘Zeker,’ loog hij. ‘Ik ben de jouwe, zuster.’ Zolang het nodig is. ‘Zo. Nu we één van zin zijn horen we geen geheimen meer voor elkaar te hebben. Je zegt dat Joffry heer Eddard heeft laten doden, dat Varys ser Barristan uit de garde heeft gezet en Pinkje ons met heer Slink heeft opgezadeld. Wie heeft Jon Arryn vermoord?’
Cersei trok met een ruk haar hand weg. ‘Hoe moet ik dat weten?’
‘De treurende weduwe in het Adelaarsnest schijnt te denken dat ik het was. Hoe komt ze op die gedachte, vraag ik me af?’
‘Ik zou het echt niet weten. Die dwaas van een Eddard Stark heeft mij van hetzelfde beschuldigd. Hij liet doorschemeren dat heer Arryn vermoedde, of… nou ja, geloofde…’
‘… dat jij met onze lieve Jaime neukte?’
Ze sloeg hem.
‘Denk je dat ik net zo blind ben als vader?’ Tyrion wreef over zijn wang. ‘Het maakt mij niet uit met wie je naar bed gaat… al is het eigenlijk niet helemaal eerlijk dat je je benen wel voor de ene en niet voor de andere broer spreidt.’
Ze sloeg hem.
‘Kalm aan, Cersei, ik maak alleen maar een grapje. Eerlijk gezegd heb ik liever een lekkere hoer. Ik heb nooit begrepen wat Jaime in je zag, behalve dan zijn eigen spiegelbeeld.’
Ze sloeg hem.
Zijn wangen brandden als vuur, maar toch glimlachte hij. ‘Als je daarmee doorgaat kan het zijn dat ik boos word.’
Dat hield haar hand in bedwang. ‘Waarom zou ik me daar iets van aantrekken?’
‘Ik heb een paar nieuwe vrienden,’ bekende Tyrion. ‘Die zullen je helemaal niet bevallen. Hoe heb je Robert vermoord?’
‘Dat heeft hij zelf gedaan. We hebben hem alleen maar een handje geholpen. Toen Lancel zag dat Robert het op een everzwijn had gemunt gaf hij hem versterkte wijn. Die rinse rode die hij het liefst dronk, maar met wijngeest versneden, drie keer zo sterk als wat hij gewend was. Die grote stinkende idioot was er verzot op. Hij had op ieder gewenst moment kunnen stoppen met zuipen, maar nee, toen hij de ene wijnzak had geleegd liet hij Lancel een andere halen. Het everzwijn deed de rest. Je had op het feest moeten zijn, Tyrion. We hebben nog nooit zo’n lekker everzwijn gegeten. Het was klaargemaakt met appels en paddestoelen en smaakte naar de overwinning.’
‘Werkelijk zusje, je bent een geboren weduwe.’ Tyrion had Robert Baratheon best gemogen, de forse, luidruchtige pummel… ongetwijfeld ten dele omdat zijn zuster zo’n hekel aan hem had. ‘Nu je klaar bent met mij te slaan, ga ik maar eens.’ Hij draaide zijn benen rond en klauterde moeizaam van de stoel. Cersei fronste. ‘Ik heb je geen verlof gegeven om te gaan. Ik wil weten hoe je van plan bent Jaime te bevrijden.’